Opinie

Nederland Stennisland

Als bezitter van een oud voertuig zonder alarm vergeet ik nog wel eens na het parkeren de autolichten te doven. Toen ik ooit bij binnenkomst in mijn faculteitsgebouw een conciërge ook op zo’n geval wees, zei hij goedgeluimd: ,,De lampen gaan vanzelf wel uit!” Die onverwachte observatie wierp voor mij een geheel nieuw licht op de zaak.

br />
Een vergelijkbare ouwe barrel waarin een alarm ontbreekt is ‘Nederland Kennisland’. Welke onnozele hals maakt zich nog druk over dit maandagmorgenexemplaar? We hebben genoeg andere onderwerpen om kabaal over te maken: het land raakt te vol, geen polder meer en te veel asfalt en beton, gebrekkige mobiliteit en stagnatie in de doorvoer, onbetaalbare zorg en bedreigende vergrijzing. Allesoverheersend zijn de slechte economische perspectieven en daarmee de uitzichtloosheid vooral voor de jongere generaties. Het is daarom een humane gedachte dat beleidsmakers achter een nieuw regeerakkoord voorstellen om het gedrocht Kennisland uit zijn ondraaglijk lijden te verlossen.

Enige bescheidenheid past ons fabeltjesland inmiddels wel. Niet alleen universiteiten takelen langzaamaan af, dat geldt ook voor Nederland zelf. Het lijkt wel of er stelselmatig beleid, gesteund door een zwijgende meerderheid, steekt achter deze vorm van de geest geven. Een vreemde coalitie van knokkers voor oorspronkelijk leven, eenvoudige handelaren en niet-academisch misvormden zetten de kennisinstellingen al decennialang op water en brood. Het bama-model biedt ondertussen extra mogelijkheden voor een land dat geen kennis maakt, maar dat – zolang er nog geld is – kennis koopt. Het hbo schurkt al jaren tegen universiteiten aan en probeert krampachtig semi-academische status te verwerven. Waarom maken universiteiten hierover zo’n heisa? We kunnen de berg toch ook naar Mohammed brengen? Alle universiteiten worden gewoon hogeschool. Niet alleen behoeven de masteropleidingen dan niet meer betaald te worden, ze worden zelfs niet meer verzorgd. Kassa!

Jonge Nederlanders kunnen trouwens voorlopig nog gesubsidieerd door de overheid in het buitenland studeren. En wanneer ik het mocht overdoen en een mooi diploma in Bologna of Madrid zou kunnen halen, nou dan wist ik het wel. De toekomst van een high potential ligt natuurlijk niet (meer) in een regressief stennisland als Nederland.

En met een beetje goede wil loopt het land vanzelf leeg en ooit weer over. Het moet economisch nog wat onaantrekkelijker worden en als sneeuw voor de zon verdwijnen de problemen. Een paar generaties moeten even doorbijten, maar dan kan Nederland uiteindelijk weer teruggegeven worden aan de polder en hier en daar aan de zee. En op een dieet van bruine bonen kunnen we ons dan weer vol overgave storten op de aardappelteelt en de varkensfokkerij. Het is ten diepste een geruststellende gedachte dat de lichten vanzelf uitgaan.

Prof.dr.ir. Th. de Jong is decaan van de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft

Als bezitter van een oud voertuig zonder alarm vergeet ik nog wel eens na het parkeren de autolichten te doven. Toen ik ooit bij binnenkomst in mijn faculteitsgebouw een conciërge ook op zo’n geval wees, zei hij goedgeluimd: ,,De lampen gaan vanzelf wel uit!” Die onverwachte observatie wierp voor mij een geheel nieuw licht op de zaak.

Een vergelijkbare ouwe barrel waarin een alarm ontbreekt is ‘Nederland Kennisland’. Welke onnozele hals maakt zich nog druk over dit maandagmorgenexemplaar? We hebben genoeg andere onderwerpen om kabaal over te maken: het land raakt te vol, geen polder meer en te veel asfalt en beton, gebrekkige mobiliteit en stagnatie in de doorvoer, onbetaalbare zorg en bedreigende vergrijzing. Allesoverheersend zijn de slechte economische perspectieven en daarmee de uitzichtloosheid vooral voor de jongere generaties. Het is daarom een humane gedachte dat beleidsmakers achter een nieuw regeerakkoord voorstellen om het gedrocht Kennisland uit zijn ondraaglijk lijden te verlossen.

Enige bescheidenheid past ons fabeltjesland inmiddels wel. Niet alleen universiteiten takelen langzaamaan af, dat geldt ook voor Nederland zelf. Het lijkt wel of er stelselmatig beleid, gesteund door een zwijgende meerderheid, steekt achter deze vorm van de geest geven. Een vreemde coalitie van knokkers voor oorspronkelijk leven, eenvoudige handelaren en niet-academisch misvormden zetten de kennisinstellingen al decennialang op water en brood. Het bama-model biedt ondertussen extra mogelijkheden voor een land dat geen kennis maakt, maar dat – zolang er nog geld is – kennis koopt. Het hbo schurkt al jaren tegen universiteiten aan en probeert krampachtig semi-academische status te verwerven. Waarom maken universiteiten hierover zo’n heisa? We kunnen de berg toch ook naar Mohammed brengen? Alle universiteiten worden gewoon hogeschool. Niet alleen behoeven de masteropleidingen dan niet meer betaald te worden, ze worden zelfs niet meer verzorgd. Kassa!

Jonge Nederlanders kunnen trouwens voorlopig nog gesubsidieerd door de overheid in het buitenland studeren. En wanneer ik het mocht overdoen en een mooi diploma in Bologna of Madrid zou kunnen halen, nou dan wist ik het wel. De toekomst van een high potential ligt natuurlijk niet (meer) in een regressief stennisland als Nederland.

En met een beetje goede wil loopt het land vanzelf leeg en ooit weer over. Het moet economisch nog wat onaantrekkelijker worden en als sneeuw voor de zon verdwijnen de problemen. Een paar generaties moeten even doorbijten, maar dan kan Nederland uiteindelijk weer teruggegeven worden aan de polder en hier en daar aan de zee. En op een dieet van bruine bonen kunnen we ons dan weer vol overgave storten op de aardappelteelt en de varkensfokkerij. Het is ten diepste een geruststellende gedachte dat de lichten vanzelf uitgaan.

Prof.dr.ir. Th. de Jong is decaan van de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.