,,Fucking boring, dat was het.” Mijn meisje zucht.,,Die eeuwige studenten en truttige nineties-pop…”, zeg ik. Ik bestel nog twee Zinniz.
Share
br />
,,Drie keer Speakers en je hebt het ook wel weer gezien.”
,,En Den Haag dan”, proest ik. ,,Twee nieuwe clubs, het Paard weer bijna open en de gemeente moet nóg bedenken hoe het verder moet met het uitgaansbeleid.”
,,Ik wil niet meer naar Parkpop.”
,,Ik trek die plastic partybabes niet meer.”
We nemen een slok en stoppen ons haar in een staart. Zomer op de Beestenmarkt. Links van ons Café Vlaanderen, achter ons de vertrouwde liters koffie van Kobus Kuch. Te vertrouwd. Twee tafeltjes verder zit een luidruchtig groepje studenten. Net het eerst jaar achter de rug en de wijsheid in pacht.
Ik voel me oud.
Mijn meisje praat over wannabe’s en vergane glorie. Over een ooit zo hip Rotterdam dat nu vooral stress oplevert. ,,Mijn Versace-top van vorige maand roept nu al schalkse blikken op”, pruilt ze.
Ik schop verveeld mijn naaldhakjes uit. Zere tenen. Ik voel me comfi met mijn haar in een knot. Ik frummel aan een knoopje maar krijg mijn bloesje niet verder open. Die nagels moeten er volgende week ook maar af.
We zwijgen.
,,We zouden…”, begint mijn meisje…
,,We kunnen…”, zeg ik.
Ik druk mijn peuk na één trekje uit. Daar moet ik ook maar eens mee stoppen.
,,Ik heb JA gezegd”, durf ik dan.
Mijn meisje glundert. Tranen. Ze legt haar hand op haar buik.
,,Echt…!?” gil ik.
We ruilen onze Zinniz voor appelsap en kijken elkaar vastberaden aan. ,,We gaan er nog één keer voor”, zegt mijn meisje.
,,Hardcore”, stel ik. Ik gris mijn mobieltje uit mijn tas en bel mijn hipste vrienden.
Naam:Beestenmarkt
Waar:Beestenmarkt, Delft
Wanneer:als de zon schijnt en je geen kans ziet Delft te ontvluchten. Met slecht weer overigens ook best te doen in zo’n situatie, met name bij Kobus Kuch
Wanneer niet:wanneer je auto’s, treinkaartjes of ander vervoer naar de Echte Stad tot beschikking hebt. Je zou wel gek zijn op de Beestenmarkt te zitten als het Westelijk Handelsterrein binnen handbereik is.
Wie:studenten en gezinnetjes
Wie niet:Nikka en friends
Wat:standaard kroegspul: bier, slechte wijn, kaas, tosti’s en bitterballen
Wat niet:in de bitterballen van Kobus zit geen vulling
Hoeveel:minder dan tijdens een middag op een hip terras, al is het maar omdat je geen treinkaartje kwijt bent
Locatie :***
Publiek :**
Drank :**
Sfeer :**
Nikka’s eindoordeel:**
,,Fucking boring, dat was het.” Mijn meisje zucht.
,,Die eeuwige studenten en truttige nineties-pop…”, zeg ik. Ik bestel nog twee Zinniz.
,,Drie keer Speakers en je hebt het ook wel weer gezien.”
,,En Den Haag dan”, proest ik. ,,Twee nieuwe clubs, het Paard weer bijna open en de gemeente moet nóg bedenken hoe het verder moet met het uitgaansbeleid.”
,,Ik wil niet meer naar Parkpop.”
,,Ik trek die plastic partybabes niet meer.”
We nemen een slok en stoppen ons haar in een staart. Zomer op de Beestenmarkt. Links van ons Café Vlaanderen, achter ons de vertrouwde liters koffie van Kobus Kuch. Te vertrouwd. Twee tafeltjes verder zit een luidruchtig groepje studenten. Net het eerst jaar achter de rug en de wijsheid in pacht.
Ik voel me oud.
Mijn meisje praat over wannabe’s en vergane glorie. Over een ooit zo hip Rotterdam dat nu vooral stress oplevert. ,,Mijn Versace-top van vorige maand roept nu al schalkse blikken op”, pruilt ze.
Ik schop verveeld mijn naaldhakjes uit. Zere tenen. Ik voel me comfi met mijn haar in een knot. Ik frummel aan een knoopje maar krijg mijn bloesje niet verder open. Die nagels moeten er volgende week ook maar af.
We zwijgen.
,,We zouden…”, begint mijn meisje…
,,We kunnen…”, zeg ik.
Ik druk mijn peuk na één trekje uit. Daar moet ik ook maar eens mee stoppen.
,,Ik heb JA gezegd”, durf ik dan.
Mijn meisje glundert. Tranen. Ze legt haar hand op haar buik.
,,Echt…!?” gil ik.
We ruilen onze Zinniz voor appelsap en kijken elkaar vastberaden aan. ,,We gaan er nog één keer voor”, zegt mijn meisje.
,,Hardcore”, stel ik. Ik gris mijn mobieltje uit mijn tas en bel mijn hipste vrienden.
Naam:Beestenmarkt
Waar:Beestenmarkt, Delft
Wanneer:als de zon schijnt en je geen kans ziet Delft te ontvluchten. Met slecht weer overigens ook best te doen in zo’n situatie, met name bij Kobus Kuch
Wanneer niet:wanneer je auto’s, treinkaartjes of ander vervoer naar de Echte Stad tot beschikking hebt. Je zou wel gek zijn op de Beestenmarkt te zitten als het Westelijk Handelsterrein binnen handbereik is.
Wie:studenten en gezinnetjes
Wie niet:Nikka en friends
Wat:standaard kroegspul: bier, slechte wijn, kaas, tosti’s en bitterballen
Wat niet:in de bitterballen van Kobus zit geen vulling
Hoeveel:minder dan tijdens een middag op een hip terras, al is het maar omdat je geen treinkaartje kwijt bent
Locatie :***
Publiek :**
Drank :**
Sfeer :**
Nikka’s eindoordeel:**
Comments are closed.