Docenten die weigeren om je meer tijd voor een tentamen te geven of je een extra tentamen te laten maken, aangepast studiemateriaal dat niet op tijd klaar is, een Mekelweg zonder stoplichten.
Gehandicapte studenten lopen tegen veel problemen aan.
Tineke van der Veen is een van de weinige vrouwelijke studenten bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (1 op 25). En dan heeft ze ook nog last van een handicap: pathello femorale chondropatie, een chronische aandoening aan haar knieën. Lang zitten of staan is zeer pijnlijk. ,,De dokters hebben gezegd: je zal er altijd last van hebben, het gaat pas over als je dood bent.”
Het steekt als mensen haar handicap in twijfel trekken. ,,Ik loop niet met een stok. Mensen vinden het belachelijk als ik de lift neem voor één verdieping. Ik krijg jaloerse blikken als ik mijn auto op de speciaal voor mij gereserveerde invalidenplaats zet. Zo van: die mankeert toch niets? Dat komt hard aan.”
Kees Toxopeus, vierdejaars student technische informatica is vanaf zijn geboorte slechtziend. Als hij de Mekelweg moet oversteken, gebruikt hij een opklapbare witte stok. ,,De Mekelweg heeft alleen aan het begin stoplichten, dus als ik van het hoofdgebouw naar het ITS-gebouw wil, moet ik omlopen.”
De twee gehandicapte studenten vertellen over hun ervaringen tijdens een lunchlezing over gehandicaptenzorg bij de TU, vorige week donderdag in de Botanische Tuin. ‘De handicap van een handicap’, is het thema van de lezing, georganiseerd door het Platform Diversiteit van de TU. Deze organisatie maakt zich sterk voor minderheden op de TU: allochtonen, vrouwen en gehandicapten.
Dwarslaesie
Studentendecaan Piet Jonkheer is bij de TU aanspreekpunt voor studenten met een handicap. Hij heeft jaarlijks 15 duizend euro te besteden. ,,Tweederde gaat op aan twee student-assistenten voor een student met dwarslaesie”, zegt hij. ,,De rest van het geld wordt gebruikt voor bijvoorbeeld aangepast studiemateriaal en computerprogramma’s met spraakherkenning voor studenten met rsi.” Voorzieningen zoals bredere deuropeningen voor rolstoelen zijn van dit geld niet mogelijk.
Onderzoek uit 2001 wees uit dat twaalf tot vijftien procent van alle studenten last heeft van een of andere functiebeperking. Volgens dit rekensommetje zouden dit er bij de TU 1000 à 1300 studenten zijn. Bij Jonkheer staan 122 mensen geregistreerd met een handicap, van wie 43 met rsi-klachten. Studenten met een functiestoornis kunnen aanspraak maken op een aantal wettelijke regelingen. Studievertraging komt veel voor en wordt gecompenseerd.
Ondanks hun handicap wilden Toxopeus en Van der Veen verder studeren na de middelbare school. ,,Dat moet kunnen, dacht ik”, zegt Van der Veen. ,,Maar het levert in de praktijk veel problemen op.” Bij L&R zijn de dagen lang, de colleges zijn van halfnegen tot zes. ,,Ik kan niet zo lang zitten dus dat ging niet”, zegt ze.De eerste jaren woonde ze nog bij haar ouders en had ze een reistijd van anderhalf uur. Het gevolg was studievertraging. Alhoewel ze van de studieadviseur veel begrip kreeg, ondervond ze heel wat tegenwerking van docenten. ,,Je loopt soms echt tegen een muur aan.”
Druk
Zo zouden de tentamenzalen worden aangepast, omdat de tafels heel klein zijn. ,,Ik kan daar niet drie uur achter zitten.” De speciale tafels zijn er nog niet omdat de TU niet wilde meewerken. Te duur. ,,Je moet overal zelf achteraan en dat is heel vervelend. De studieadviseurs hebben het daar veel te druk voor.”
Van der Veen is niet zo gelukkig met de nieuwe bama-structuur. ,,Sommige vakken zijn samengevoegd na de verandering van het curriculum bij L&R. Ik heb bijvoorbeeld aërodynamica B gehaald, maar C niet. Dan vervalt B. Die moet ik opnieuw doen.” Ze maakt regelmatig mee dat docenten geen uitzondering willen maken voor haar. Ze ziet er tenslotte niet gehandicapt uit. ,,Gelukkig zijn er veel die wél meewerken.”
Als je gehandicapt bent en je wilt verder studeren, vergt dat veel van je organisatietalent, aldus Toxopeus. ,,Ik moet heel goed plannen wanneer ik welk vak ga doen, omdat het studiemateriaal eerst moet worden aangepast.” Het tentamenaanmeldsysteem TAS is geschreven in de programmeertaal Java en die correspondeert niet met de vergrotingssoftware die hij gebruikt om teksten te lezen. De tentamenuitslagen hangen tegenwoordig niet meer op borden, maar zijn te vinden op internet. ,,De website van ITS is niet zo toegankelijk”, zegt Toxopeus. ,,Eén troost: die van andere faculteiten zijn nog erger.”
En weliswaar kan hij fysiek bij de koffieautomaat % iets wat mensen in een rolstoel niet kunnen – maar kan hij de informatie op de tiptoetsen niet lezen. ,,Die heb ik uit mijn hoofd geleerd.” Met docenten heeft hij slechte ervaringen. ,,Ik heb een keer handgeschreven lesmateriaal gekregen omdat de docent zei dat hij niet op de computer kon werken.” Hij wil overigens andere slechtzienden niet ontmoedigen te gaan studeren. ,,Het vergt veel zelfwerkzaamheid, maar het kan wél.”
Docenten die weigeren om je meer tijd voor een tentamen te geven of je een extra tentamen te laten maken, aangepast studiemateriaal dat niet op tijd klaar is, een Mekelweg zonder stoplichten. Gehandicapte studenten lopen tegen veel problemen aan.
Tineke van der Veen is een van de weinige vrouwelijke studenten bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (1 op 25). En dan heeft ze ook nog last van een handicap: pathello femorale chondropatie, een chronische aandoening aan haar knieën. Lang zitten of staan is zeer pijnlijk. ,,De dokters hebben gezegd: je zal er altijd last van hebben, het gaat pas over als je dood bent.”
Het steekt als mensen haar handicap in twijfel trekken. ,,Ik loop niet met een stok. Mensen vinden het belachelijk als ik de lift neem voor één verdieping. Ik krijg jaloerse blikken als ik mijn auto op de speciaal voor mij gereserveerde invalidenplaats zet. Zo van: die mankeert toch niets? Dat komt hard aan.”
Kees Toxopeus, vierdejaars student technische informatica is vanaf zijn geboorte slechtziend. Als hij de Mekelweg moet oversteken, gebruikt hij een opklapbare witte stok. ,,De Mekelweg heeft alleen aan het begin stoplichten, dus als ik van het hoofdgebouw naar het ITS-gebouw wil, moet ik omlopen.”
De twee gehandicapte studenten vertellen over hun ervaringen tijdens een lunchlezing over gehandicaptenzorg bij de TU, vorige week donderdag in de Botanische Tuin. ‘De handicap van een handicap’, is het thema van de lezing, georganiseerd door het Platform Diversiteit van de TU. Deze organisatie maakt zich sterk voor minderheden op de TU: allochtonen, vrouwen en gehandicapten.
Dwarslaesie
Studentendecaan Piet Jonkheer is bij de TU aanspreekpunt voor studenten met een handicap. Hij heeft jaarlijks 15 duizend euro te besteden. ,,Tweederde gaat op aan twee student-assistenten voor een student met dwarslaesie”, zegt hij. ,,De rest van het geld wordt gebruikt voor bijvoorbeeld aangepast studiemateriaal en computerprogramma’s met spraakherkenning voor studenten met rsi.” Voorzieningen zoals bredere deuropeningen voor rolstoelen zijn van dit geld niet mogelijk.
Onderzoek uit 2001 wees uit dat twaalf tot vijftien procent van alle studenten last heeft van een of andere functiebeperking. Volgens dit rekensommetje zouden dit er bij de TU 1000 à 1300 studenten zijn. Bij Jonkheer staan 122 mensen geregistreerd met een handicap, van wie 43 met rsi-klachten. Studenten met een functiestoornis kunnen aanspraak maken op een aantal wettelijke regelingen. Studievertraging komt veel voor en wordt gecompenseerd.
Ondanks hun handicap wilden Toxopeus en Van der Veen verder studeren na de middelbare school. ,,Dat moet kunnen, dacht ik”, zegt Van der Veen. ,,Maar het levert in de praktijk veel problemen op.” Bij L&R zijn de dagen lang, de colleges zijn van halfnegen tot zes. ,,Ik kan niet zo lang zitten dus dat ging niet”, zegt ze.De eerste jaren woonde ze nog bij haar ouders en had ze een reistijd van anderhalf uur. Het gevolg was studievertraging. Alhoewel ze van de studieadviseur veel begrip kreeg, ondervond ze heel wat tegenwerking van docenten. ,,Je loopt soms echt tegen een muur aan.”
Druk
Zo zouden de tentamenzalen worden aangepast, omdat de tafels heel klein zijn. ,,Ik kan daar niet drie uur achter zitten.” De speciale tafels zijn er nog niet omdat de TU niet wilde meewerken. Te duur. ,,Je moet overal zelf achteraan en dat is heel vervelend. De studieadviseurs hebben het daar veel te druk voor.”
Van der Veen is niet zo gelukkig met de nieuwe bama-structuur. ,,Sommige vakken zijn samengevoegd na de verandering van het curriculum bij L&R. Ik heb bijvoorbeeld aërodynamica B gehaald, maar C niet. Dan vervalt B. Die moet ik opnieuw doen.” Ze maakt regelmatig mee dat docenten geen uitzondering willen maken voor haar. Ze ziet er tenslotte niet gehandicapt uit. ,,Gelukkig zijn er veel die wél meewerken.”
Als je gehandicapt bent en je wilt verder studeren, vergt dat veel van je organisatietalent, aldus Toxopeus. ,,Ik moet heel goed plannen wanneer ik welk vak ga doen, omdat het studiemateriaal eerst moet worden aangepast.” Het tentamenaanmeldsysteem TAS is geschreven in de programmeertaal Java en die correspondeert niet met de vergrotingssoftware die hij gebruikt om teksten te lezen. De tentamenuitslagen hangen tegenwoordig niet meer op borden, maar zijn te vinden op internet. ,,De website van ITS is niet zo toegankelijk”, zegt Toxopeus. ,,Eén troost: die van andere faculteiten zijn nog erger.”
En weliswaar kan hij fysiek bij de koffieautomaat % iets wat mensen in een rolstoel niet kunnen – maar kan hij de informatie op de tiptoetsen niet lezen. ,,Die heb ik uit mijn hoofd geleerd.” Met docenten heeft hij slechte ervaringen. ,,Ik heb een keer handgeschreven lesmateriaal gekregen omdat de docent zei dat hij niet op de computer kon werken.” Hij wil overigens andere slechtzienden niet ontmoedigen te gaan studeren. ,,Het vergt veel zelfwerkzaamheid, maar het kan wél.”

Comments are closed.