Roulette, black jack, de one-armed-bandit. Gokspellen waarbij meestal meer geld wordt verloren dan gewonnen, maar in ieder geval is er nog een kans dat het wat oplevert.
Bij casinobaas Loek Hermans is het een stuk slechter gokken. Wie zijn 21 punten nog niet heeft behaald, kan met hertentamens alleen maar geld verliezen of speelt in het gunstigste geval quitte.
Het kansspel waar ik deze week aan deelneem, omvat tien open vragen waarvan er minstens zes goed moeten zijn. Vijf of minder goede antwoorden kost 5180 gulden teruggevorderde basisbeurs. Meer dan zes goede antwoorden is niet efficiënt. Reken maar uit: zes goed beantwoorde vragen leveren 863 gulden per vraag op. Meer goede antwoorden is meer werk voor hetzelfde geld: onbetaald overwerk dus.
De strijd om het laatste benodigde studiepunt begint met het inschrijven voor een stuk of drie tentamens. Hoe meer pogingen, hoe meer kans. Eenmaal begonnen met studeren, net na de Owee als de burgers hun stad terugkrijgen tijdens het Jazz-festival, blijkt drie tentamens een beetje optimistisch gedacht. Twee eigenlijk ook. Eén moet nog wel kunnen.
Na een dag studie-ontwijkend gedrag is het aanrecht blinkend en afwasvrij, de kamer opgeruimd en gestofzuigd en het wc-porselein al even maagdelijk wit als het aantekeningenpapier naast de boeken.
Dan breekt het moment aan van boeken openslaan. Eerst het dunste boekje. Dunne boekjes hebben de nare eigenschap veel informatie per regel te bevatten. Dus maar het dikste dictaat. Veel papier werkt echter ontmoedigend. Op een gegeven moment blijft zo nog één boek over. Dit is per definitie het saaiste boek anders was het wel eerder opengeslagen.
Tijdens het lezen dwalen de gedachten af naar trucjes om bij een tentamen de concentratie te verhogen. Kauwgum kauwen schijnt te helpen, koffie ook. Misschien kan iets van een Pavlov-reactie op worden gewekt: als ik spastisch met mijn rechteroog knipper bij het lezen van het antwoord op een oefenvraag, en ik doe hetzelfde tijdens het tentamen hoef ik alleen de vraag te leren en komt het antwoord vanzelf.
Langzaam maar zeker dringt de gedachte zich op: hoeveel is nu eigenlijk 5180 gulden? Inclusief een paar jaar rente: uiteindelijk iets rond de 6000 gulden. Dat is tegen die tijd maar twee maandjes werken.
Niet langer overtuigd van de absolute noodzaak het tentamen te halen is er weer ruimte voor ontspanning. Tijd voor een potje Black Jack. Want wat bij Hermans niet kan, kan bij black jack wel: winnen met twintig punten.
Roulette, black jack, de one-armed-bandit. Gokspellen waarbij meestal meer geld wordt verloren dan gewonnen, maar in ieder geval is er nog een kans dat het wat oplevert. Bij casinobaas Loek Hermans is het een stuk slechter gokken. Wie zijn 21 punten nog niet heeft behaald, kan met hertentamens alleen maar geld verliezen of speelt in het gunstigste geval quitte.
Het kansspel waar ik deze week aan deelneem, omvat tien open vragen waarvan er minstens zes goed moeten zijn. Vijf of minder goede antwoorden kost 5180 gulden teruggevorderde basisbeurs. Meer dan zes goede antwoorden is niet efficiënt. Reken maar uit: zes goed beantwoorde vragen leveren 863 gulden per vraag op. Meer goede antwoorden is meer werk voor hetzelfde geld: onbetaald overwerk dus.
De strijd om het laatste benodigde studiepunt begint met het inschrijven voor een stuk of drie tentamens. Hoe meer pogingen, hoe meer kans. Eenmaal begonnen met studeren, net na de Owee als de burgers hun stad terugkrijgen tijdens het Jazz-festival, blijkt drie tentamens een beetje optimistisch gedacht. Twee eigenlijk ook. Eén moet nog wel kunnen.
Na een dag studie-ontwijkend gedrag is het aanrecht blinkend en afwasvrij, de kamer opgeruimd en gestofzuigd en het wc-porselein al even maagdelijk wit als het aantekeningenpapier naast de boeken.
Dan breekt het moment aan van boeken openslaan. Eerst het dunste boekje. Dunne boekjes hebben de nare eigenschap veel informatie per regel te bevatten. Dus maar het dikste dictaat. Veel papier werkt echter ontmoedigend. Op een gegeven moment blijft zo nog één boek over. Dit is per definitie het saaiste boek anders was het wel eerder opengeslagen.
Tijdens het lezen dwalen de gedachten af naar trucjes om bij een tentamen de concentratie te verhogen. Kauwgum kauwen schijnt te helpen, koffie ook. Misschien kan iets van een Pavlov-reactie op worden gewekt: als ik spastisch met mijn rechteroog knipper bij het lezen van het antwoord op een oefenvraag, en ik doe hetzelfde tijdens het tentamen hoef ik alleen de vraag te leren en komt het antwoord vanzelf.
Langzaam maar zeker dringt de gedachte zich op: hoeveel is nu eigenlijk 5180 gulden? Inclusief een paar jaar rente: uiteindelijk iets rond de 6000 gulden. Dat is tegen die tijd maar twee maandjes werken.
Niet langer overtuigd van de absolute noodzaak het tentamen te halen is er weer ruimte voor ontspanning. Tijd voor een potje Black Jack. Want wat bij Hermans niet kan, kan bij black jack wel: winnen met twintig punten.
Comments are closed.