Stemmige tonen van Schuberts Unvollendete vullen een leslokaal in Cultureel Centrum Mekelweg 10. Geflankeerd door twee walkmanboxen zit cursusleider Peter Verheij tussen de vijf deelnemers die hij die woensdagmiddag mag verwelkomen voor zijn ‘cursus etiquette’.
De rest van de zestien deelnemers verwacht hij weer te zien tijdens de laatste cursusdag: het proeven van wijn.
,,Al vijf jaar noteer ik leuke weetjes die ik tegenkom in de krant of op televisie”, bekent cursist Marko Dorrestijn. Vooral geschiedenis vindt hij interessant. Waarom dan geen geschiedenisboek lezen? ,,Dat geeft niet zo’n samenvattend overzicht.”
Waar Dorresteijn op doelt, wordt duidelijk bij een blik op het lesmateriaal: Verheij blijkt de volledige geschiedenis van de oerknal tot aan de comeback van Charles de Gaulle kwijt te kunnen op negen velletjes A4.
,,Het is voldoende om een paar jaartallen uit je hoofd te kennen”, vindt Verheij. ,,Geschiedenis is eigenlijk eenvoudig. Het draait om seks, macht en bezit.” In een monoloog van een uur leest de cursusleider het lesmateriaal voor en voegt sporadisch een detail toe. Bijvoorbeeld wanneer Hannibal vanuit Spanje de Alpen over trekt. ,,De Romeinen ontdekten dat olifanten gemakkelijk zijn uit te schakelen met een rectaalspeer.”
Maar op elementaire weetjesvragen blijft Verheij het antwoord schuldig. ,,Die 37 olifanten; was dat het aantal aan de start of na de veldslag?” vraagt een cursist. ,,Hmm%”, peinst Verheij, ,,vermoedelijk was dat de startformatie.”
Frans. ,,Een lastige taal”, waarschuwt de cursusleider. ,,Minister Vorrink van milieu stelde zich ooit voor als ministre du milieu.” Wat in het Frans zoiets betekent als minister van de onderwereld. Zeven velletjes Frans moeten voorkomen dat de cursisten ooit met de mond vol tanden staan bij een officiële gelegenheid.
Partir c’est mourir un peu, vertrekken is een beetje sterven. Een foutief accent aigu op ‘est‘, maar spelling is ook niet het doel van de cursus. Volgens Verheij is de uitdrukking een cliché dat schreeuwt om variatie. ,,Ik heb een rijmwoordenboekje met driehonderd werkwoorden op -ir”, vertelt Verheij ,,Zo vind ik voor iedere toespraak wel iets toepasselijks.” Een variatietip uit het lesmateriaal: bâtir c’est mourir un peu op een congres voor bouwvakkers.” Misschien dat iemand in een aanvullende cursus bouwvakkersetiquette kan uitleggen dat een bouwvakker liever gewoon duidelijke taal hoort.
Stemmige tonen van Schuberts Unvollendete vullen een leslokaal in Cultureel Centrum Mekelweg 10. Geflankeerd door twee walkmanboxen zit cursusleider Peter Verheij tussen de vijf deelnemers die hij die woensdagmiddag mag verwelkomen voor zijn ‘cursus etiquette’. De rest van de zestien deelnemers verwacht hij weer te zien tijdens de laatste cursusdag: het proeven van wijn.
,,Al vijf jaar noteer ik leuke weetjes die ik tegenkom in de krant of op televisie”, bekent cursist Marko Dorrestijn. Vooral geschiedenis vindt hij interessant. Waarom dan geen geschiedenisboek lezen? ,,Dat geeft niet zo’n samenvattend overzicht.”
Waar Dorresteijn op doelt, wordt duidelijk bij een blik op het lesmateriaal: Verheij blijkt de volledige geschiedenis van de oerknal tot aan de comeback van Charles de Gaulle kwijt te kunnen op negen velletjes A4.
,,Het is voldoende om een paar jaartallen uit je hoofd te kennen”, vindt Verheij. ,,Geschiedenis is eigenlijk eenvoudig. Het draait om seks, macht en bezit.” In een monoloog van een uur leest de cursusleider het lesmateriaal voor en voegt sporadisch een detail toe. Bijvoorbeeld wanneer Hannibal vanuit Spanje de Alpen over trekt. ,,De Romeinen ontdekten dat olifanten gemakkelijk zijn uit te schakelen met een rectaalspeer.”
Maar op elementaire weetjesvragen blijft Verheij het antwoord schuldig. ,,Die 37 olifanten; was dat het aantal aan de start of na de veldslag?” vraagt een cursist. ,,Hmm%”, peinst Verheij, ,,vermoedelijk was dat de startformatie.”
Frans. ,,Een lastige taal”, waarschuwt de cursusleider. ,,Minister Vorrink van milieu stelde zich ooit voor als ministre du milieu.” Wat in het Frans zoiets betekent als minister van de onderwereld. Zeven velletjes Frans moeten voorkomen dat de cursisten ooit met de mond vol tanden staan bij een officiële gelegenheid.
Partir c’est mourir un peu, vertrekken is een beetje sterven. Een foutief accent aigu op ‘est‘, maar spelling is ook niet het doel van de cursus. Volgens Verheij is de uitdrukking een cliché dat schreeuwt om variatie. ,,Ik heb een rijmwoordenboekje met driehonderd werkwoorden op -ir”, vertelt Verheij ,,Zo vind ik voor iedere toespraak wel iets toepasselijks.” Een variatietip uit het lesmateriaal: bâtir c’est mourir un peu op een congres voor bouwvakkers.” Misschien dat iemand in een aanvullende cursus bouwvakkersetiquette kan uitleggen dat een bouwvakker liever gewoon duidelijke taal hoort.
Comments are closed.