Een spookgarage, een kabelbaan met tegenwind en een chip tegen gsm-straling. Lex Veldhoen presenteert in zijn derde boek ‘Technische Mislukkingen’ een meesterlijke parade van mislukte projecten die tot bescheidenheid stemmen.
Technische mislukkingen laten niemand onberoerd. In het ergste geval, bij overstroomde stuwmeren, ineengestorte beurshallen en verongelukte lijnvliegtuigen met honderden tot duizenden doden als gevolg, zijn de verhalen schokkend en is de zoektocht naar de oorzaak uitermate spannend. Bij minder dramatische gevallen, zoals een spoorlijn die nergens voor dient, een superieur machinegeweer dat niemand wil kopen of een parkeergarage die auto’s kwijtmaakt of verfrommelt, zijn Veldhoens verhalen vaak hilarisch en verbijsterend. Zijn invalshoek op techniek is een succesformule. Daarbij komt dat Veldhoen compact en precies schrijft. Hij gaat tot het gaatje in zijn speurtocht naar de oorzaken, raadpleegt daarbij veel deskundigen van de TU Delft, en gaat ter plekke foto’s maken en met verantwoordelijken en ooggetuigen spreken. In zijn boek behandelt hij op die manier 27 tamelijk recente technische mislukkingen. In de twee eerdere delen ging het vaak over oudere blamages.
Mijn favoriet is wat in Den Bosch bekend staat als de ‘spookgarage’, een volautomatische parkeergarage onder het stadskantoor die in 2001 door koningin Beatrix werd geopend. Ambtenaren konden hun auto bij de ingang van de parkeergarage afgeven, waarna het volautomatische systeem de auto door de ruimte transporteerde en hem in een vrij vakje stalde. Behalve erg geavanceerd was het systeem ruimtebesparend omdat er geen rij- en hellingsbanen hoefden te worden aangelegd. In plaats daarvan waren er transportbanden en hydraulische liften. Aan het einde van de werkdag hoefde de ambtenaar zich maar te identificeren en enkele minuten later zou zijn auto volautomatisch uit het donker opduiken en kon de thuisreis beginnen.
Maar het pakte anders uit. Ambtenaren moesten soms wel erg lang wachten op hun auto, en ook gebeurde het regelmatig dat er een andere auto opdook. Het kon nog erger: ‘Op 19 januari 2005 ziet gemeenteambtenaar Jan de With zijn auto zelfs total loss uit de volautomatische parkeergarage tevoorschijn komen. De Opel Corsa was geplet tussen de achterwand en een andere auto. Het parkeersysteem had geprobeerd drie auto’s te parkeren op een plek voor twee. Andere ambtenaren kregen hun auto terug met een bungelende buitenspiegel, gedeukt of met een flinke lakbeschadiging.’ Uit onderzoek komt naar voren dat de gemeente de opdracht heeft vergund aan een bedrijf dat voor de helft offreerde maar dat nog nooit een dergelijk systeem had opgeleverd. Tot overmaat van ramp waren er sensoren wegbezuinigd zodat het systeem niet alleen gammel maar ook blind was. Zeven miljoen euro en tien jaar later is er alsnog een gewone parkeergarage ingericht. Niemand is opgestapt.
Veldhoen geeft voorbeelden uit ondermeer weg-, water-, spoor-, scheeps-, vliegtuig- en machinebouw. De oorzaken van het falen zijn verrassend divers. Soms technisch, vaak ook maatschappelijk van aard en soms betreft het ook platte oplichterij. Een zeer onderhoudend en leerzaam boek voor alle ingenieurs en voor hen die dat willen worden.
Lex Veldhoen, ‘Technische Mislukkingen 3’, Ad. Donker, Rotterdam, 2011, 208 blz. zwart/wit met foto’s, € 22,50
Michael Hsieh, 24, Taiwan,
Erasmus Mundus, Optics in Science and Technology
“For me, the BBS – Bulletin Board Systems – became the center of my life when I started my BSc study in Taiwan. Information about schools, study associations and curriculum (where students post evaluations for courses and professors) are all on this platform. There are also lots of hot topics on BBS, like, for example, a category called ‘hate’, where people post their complaints about almost everything, or ‘beauty’, where students post links to pictures of beautiful babes and hot dudes, and almost any other topics you can think of. Although BBS is a very old system where only texts are available, it became such a popular culture that we developed a special ‘language’ – like today’s twitterature. Weird things also happen there: I was asked out several times by a creepy guy who didn’t realize I was also a guy.
After I went to study abroad, I don’t use BBS that much. I used to have a personal blog on BBS but have now shifted t to Facebook. It’s hard to follow and share things on BBS when I’m living in a different world.
Other than BBS and Facebook, Google maps is very important and handy. I use it to go to places, especially when I first arrived. Ten years ago I always had to go through huge directories of buses and piles of city maps to get places, but now with all kinds of apps it sure is hard to get lost, even on a foreign continent.
I can’t seem to recall life before internet. I only remember that spending more than three hours online when I was a teenage boy would really annoy my parents, whereas now if I don’t spend the whole day online I’m losing contact with the world. But the interesting thing is that I don’t think we really become more ‘intelligently informed’ by constantly taking in news and all sorts of information. Of course there are more channels to gather information, but at the same time I get distracted by huge amounts of hyperlinks, social media, advertisements, etc. And I think that easy access to information online makes me wonder and doubt about the importance and integrity of what I come across. It sure is an amazing – and scary – infinite space, the online world.”
My favorites:
telnet:\ptt.cc
http://maps.google.com.tw/
Comments are closed.