Techniekmeisjes

‘

Het bezoekje aan de hoofdsponsor TU is de bekroning op en afsluiting van een jaar knutselen voor de vier Delftse Technica 10 clubs. Het tien jaar geleden landelijk opgezette project heeft als doel meisjes vertrouwd te maken met techniek. En dat moet zo vroeg mogelijk gebeuren, is het idee. Voordat ze denken dat het niets voor hen is. De eerste lichtingen ’techniekmeisjes’ zijn nu dus al in omloop, maar of ze ‘exacter’ zijn dan hun leeftijdsgenoten heeft men nog niet kunnen aantonen.

Spannend is daarom wie van de aanwezige meisjes volgend jaar naar het vwo gaat. Een handjevol steekt de vinger op. En nu maar hopen dat ze hierheen komen. Linda dus niet. Die weet al heel zeker dat ze in Groningen biologie gaat studeren. ,,Want mijn oom heeft ook biologie gestudeerd en dat is leuk.”

Een begeleidster vertelt naderhand dat de meisjes toch het idee hebben dat wiskunde maar saai is. ,,Maar solderen vinden ze hartstikke leuk, dus dan zeg ik: ‘Dan ga je toch elektrotechniek doen?’ En dat trekt ze dan weer wel.”

Dat is te merken bij het volgende onderdeel van het programma: de ‘pretlabs’. Ervaren hanteren de meisjes de soldeerbout. Binnen de kortste keren hebben ze klankentappers en zoeklichtjes in elkaar geknutseld. Dolle pret is het ook bij het maken van het superslijm, liefkozend snot genoemd. Manon is duidelijk een haantje de voorste. Bij het mengen van het ‘slijm’ krijgt ze groene vingers. ,,Ja zeg, dat had ik niet besteld”, is het commentaar als ze hoort dat het groen nog zeker een dag blijft zitten. Haar vriendin Florien roept: ,,Mama, het plakt”, als ze het slijm uittest. De ellende is compleet als Manon even later een beker slijm omgooit, over haar buurmeisje heen. Daar heeft ze toch wel spijt van. ,,Karin, sórry!”, klinkt het oprecht, gevolgd door een ,,kut, m’n schoenen”. Het leed is geleden na het nuttigen van friet met kroket.

Daarna is het tijd voor Internet. Van de vooraf uitgezochte sites zijn Sesamstraat en de Efteling nog steeds erg populair. ,,Oh, Pino, wat schattig”, roept Florien. Op de vraag of ze die leeftijd niet voorbij is, zegt ze gedecideerd: ,,Nee hoor, nu begint het pas.” Maar uiteindelijk blijken alle meiden toch tieners in de dop: gezwijmeld wordt het meest bij de ‘Backstreet Boys’ en de ‘Spice Girls’.

,,De universiteit, dat is gewoon een soort school”, krijgen zo’n dertig tienjarige meisjes uitgelegd over de TU Delft. ,,En technisch heeft natuurlijk te maken met techniek, dat kennen jullie wel.”

Het bezoekje aan de hoofdsponsor TU is de bekroning op en afsluiting van een jaar knutselen voor de vier Delftse Technica 10 clubs. Het tien jaar geleden landelijk opgezette project heeft als doel meisjes vertrouwd te maken met techniek. En dat moet zo vroeg mogelijk gebeuren, is het idee. Voordat ze denken dat het niets voor hen is. De eerste lichtingen ’techniekmeisjes’ zijn nu dus al in omloop, maar of ze ‘exacter’ zijn dan hun leeftijdsgenoten heeft men nog niet kunnen aantonen.

Spannend is daarom wie van de aanwezige meisjes volgend jaar naar het vwo gaat. Een handjevol steekt de vinger op. En nu maar hopen dat ze hierheen komen. Linda dus niet. Die weet al heel zeker dat ze in Groningen biologie gaat studeren. ,,Want mijn oom heeft ook biologie gestudeerd en dat is leuk.”

Een begeleidster vertelt naderhand dat de meisjes toch het idee hebben dat wiskunde maar saai is. ,,Maar solderen vinden ze hartstikke leuk, dus dan zeg ik: ‘Dan ga je toch elektrotechniek doen?’ En dat trekt ze dan weer wel.”

Dat is te merken bij het volgende onderdeel van het programma: de ‘pretlabs’. Ervaren hanteren de meisjes de soldeerbout. Binnen de kortste keren hebben ze klankentappers en zoeklichtjes in elkaar geknutseld. Dolle pret is het ook bij het maken van het superslijm, liefkozend snot genoemd. Manon is duidelijk een haantje de voorste. Bij het mengen van het ‘slijm’ krijgt ze groene vingers. ,,Ja zeg, dat had ik niet besteld”, is het commentaar als ze hoort dat het groen nog zeker een dag blijft zitten. Haar vriendin Florien roept: ,,Mama, het plakt”, als ze het slijm uittest. De ellende is compleet als Manon even later een beker slijm omgooit, over haar buurmeisje heen. Daar heeft ze toch wel spijt van. ,,Karin, sórry!”, klinkt het oprecht, gevolgd door een ,,kut, m’n schoenen”. Het leed is geleden na het nuttigen van friet met kroket.

Daarna is het tijd voor Internet. Van de vooraf uitgezochte sites zijn Sesamstraat en de Efteling nog steeds erg populair. ,,Oh, Pino, wat schattig”, roept Florien. Op de vraag of ze die leeftijd niet voorbij is, zegt ze gedecideerd: ,,Nee hoor, nu begint het pas.” Maar uiteindelijk blijken alle meiden toch tieners in de dop: gezwijmeld wordt het meest bij de ‘Backstreet Boys’ en de ‘Spice Girls’.