‘Mijn leraren hebben mij te netjes leren schermen’

Regina Bokel, onderzoeker in opleiding (oio) bij Materiaalkunde, behaalde onlangs in een sterk bezet internationaal toernooi een zesde plaats. Met dat resultaat in het achterhoofd toog ze afgelopen weekend naar de plaats waar ze ooit het schermen heeft geleerd, het Groningse Ter Apel.

In Ter Apel werd een internationaal toernooi georganiseerd ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de plaatselijke schermvereniging. ,,Ze zijn daar altijd al actief geweest. Zo hebben ze ooit eens de complete Koreaanse Olympische ploeg naar Ter Apel gehaald”, aldus Bokel.

Bokel doet in haar dagelijks leven met een elektronenmicroscoop onderzoek naar korrelstructuren in silicium. Dat is vrij fundamenteel onderzoek. Dat er uiteindelijk misschien niet een praktische toepassing voor uit de bus zal rollen, vindt ze niet erg. ,,De studie natuurkunde in Utrecht was ook erg theoretisch en ik ben vrij nieuwsgierig aangelegd”, zegt Bokel.

Ze weet niet goed hoe ze het afgelopen weekend behaalde resultaat moet beoordelen. Ze verloor van de latere winnares. Bokel: ,,Ik wist eigenlijk niet goed wat ik tegen haar moest beginnen. Ze was gewoon niet te verslaan op dat moment.” Ook haar tegenstander in de finale was feitelijk kansloos. ,,Een dag later was ik nog bezig met te bedenken hoe ze te verslaan zou zijn geweest. Ik denk dat ik iets heb gevonden, maar ik zal het pas volgend jaar kunnen uitproberen”, mijmert Bokel.
Zuslief

Bokel heeft tijdens de laatste fase van haar studie in Utrecht het schermen aan de kant gezet. Pas toen ze in Delft een baan als oio had aangenomen, is ze weer begonnen met schermen. Bij personeelsvereniging Prometheus liep op dat moment een andere schermster rond waarvan Bokel het idee had dat die het spel wel beheerste. Fabiënne Pieters raakte echter kort daarna geblesseerd. ,,Dat vond ik ontzettend jammer, want ik heb het gevoel dat we erg veel aan elkaar kunnen hebben. In de korte periode waarin we samen hebben geschermd, heb ik toch wel iets van haar kunnen leren. Overigens leer ik van de trainers en de andere leden er ook een aantal trucjes bij.”

Over die trucjes heeft Bokel een ietwat ongewone mening: ,,Als ik ze niet nodig heb, gebruik ik ze toch liever niet. Ik vind het een beetje flauw.” Of, zoals ze al eens opmerkte, nadat ze bij Prometheus terechtgekomen was: ,,Mijn leraren hebben me te netjes leren schermen.”

Wat prestatiegerichtheid betreft is er een groot verschil tussen Regina Bokel en haar zus Claudia. Waar zuslief op haar zestiende volledig voor de sport koos en naar een scherminternaat ging, koos Regina voor de studie. Claudia, die op schermgebied voor Duitsland uitkomt, zit intussen bij de top zestien van de wereld bij het onderdeel degen (hetzelfde wapen als Pernette Osinga) en haar grote doel is dan ook om op te mogen treden op de Olympische Spelen in Atlanta in 1996.

,,Als ze zover komt, dan ga ik ook naar Amerika”, zegt Bokelresoluut. Zelf zal ze het niet zover schoppen, maar dat zal haar er niet van weerhouden om, zolang het werk het toelaat, fanatiek te blijven trainen. ,,Als Fabiënne Pieters weer in staat is om zich met schermen bezig te houden, verwacht ik nog wel verbetering in mijn spel.” De eerstvolgende keer dat Bokel zal optreden in wedstrijdverband, is de open Noordhollandse Kampioenschappen. (J.P.L.)