‘Studenten moeten niet uitgaan van de goedheid van bestuurders’

Om dat te voorkomen bracht de landelijke studentenvakbond LSVb onlangs het boekje ‘de MUB meester’ uit.

Van de vier schrijvers komen er twee van de TU Delft: Hans-Cees Speel, aio bij Technische Bestuurskunde en Olaf Lemmers, student Technische Natuurkunde en universiteitsraadslid voor studentenpartij Aag. ,,Wat we in ieder geval in het boekje wilden zetten, was een uitleg van de MUB in normale taal”, licht Lemmers toe. De LSVb heeft zich altijd fel verzet tegen de afschaffing van het democratisch bestel, maar ,,wij willen ook na aanname van de MUB de studenten ondersteunen. Er zijn binnen deze wet wel mogelijkheden”, aldus Lemmers.

Onder de MUB, de wet Modernisering Universitaire Bestuursorganisatie, mogen studenten en medewerkers niet meer meebeslissen, maar krijgen ze wel inspraak. Bij de invoering van de wet moeten per faculteit nog een hoop zaken geregeld worden. Daarbij moeten ,,studenten niet uitgaan van de goedheid van bestuurders”, waarschuwt Lemmers.

,,De wet stippelt het speelveld uit maar de regels moeten nog worden bedacht.” Het boekje geeft daarvoor een basis. ,,Wij willen geen schoolmeestertje spelen over hoe alles geregeld moet worden op de faculteiten”, meent Lemmers. Maar de LSVb geeft wel richtlijnen.

In de handleiding komt uitdrukkelijk de ‘wandelgangen-politiek’ aan de orde. ,,Besluitvorming is vaak niet rationeel. Politieke beslissingen kun je beïnvloeden”, legt Lemmers uit. ,,Het is eng dat mensen ideeën in hun hoofd gepraat krijgen tijdens een borrel, maar zo werkt het wel.”

Het boekje vergelijkt hij met een reisgids: er wordt verteld over het landschap (de wet) en de cultuur (gewoontes en ook politieke spelletjes). Het laatste deel van het boekje gaat in op mogelijke problemen, dat is de ‘ANWB-rechtshulp’ waarin onder meer het ‘geschil’ met het bestuur wordt behandeld. Studenten besturen niet meer mee, maar kunnen vanuit de nieuwe studentenraad nog wel bij de rechter gaan klagen als zij vinden dat hun inbreng onrecht is aangedaan.

,,De MUB is een conflictmodel. Er hoeft geen overeenstemming te zijn zoals bij het democratisch medebestuur”, legt Lemmers uit. ,,Als er naar je geluisterd wordt, is de kwestie morgen geregeld. Maar als er probleem ontstaan, dan wordt het ‘ieder voor zich’. Dan moet je dus weten op welke formele regelingen je kunt terugvallen.”

Als probleem aan de TU ziet Lemmers de snelle invoering van de nieuwe bestuursstructuur waardoor wellicht een onevenwichtige structuur ontstaat. ,,De TU loopt met de invoering voor op alle andere universiteiten en kan daardoor alle beginnersfouten maken”, denkt Lemmers. ,,Studenten hiermoeten met name letten op het creëren van opleidingsbesturen. Daar hoort een student in en daarmee wordt dan de inspraak van studenten gegarandeerd.”

,,Een voorstel van een decaan kan heel plausibel klinken als je niet weet waar je het moet plaatsen”, zegt Olaf Lemmers. Maar studenten moeten zich niet in het pak laten naaien bij de invoering van de nieuwe bestuursstructuur, vindt hij. Om dat te voorkomen bracht de landelijke studentenvakbond LSVb onlangs het boekje ‘de MUB meester’ uit.

Van de vier schrijvers komen er twee van de TU Delft: Hans-Cees Speel, aio bij Technische Bestuurskunde en Olaf Lemmers, student Technische Natuurkunde en universiteitsraadslid voor studentenpartij Aag. ,,Wat we in ieder geval in het boekje wilden zetten, was een uitleg van de MUB in normale taal”, licht Lemmers toe. De LSVb heeft zich altijd fel verzet tegen de afschaffing van het democratisch bestel, maar ,,wij willen ook na aanname van de MUB de studenten ondersteunen. Er zijn binnen deze wet wel mogelijkheden”, aldus Lemmers.

Onder de MUB, de wet Modernisering Universitaire Bestuursorganisatie, mogen studenten en medewerkers niet meer meebeslissen, maar krijgen ze wel inspraak. Bij de invoering van de wet moeten per faculteit nog een hoop zaken geregeld worden. Daarbij moeten ,,studenten niet uitgaan van de goedheid van bestuurders”, waarschuwt Lemmers.

,,De wet stippelt het speelveld uit maar de regels moeten nog worden bedacht.” Het boekje geeft daarvoor een basis. ,,Wij willen geen schoolmeestertje spelen over hoe alles geregeld moet worden op de faculteiten”, meent Lemmers. Maar de LSVb geeft wel richtlijnen.

In de handleiding komt uitdrukkelijk de ‘wandelgangen-politiek’ aan de orde. ,,Besluitvorming is vaak niet rationeel. Politieke beslissingen kun je beïnvloeden”, legt Lemmers uit. ,,Het is eng dat mensen ideeën in hun hoofd gepraat krijgen tijdens een borrel, maar zo werkt het wel.”

Het boekje vergelijkt hij met een reisgids: er wordt verteld over het landschap (de wet) en de cultuur (gewoontes en ook politieke spelletjes). Het laatste deel van het boekje gaat in op mogelijke problemen, dat is de ‘ANWB-rechtshulp’ waarin onder meer het ‘geschil’ met het bestuur wordt behandeld. Studenten besturen niet meer mee, maar kunnen vanuit de nieuwe studentenraad nog wel bij de rechter gaan klagen als zij vinden dat hun inbreng onrecht is aangedaan.

,,De MUB is een conflictmodel. Er hoeft geen overeenstemming te zijn zoals bij het democratisch medebestuur”, legt Lemmers uit. ,,Als er naar je geluisterd wordt, is de kwestie morgen geregeld. Maar als er probleem ontstaan, dan wordt het ‘ieder voor zich’. Dan moet je dus weten op welke formele regelingen je kunt terugvallen.”

Als probleem aan de TU ziet Lemmers de snelle invoering van de nieuwe bestuursstructuur waardoor wellicht een onevenwichtige structuur ontstaat. ,,De TU loopt met de invoering voor op alle andere universiteiten en kan daardoor alle beginnersfouten maken”, denkt Lemmers. ,,Studenten hiermoeten met name letten op het creëren van opleidingsbesturen. Daar hoort een student in en daarmee wordt dan de inspraak van studenten gegarandeerd.”