Opinie

Target onbekend

Aan alles komt een keer een einde, en zo ook aan je studie. Naarmate de eindstreep dichterbij komt, hoor je een vraag in je omgeving en in jezelf steeds luider klinken: en wat ga je daarna doen? Het comfortabele studentenleven heb je al bijna achter de rug.

Elk jaar een kant en klaar programma voorgeschoteld krijgen, en als je niet alles in één keer afwerkt, is het geen ramp. De restanten van dit jaar kun je ook nog volgend jaar nuttigen. Wie langzamer door de studie gaat, mag langer in deze haven bivakkeren. Maar op een gegeven moment is alles voorbij. En binnenkort moet ook mijn afgemeerde boot de veilige haven van studeren verlaten. Wat ga ik daarna doen?

Het meest voor de hand liggend is misschien om een baan te zoeken. Sommigen beweren dat we worden opgeleid voor het bedrijfsleven, maar zie ik mezelf in een strak pak met een das om elke ochtend bij een multinational verschijnen? Dacht het niet. Misschien een klein bedrijf dan? Liever de overheid. Werken bij de overheid wordt tegenwoordig zelfs gestimuleerd; er is een gelijknamige website gelanceerd die alle vacatures centraal bijhoudt. Maar een vluchtige blik op die site laat snel zien dat voor vrijwel alle functies aantoonbare ervaring geëist wordt, wat op zich begrijpelijk is. Verderop op hun site klagen ze dat er weinig jonge academici bij het rijk werken. Hoe zou dat komen? Meestal vragen ze alleen om academisch denkniveau, de opleiding is daarbij minder relevant; rechten en economie uitgezonderd.

Of neem ik misschien een diepe duik in de wetenschap – vier jaar lang voor een promotieonderzoek? Maar in welke richting? Pure techniek heb ik al gezien. Dat houd ik niet nog vier jaar vol. Uitwijken naar andere disciplines? Ik heb ook interesses die mijlenver van mijn technische achtergrond liggen. Niet de juiste studie gekozen? Jawel, exact fascineerde me ook altijd enorm. Toen ik aan mijn studie begon, associeerde ik de échte wetenschap alleen en alleen met de bÈtavakken.

Voor de klas staan, is ook nog altijd een optie. Tegenwoordig kan je met een universitaire studie als zogenaamde zij-instromer lesgeven en tegelijkertijd je didactische vaardigheden bijspijkeren en bevoegd leraar worden. Maar heb ik voldoende geduld om voor de klas te kunnen staan?

Tijdens je studie wil je er zo snel mogelijk doorheen gaan; je wilt geen tijd verspillen. En natuurlijk denk je onderwijl ook aan datgene wat je daarna zou willen doen, maar telkens stel je de keuze uit en denk je dat je nog genoeg tijd hebt om te beslissen. Maar aan het uitstellen komt ook een keer een einde. Overigens lijkt het erop dat ik met een luxeprobleem te maken heb; zoveel keuzes. Wat ik hierboven heb beschreven zijn alleen de theoretische opties; of het in de praktijk net zo makkelijk gaat als ik hier schrijf, is te betwijfelen. Maar wat ga ik daarna doen? Voor nu ben ik nog aan het zweven tussen de mogelijkheden en onmogelijkheden. De verkenning is in gang gezet. Target: nog onbekend.

Behnam Taebi studeert materiaalkunde. Hij is fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Delft.

Aan alles komt een keer een einde, en zo ook aan je studie. Naarmate de eindstreep dichterbij komt, hoor je een vraag in je omgeving en in jezelf steeds luider klinken: en wat ga je daarna doen? Het comfortabele studentenleven heb je al bijna achter de rug. Elk jaar een kant en klaar programma voorgeschoteld krijgen, en als je niet alles in één keer afwerkt, is het geen ramp. De restanten van dit jaar kun je ook nog volgend jaar nuttigen. Wie langzamer door de studie gaat, mag langer in deze haven bivakkeren. Maar op een gegeven moment is alles voorbij. En binnenkort moet ook mijn afgemeerde boot de veilige haven van studeren verlaten. Wat ga ik daarna doen?

Het meest voor de hand liggend is misschien om een baan te zoeken. Sommigen beweren dat we worden opgeleid voor het bedrijfsleven, maar zie ik mezelf in een strak pak met een das om elke ochtend bij een multinational verschijnen? Dacht het niet. Misschien een klein bedrijf dan? Liever de overheid. Werken bij de overheid wordt tegenwoordig zelfs gestimuleerd; er is een gelijknamige website gelanceerd die alle vacatures centraal bijhoudt. Maar een vluchtige blik op die site laat snel zien dat voor vrijwel alle functies aantoonbare ervaring geëist wordt, wat op zich begrijpelijk is. Verderop op hun site klagen ze dat er weinig jonge academici bij het rijk werken. Hoe zou dat komen? Meestal vragen ze alleen om academisch denkniveau, de opleiding is daarbij minder relevant; rechten en economie uitgezonderd.

Of neem ik misschien een diepe duik in de wetenschap – vier jaar lang voor een promotieonderzoek? Maar in welke richting? Pure techniek heb ik al gezien. Dat houd ik niet nog vier jaar vol. Uitwijken naar andere disciplines? Ik heb ook interesses die mijlenver van mijn technische achtergrond liggen. Niet de juiste studie gekozen? Jawel, exact fascineerde me ook altijd enorm. Toen ik aan mijn studie begon, associeerde ik de échte wetenschap alleen en alleen met de bÈtavakken.

Voor de klas staan, is ook nog altijd een optie. Tegenwoordig kan je met een universitaire studie als zogenaamde zij-instromer lesgeven en tegelijkertijd je didactische vaardigheden bijspijkeren en bevoegd leraar worden. Maar heb ik voldoende geduld om voor de klas te kunnen staan?

Tijdens je studie wil je er zo snel mogelijk doorheen gaan; je wilt geen tijd verspillen. En natuurlijk denk je onderwijl ook aan datgene wat je daarna zou willen doen, maar telkens stel je de keuze uit en denk je dat je nog genoeg tijd hebt om te beslissen. Maar aan het uitstellen komt ook een keer een einde. Overigens lijkt het erop dat ik met een luxeprobleem te maken heb; zoveel keuzes. Wat ik hierboven heb beschreven zijn alleen de theoretische opties; of het in de praktijk net zo makkelijk gaat als ik hier schrijf, is te betwijfelen. Maar wat ga ik daarna doen? Voor nu ben ik nog aan het zweven tussen de mogelijkheden en onmogelijkheden. De verkenning is in gang gezet. Target: nog onbekend.

Behnam Taebi studeert materiaalkunde. Hij is fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van Delft.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.