Orkaankracht

‘

Xander in ’t Veld ziet er ongeschonden uit. Van het vliegtuig waarin hij zat bleef minder over: ,,Total loss, alleen nog te verkopen als aluminiumschroot. De waarde van het toestel lag rond de anderhalve ton”, aldus In ’t Veld.

,,Toen de stormmelding binnenkwam, werkte ik achter de balie van de Rotterdamse Aero Club. Ik zag dat er nog drie toestellen los geparkeerd stonden. Met twee andere piloten ben ik zo snel mogelijk naar de toestellen gerend. De storm had toen al de rand van het veld bereikt en was dus nog sneller aangekomen dan verwacht.”

Voor de derdejaars student lucht-en ruimtevaart in het toestel zat had de storm hem al ingehaald. Toch wist hij de motor te starten en bij minder dan tien meter zicht een Cessna te ontwijken, die door de wind over het platform werd geblazen. ,,Ik werd vervolgens ongeveer anderhalf keer in het rond geblazen voor ik weer de goede kant op ging. Maar er was geen houden aan. Mijn snelheidsmeter gaf zeventig knopen aan, terwijl je normaal bij veertig al kunt vliegen. Het is heel vreemd om constant je stall-warning aan en uit te zien gaan terwijl je op de grond staat. Op een gegeven moment had ik de sensatie dat ik vloog, het toestel werd opgepakt door de wind.”

Vervolgens ging alles zo snel dat In ’t Veld pas na afloop begreep dat hij met het toestel een halve barrel-roll heeft gemaakt, waarna zijn korte vlucht ondersteboven in het gras eindigde. ,,Het geluid van een propeller die beton eet vergeet je niet snel.” Op wat bulten en schrammen na, kon hij heelhuids uit het toestel kruipen. ,,Wonderbaarlijk dat die deur nog openging. Overigens is het bewijs dat ik echt door de lucht gevlogen ben duidelijk: het hek waarachter het toestel terechtkwam is onbeschadigd.”

Xander in ’t Veld is tweeëneenhalf jaar in het bezit van een brevet en al zijn hele leven op Zestienhoven ofwel Rotterdam Airport te vinden: ,,Mijn vader is ook vlieggek, vandaar.” Zijn bijbaantje bij de Rotterdamse Aero Club brengt met zich mee dat hij op en neer naar Zeeland vliegt, voor onderhoud van de toestellen. Volgende week gaat hij zeker weer vliegen.

,,Na afloop van de crash heb ik zeker een uur nodig gehad om een beetje bij te komen. De ravage buiten was onvoorstelbaar. Een Fokker 50, toch geen klein toestel, was van de ene naar de andere kant van het platform gewaaid. In totaal zijn er vier toestellen om- of weggewaaid. Wanneer je erin zit ben je alleen maar bezig om het toestel te redden, maar nu weet ik weer wie er de baas is.”

,,Wij kregen zaterdag een telefoontje van de Meteo dat er binnen vijf tot tien minuten een storm met orkaankracht over het vliegveld zou trekken. En dat we moesten zorgen dat onze vliegtuigen vaststonden.”

Xander in ’t Veld ziet er ongeschonden uit. Van het vliegtuig waarin hij zat bleef minder over: ,,Total loss, alleen nog te verkopen als aluminiumschroot. De waarde van het toestel lag rond de anderhalve ton”, aldus In ’t Veld.

,,Toen de stormmelding binnenkwam, werkte ik achter de balie van de Rotterdamse Aero Club. Ik zag dat er nog drie toestellen los geparkeerd stonden. Met twee andere piloten ben ik zo snel mogelijk naar de toestellen gerend. De storm had toen al de rand van het veld bereikt en was dus nog sneller aangekomen dan verwacht.”

Voor de derdejaars student lucht-en ruimtevaart in het toestel zat had de storm hem al ingehaald. Toch wist hij de motor te starten en bij minder dan tien meter zicht een Cessna te ontwijken, die door de wind over het platform werd geblazen. ,,Ik werd vervolgens ongeveer anderhalf keer in het rond geblazen voor ik weer de goede kant op ging. Maar er was geen houden aan. Mijn snelheidsmeter gaf zeventig knopen aan, terwijl je normaal bij veertig al kunt vliegen. Het is heel vreemd om constant je stall-warning aan en uit te zien gaan terwijl je op de grond staat. Op een gegeven moment had ik de sensatie dat ik vloog, het toestel werd opgepakt door de wind.”

Vervolgens ging alles zo snel dat In ’t Veld pas na afloop begreep dat hij met het toestel een halve barrel-roll heeft gemaakt, waarna zijn korte vlucht ondersteboven in het gras eindigde. ,,Het geluid van een propeller die beton eet vergeet je niet snel.” Op wat bulten en schrammen na, kon hij heelhuids uit het toestel kruipen. ,,Wonderbaarlijk dat die deur nog openging. Overigens is het bewijs dat ik echt door de lucht gevlogen ben duidelijk: het hek waarachter het toestel terechtkwam is onbeschadigd.”

Xander in ’t Veld is tweeëneenhalf jaar in het bezit van een brevet en al zijn hele leven op Zestienhoven ofwel Rotterdam Airport te vinden: ,,Mijn vader is ook vlieggek, vandaar.” Zijn bijbaantje bij de Rotterdamse Aero Club brengt met zich mee dat hij op en neer naar Zeeland vliegt, voor onderhoud van de toestellen. Volgende week gaat hij zeker weer vliegen.

,,Na afloop van de crash heb ik zeker een uur nodig gehad om een beetje bij te komen. De ravage buiten was onvoorstelbaar. Een Fokker 50, toch geen klein toestel, was van de ene naar de andere kant van het platform gewaaid. In totaal zijn er vier toestellen om- of weggewaaid. Wanneer je erin zit ben je alleen maar bezig om het toestel te redden, maar nu weet ik weer wie er de baas is.”