Het ministerie van OCW gaat er in haar nieuwe begroting vanuit dat het aantal studenten na 2011 niet meer toeneemt. Daarmee negeert ze haar eigen
l/documenten-en-publicaties/rapporten/2010/09/03/referentieraming-2010.html”>voorspelling dat het aantal studenten de komende jaren hoe dan ook gaat stijgen.
Schattingen die het ministerie vorig jaar deed, wezen al op een flinke groei van het aantal studenten in het hoger onderwijs. Van zo’n 620 duizend in 2009 naar ongeveer 690 duizend in 2015.
Marge
In de prognose die OCW dit jaar maakt, stijgt het aantal studenten nog harder: richting 740 duizend studenten in 2015 en 800 duizend in 2020. Bij deze laatste getallen houdt het ministerie overigens een flinke marge – naar beneden en naar boven – aan.
Aanzienlijk hoger
Dit in het licht van de onzekerheid die is ontstaan na de onverwacht grote instroom in 2009. Daardoor is de raming voor 2010 namelijk ‘aanzienlijk hoger’ uitgevallen, aldus het ministerie.
Geen verklaring
Volgens OCW is er nog steeds geen goede verklaring voor het grote aantal studenten dat zich in 2009 inschreef. Onderzoek daarnaar ontkrachtte eerder de aanname dat de groei was veroorzaakt door de economische crisis. De motieven van nieuwe studenten waren een voortzetting van de trends van eerdere jaren. OCW doet daarom momenteel aanvullend onderzoek naar de verklaringen van de ontwikkelingen in de instroom.
Begroting
Feit blijft dat ook in de voorzichtigste OCW-ramingen de studentenaantallen de komende jaren zullen stijgen. Maar in de begroting grijpt het demissionaire kabinet de onzekerheid over de ramingen aan, om er in de begroting vanuit te gaan dat de studentenaantallen na 2011 niet meer stijgen. Mocht dat toch gebeuren dan daalt het ‘gemiddelde beschikbare bedrag per student’, aldus het kabinet.
Gijs Beerens en Reinier van Dijk kijken terug op een prachtige zondag in New York. In hun eerste volledig uitgelopen marathon kwamen de twee binnen in respectievelijk 3.38.45 en 3.35.59. De Queensborough bridge die de wijken Queens en Manhattan met elkaar verbindt bleek met 42 meter hoogteverschil voor veel mensen het grote breekpunt. Voor de beide Delftenaren begonnen de pijn en vermoeidheid pas echt toe te slaan na dertig kilometer, in de Bronx. “Daar werd het een mentale martelgang”, aldus Van Dijk. Zoals verwacht ondervonden beide heren de laatste zeven kilometer als de zwaarste. “De gedachte dat je je hierop vijf maanden hebt voorbereid, geeft je de kracht om jezelf te blijven pushen.” De steun van het publiek hielp ook aardig. “Zonder de twee miljoen schreeuwende enthousiastelingen weten we niet of het was gelukt.”

Comments are closed.