Steeds meer gebouwen legionella-beheersbaar

,,Toch moet iedereen zich realiseren dat – hoe we onze best ook doen – we nooit de legionellabacterie volledig kunnen uitroeien”, aldus Ronald Kruit, medewerker van TU Vastgoed en gespecialiseerd in de legionellaproblematiek. ,,In iedere waterleiding bevindt zich een geringe (ongevaarlijke) hoeveelheid legionella. Het drinken hiervan is niet gevaarlijk. Besmettingsgevaar ontstaat pas als stilstaand water dat langere tijd een temperatuur van 25 tot 55 graden Celsius heeft verneveld wordt en mensen daaraan blootstaan.”

In het kader van de legionellapreventie heeft het ministerie van Volksgezondheid en Ruimtelijke Ordening in 2000 bepaald dat organisaties beheersplannen % met daarin regels hoe en wat te doen om legionella te voorkomen – voor gebouwen moeten opstellen. Binnen de TU is, naast de Arbo- en milieudienst, ook TU Vastgoed nauw betrokken bij de legionellapreventie. Onder supervisie van Kruit zijn door twee gespecialiseerde adviesbureaus beheersplannen opgesteld. Hieruit kwam een aantal eenmalige werkzaamheden naar voren. Vastgoed is nu bezig deze uit te voeren en pas als die afgerond zijn, wordt het gebouw overgedragen aan de verantwoordelijke beheerseenheid.

De eenmalige werkzaamheden bestaan uit het oplossen van knelpunten die aanleiding kunnen zijn tot de groei van de legionellabacterie. Kruit: ,,Wij kwamen bijvoorbeeld tegen dat een koudwaterleiding achter een verwarmingsradiator doorliep. Hierdoor was deze leiding zonder dat iemand zich dat realiseerde een potentiële legionellahaard.”

Omvangrijk

Het uitvoeren van de werkzaamheden is een omvangrijke klus volgens Kruit, omdat echt alles bekeken moet worden. ,,Er zijn binnen de TU veel laboratoria en testruimten met heel veel waterleidingen. Bij scheikundige technologie zitten bijvoorbeeld 1700 watertappunten. Die moeten allemaal nagelopen worden, want in elk leidingdeel kunnen legionellabacteriën groeien.”

Lastig was ook dat er niet voor alle gebouwen een installatietekening was. Soms was er nog iets terug te vinden in de archieven, in andere gevallen moesten nieuwe tekeningen worden gemaakt. Daarnaast was menig tekening verouderd. ,,In de loop der jaren is er het een en ander verbouwd bij de beheerseenheden en die wijzigingen zijn niet altijd terug te vinden in de tekeningen. Als er in de toekomst verbouwingen worden verricht moeten de wijzigingen ook aan Vastgoed doorgegeven worden, zodat wij direct de tekeningen kunnen aanpassen.”

Toch is, zoals was gepland, ondertussen ongeveer 75 procent van de eenmalige werkzaamheden verricht. Per september 2003 moet alles afgerond zijn. Alle gebouwen moeten dan de status ‘legionella beheersbaar’ hebben en overgedragen zijn aan de betreffende decanen en directeuren. Deze zijn integraal verantwoordelijk voor de gezondheid en het welzijn van studenten en medewerkers. Kruit: ,,Het is echter niet zo dat de beheerseenheden aan hun legionellalot worden overgelaten. Zelf voeren ze de reguliere controletaken uit, zoals temperatuurmetingen. Vastgoed blijft adviseur op de achtergrond zoals ook bij asbest. Wij blijven zorg dragen voor de voorlichting, het testen van de watermonsters, het onderhouden van de contacten met bevoegde instanties, de mutaties in de tekeningen en het assisteren bij calamiteiten. Verder zal er een keer per jaar een overleg zijn met alle betrokkenen over eventueel nieuwe wetgeving of veranderende inzichten. De beste legionellapreventie ontstaat immers bij een goed samenspel tussen centraal en decentraal.”

,,Toch moet iedereen zich realiseren dat – hoe we onze best ook doen – we nooit de legionellabacterie volledig kunnen uitroeien”, aldus Ronald Kruit, medewerker van TU Vastgoed en gespecialiseerd in de legionellaproblematiek. ,,In iedere waterleiding bevindt zich een geringe (ongevaarlijke) hoeveelheid legionella. Het drinken hiervan is niet gevaarlijk. Besmettingsgevaar ontstaat pas als stilstaand water dat langere tijd een temperatuur van 25 tot 55 graden Celsius heeft verneveld wordt en mensen daaraan blootstaan.”

In het kader van de legionellapreventie heeft het ministerie van Volksgezondheid en Ruimtelijke Ordening in 2000 bepaald dat organisaties beheersplannen % met daarin regels hoe en wat te doen om legionella te voorkomen – voor gebouwen moeten opstellen. Binnen de TU is, naast de Arbo- en milieudienst, ook TU Vastgoed nauw betrokken bij de legionellapreventie. Onder supervisie van Kruit zijn door twee gespecialiseerde adviesbureaus beheersplannen opgesteld. Hieruit kwam een aantal eenmalige werkzaamheden naar voren. Vastgoed is nu bezig deze uit te voeren en pas als die afgerond zijn, wordt het gebouw overgedragen aan de verantwoordelijke beheerseenheid.

De eenmalige werkzaamheden bestaan uit het oplossen van knelpunten die aanleiding kunnen zijn tot de groei van de legionellabacterie. Kruit: ,,Wij kwamen bijvoorbeeld tegen dat een koudwaterleiding achter een verwarmingsradiator doorliep. Hierdoor was deze leiding zonder dat iemand zich dat realiseerde een potentiële legionellahaard.”

Omvangrijk

Het uitvoeren van de werkzaamheden is een omvangrijke klus volgens Kruit, omdat echt alles bekeken moet worden. ,,Er zijn binnen de TU veel laboratoria en testruimten met heel veel waterleidingen. Bij scheikundige technologie zitten bijvoorbeeld 1700 watertappunten. Die moeten allemaal nagelopen worden, want in elk leidingdeel kunnen legionellabacteriën groeien.”

Lastig was ook dat er niet voor alle gebouwen een installatietekening was. Soms was er nog iets terug te vinden in de archieven, in andere gevallen moesten nieuwe tekeningen worden gemaakt. Daarnaast was menig tekening verouderd. ,,In de loop der jaren is er het een en ander verbouwd bij de beheerseenheden en die wijzigingen zijn niet altijd terug te vinden in de tekeningen. Als er in de toekomst verbouwingen worden verricht moeten de wijzigingen ook aan Vastgoed doorgegeven worden, zodat wij direct de tekeningen kunnen aanpassen.”

Toch is, zoals was gepland, ondertussen ongeveer 75 procent van de eenmalige werkzaamheden verricht. Per september 2003 moet alles afgerond zijn. Alle gebouwen moeten dan de status ‘legionella beheersbaar’ hebben en overgedragen zijn aan de betreffende decanen en directeuren. Deze zijn integraal verantwoordelijk voor de gezondheid en het welzijn van studenten en medewerkers. Kruit: ,,Het is echter niet zo dat de beheerseenheden aan hun legionellalot worden overgelaten. Zelf voeren ze de reguliere controletaken uit, zoals temperatuurmetingen. Vastgoed blijft adviseur op de achtergrond zoals ook bij asbest. Wij blijven zorg dragen voor de voorlichting, het testen van de watermonsters, het onderhouden van de contacten met bevoegde instanties, de mutaties in de tekeningen en het assisteren bij calamiteiten. Verder zal er een keer per jaar een overleg zijn met alle betrokkenen over eventueel nieuwe wetgeving of veranderende inzichten. De beste legionellapreventie ontstaat immers bij een goed samenspel tussen centraal en decentraal.”