De TU heeft prof.dr.ir. Johannes Petrus Pauwlussen en prof. dr. Thomas Maschmeyer benoemd tot hoogleraar. Ir. H. Beunderman wordt de nieuwe decaan van de faculteit Bouwkunde.
Share
Johannes Petrus Pauwlussen % hoogleraar Voertuigtechniek
Dr.ir. Johannes Petrus Pauwlussen, geboren 20 april 1952 te Nieuwer Amstel, is met ingang van 9 september 1998 benoemd tot deeltijdhoogleraar Voertuigtechniek bij de faculteit Ontwerp, Constructie en Productie, subfaculteit Werktuigbouwkunde en Maritieme Techniek.
Sinds 1985 werkt Pauwlussen bij TNO, vanaf 1988 is hij daar hoofd van de afdeling Voertuigdynamica. Deze afdeling houdt zich onder andere bezig met onderzoek naar manieren om voertuigen veiliger te maken. In combinatie met dit onderzoek worden er ook, meestal samen met industriële partners, systemen en toepassingen op het gebied van de voertuig-controle en veiligheid ontworpen en ontwikkeld.
De leerstoel Voertuigtechniek betreft de techniek van het beheerst verplaatsen van personen en goederen met behulp van voertuigen (weg- én railvoertuigen). Naast sterkte-technische eisen spelen hierbij een belangrijke rol: veiligheid in het verkeer, interactie voertuigeigenschappen en wegontwerp, trillingscomfort en bescherming van inzittenden en lading, energieverbruik, snelheid en efficiency, besturings- resp. geleidingseigenschappen. In het onderzoek nemen de aspecten van de dynamica, de regeltechniek en de mechatronica een belangrijke plaats in.
Thomas Maschmeyer- hoogleraar Industriële Organische Chemie
Dr. Thomas Maschmeyer, geboren 1 oktober 1966 te Hamburg Duitsland, is met ingang van 1 augustus 1998 benoemd tot hoogleraar Industriële Organische Chemie bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen, subfaculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkunde.
Tot op heden is dhr. Maschmeyer assistent directeur van het Davy Faraday Research Laboratory aan The Royal Institution of Great Britain en is hij werkzaam op de faculteit Scheikunde aan de universiteit van Cambridge.
Het onderzoek in de groep van prof. Maschmeyer wordt georganiseerd rond acht hoofdthema’s, die onafhankelijk van elkaar zijn maar ook een bepaalde samenhang hebben die bevorderlijk is voor de synergie binnen de groep. De acht thema%s zijn: poreuze vaste stoffen, organische katalyse, chirale katalysatoren, silsesquioxaan chemie, computersimulaties, duurzame technologie, combinatoriële chemie en kernresonantie imaging.
Hans Beunderman – decaan Bouwkunde
Ir. H. Beunderman MBA, geboren op 3 december 1948, is met ingang van 15 november a.s. benoemd als hoogleraar en decaan van de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Delft. Hij volgt hiermee de tussentijds benoemde decaan prof.dr.ir. F.W. van Voorden op.
In 1985 trad Beunderman in dienst bij de Rijksgebouwendienst (RGD) van het ministerie van VROM. In eerste instantie hield Beundermann zich bezig met het herformuleren van de Architectonische functie binnen de RGD en het verbeteren van de relatie tussen de financiële randvoorwaarden en de ontwerpvoorwaarden in de opdrachten van de dienst. Later werd hij, als Directeur Ontwerp en Techniek, belast met het doorvoeren van een verschuiving van een uitvoerende/architectonische taakstelling naar een adviserende taakstelling.
In zijn laatste jaren bij de Rijksgebouwendienst ontwikkelden zijn werkzaamheden zich steeds verder in de richting van beleidsvorming. Hij is onder meer lid van de interdepartementale Stuurgroep Duurzaam Bouwen.
Johannes Petrus Pauwlussen % hoogleraar Voertuigtechniek
Dr.ir. Johannes Petrus Pauwlussen, geboren 20 april 1952 te Nieuwer Amstel, is met ingang van 9 september 1998 benoemd tot deeltijdhoogleraar Voertuigtechniek bij de faculteit Ontwerp, Constructie en Productie, subfaculteit Werktuigbouwkunde en Maritieme Techniek.
Sinds 1985 werkt Pauwlussen bij TNO, vanaf 1988 is hij daar hoofd van de afdeling Voertuigdynamica. Deze afdeling houdt zich onder andere bezig met onderzoek naar manieren om voertuigen veiliger te maken. In combinatie met dit onderzoek worden er ook, meestal samen met industriële partners, systemen en toepassingen op het gebied van de voertuig-controle en veiligheid ontworpen en ontwikkeld.
De leerstoel Voertuigtechniek betreft de techniek van het beheerst verplaatsen van personen en goederen met behulp van voertuigen (weg- én railvoertuigen). Naast sterkte-technische eisen spelen hierbij een belangrijke rol: veiligheid in het verkeer, interactie voertuigeigenschappen en wegontwerp, trillingscomfort en bescherming van inzittenden en lading, energieverbruik, snelheid en efficiency, besturings- resp. geleidingseigenschappen. In het onderzoek nemen de aspecten van de dynamica, de regeltechniek en de mechatronica een belangrijke plaats in.
Thomas Maschmeyer- hoogleraar Industriële Organische Chemie
Dr. Thomas Maschmeyer, geboren 1 oktober 1966 te Hamburg Duitsland, is met ingang van 1 augustus 1998 benoemd tot hoogleraar Industriële Organische Chemie bij de faculteit Technische Natuurwetenschappen, subfaculteit Scheikundige Technologie en Materiaalkunde.
Tot op heden is dhr. Maschmeyer assistent directeur van het Davy Faraday Research Laboratory aan The Royal Institution of Great Britain en is hij werkzaam op de faculteit Scheikunde aan de universiteit van Cambridge.
Het onderzoek in de groep van prof. Maschmeyer wordt georganiseerd rond acht hoofdthema’s, die onafhankelijk van elkaar zijn maar ook een bepaalde samenhang hebben die bevorderlijk is voor de synergie binnen de groep. De acht thema%s zijn: poreuze vaste stoffen, organische katalyse, chirale katalysatoren, silsesquioxaan chemie, computersimulaties, duurzame technologie, combinatoriële chemie en kernresonantie imaging.
Hans Beunderman – decaan Bouwkunde
Ir. H. Beunderman MBA, geboren op 3 december 1948, is met ingang van 15 november a.s. benoemd als hoogleraar en decaan van de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit Delft. Hij volgt hiermee de tussentijds benoemde decaan prof.dr.ir. F.W. van Voorden op.
In 1985 trad Beunderman in dienst bij de Rijksgebouwendienst (RGD) van het ministerie van VROM. In eerste instantie hield Beundermann zich bezig met het herformuleren van de Architectonische functie binnen de RGD en het verbeteren van de relatie tussen de financiële randvoorwaarden en de ontwerpvoorwaarden in de opdrachten van de dienst. Later werd hij, als Directeur Ontwerp en Techniek, belast met het doorvoeren van een verschuiving van een uitvoerende/architectonische taakstelling naar een adviserende taakstelling.
In zijn laatste jaren bij de Rijksgebouwendienst ontwikkelden zijn werkzaamheden zich steeds verder in de richting van beleidsvorming. Hij is onder meer lid van de interdepartementale Stuurgroep Duurzaam Bouwen.
Comments are closed.