Aan de gevels van veertien panden in de binnenstad hangt sinds ruim een week een even groot aantal kunstwerken. Maakster Jacqueline Heerema baseerde ze op verhalen van de bewoners over hun favoriete plekje in de stad.
Share
De werken zijn zowel te voet als per fiets of rondvaartboot te bekijken.
Een tochtje met de rondvaartboot bracht de Haagse kunstenares Jacqueline Heerema op het idee voor het kunstproject Mijn Stad/Jouw Stad. De historische bouwwerken langs de route maakten indruk op haar, maar ze besefte tegelijkertijd dat ze meer vertelden over de zestiende en zeventiende eeuw, dan over het Delft van nu.
Ze begon een zoektocht naar plekken die Delftenaren vandaag de dag belangrijk vinden. Hoe denken en leven zij? Hun verhalen vormden het uitgangspunt van haar kunstwerken, die twee maanden lang te zien zijn aan de gevels. Het zijn de wensplekken van de vertellers.
Een half jaar na haar tochtje over de Delftse wateren, begon Heerema met de realisatie van haar project. Ze schreef bewoners van -voor haar- aansprekende panden aan, vroeg de gemeente om subsidie en vergunningen en vond in medewerkers van het Legermuseum en leerlingen van twee basisscholen medewerkers voor Mijn Stad/Jouw Stad.
Vanaf toen was het een kwestie van haar plan stap voor stap uitwerken. ,,De medewerking was onvoorstelbaar”, verbaast Heerema zich. ,,De gemeente Delft was razend enthousiast over mijn idee en werkte op alle fronten mee. En ook iedere bewoner die ik had gevraagd mij hun verhaal te vertellen, was enthousiast.”
De interviews leverden de meest fantastische verhalen op, en daarmee fantasievolle, soms absurdistische werken. ,,Zo groeide de bewoonster van de Oude Delft 216 op aan een bosrand in Drenthe”, vertelt Heerema. ,,Eenmaal naar Delft verhuisd, reed ze altijd rond op een scootertje. De sjaals die ze altijd droeg, wapperden dan wild achter haar aan. Iedereen in Delft kende haar. Ze was een excentriekeling. Op de een of andere manier maakte ik aan de hand van die verhalen meteen de associatie met heksen.” Op de gevel van de bewoonster bevestigde ze daarom drie heksenbezems. ,,Ik had het me kunnen voorstellen als ze daar niet aan had willen meewerken”, lacht Heerema. ,,Maar het was geen probleem.”
De bewoner van Oude Delft 127 maakt zich al tijden druk over de straatklinkertjes in Delft, die dreigen te verdwijnen. De kunstenares gaf hem daarom gordijnen met straatklinkertjes-print. Zo houdt hij hoe dan ook uitzicht op de hem zo dierbare betegeling.
Het is opvallend dat Heerema niet elk verhaal klakkeloos in beeld heeft proberen om te zetten, maar er een eigen draai aan heeft gegeven. Ze zoekt naar een oplossing, vaak met een vette knipoog naar de bewoner, zoals bij de heksenbezems en straatklinkertjes.
Haar favoriete werk, Paradiso Terrestre (aards paradijs), eveneens aan de Oude Delft (159), maakte ze echter omdat het verhaal van de desbetreffende bewoner veel indruk op haar maakte. Heerema: ,,Wezaten onder een grote kroonluchter, waar hij me vertelde over zijn liefde voor Italië. Daaruit kwam een fascinatie naar voren voor de verhalen over Franciscus van Assisi, die de vogels in de bomen toespreekt en alle aardse goederen opgeeft. Aan de hand van dat verhaal besloot ik een gouden boom ondersteboven aan zijn gevel te hangen.”
Ook plaatste Heerema werk op minder in het oog springende locaties, bij trapjes en bankjes vlak aan het water. De kunstenares noemt ze ontdekplekken, waar werk te zien is van Delftse basisscholieren, die onder leiding van Heerema werk maakten over hun wensplek.
Hoewel Mijn Stad/Jouw Stad op zijn minst origineel genoemd mag worden, maakt de kunstenares er een gewoonte van om alledaagse dingen als uitgangspunt voor haar werk te gebruiken. In haar ‘anekdotische plaatsbepalingen’ onderzoekt ze de vervreemdende werking die daar van uit kan gaan. Heerema creëert geen beelden voor de eeuwigheid, maar ensceneert veranderlijke situaties binnen de dagelijkse werkelijkheid. Haar wensplekken bestaan bijvoorbeeld slechts twee maanden.
‘Mijn Stad/Jouw Stad’ maakt deel uit van ‘Langs Kunst en Antiek in Delft’, een wandeling door de historische binnenstad waarbij deelnemers kennismaken met veertig galeries, antiek- en keramiekzaken, ateliers en winkels met toegepaste kunst.
Het kunstproject van Heerema is één van de zes speciale evenementen die in het kader van de wandelroute worden georganiseerd. Zo organiseert het Legermuseum op 24 juni een amateurschilderdag, is er op 7 oktober een keramiekmanifestatie in de binnenstad en staan op 4 november Delftse Ikonen in het zonnetje.
Mijn Stad/Jouw Stad, van Jacqueline Heerema. Tot en met 22 juli. Info bij Galerie Ariana: 015 214 23 01 en www.jacquelineheerema.nl. De wandelroute ‘Langs Kunst en Antiek in Delft’ is verkrijgbaar bij de VVV en de deelnemende instellingen. Info: 015 214 70 72 en 015 212 10 86 .
Aan de gevels van veertien panden in de binnenstad hangt sinds ruim een week een even groot aantal kunstwerken. Maakster Jacqueline Heerema baseerde ze op verhalen van de bewoners over hun favoriete plekje in de stad. De werken zijn zowel te voet als per fiets of rondvaartboot te bekijken.
Een tochtje met de rondvaartboot bracht de Haagse kunstenares Jacqueline Heerema op het idee voor het kunstproject Mijn Stad/Jouw Stad. De historische bouwwerken langs de route maakten indruk op haar, maar ze besefte tegelijkertijd dat ze meer vertelden over de zestiende en zeventiende eeuw, dan over het Delft van nu.
Ze begon een zoektocht naar plekken die Delftenaren vandaag de dag belangrijk vinden. Hoe denken en leven zij? Hun verhalen vormden het uitgangspunt van haar kunstwerken, die twee maanden lang te zien zijn aan de gevels. Het zijn de wensplekken van de vertellers.
Een half jaar na haar tochtje over de Delftse wateren, begon Heerema met de realisatie van haar project. Ze schreef bewoners van -voor haar- aansprekende panden aan, vroeg de gemeente om subsidie en vergunningen en vond in medewerkers van het Legermuseum en leerlingen van twee basisscholen medewerkers voor Mijn Stad/Jouw Stad.
Vanaf toen was het een kwestie van haar plan stap voor stap uitwerken. ,,De medewerking was onvoorstelbaar”, verbaast Heerema zich. ,,De gemeente Delft was razend enthousiast over mijn idee en werkte op alle fronten mee. En ook iedere bewoner die ik had gevraagd mij hun verhaal te vertellen, was enthousiast.”
De interviews leverden de meest fantastische verhalen op, en daarmee fantasievolle, soms absurdistische werken. ,,Zo groeide de bewoonster van de Oude Delft 216 op aan een bosrand in Drenthe”, vertelt Heerema. ,,Eenmaal naar Delft verhuisd, reed ze altijd rond op een scootertje. De sjaals die ze altijd droeg, wapperden dan wild achter haar aan. Iedereen in Delft kende haar. Ze was een excentriekeling. Op de een of andere manier maakte ik aan de hand van die verhalen meteen de associatie met heksen.” Op de gevel van de bewoonster bevestigde ze daarom drie heksenbezems. ,,Ik had het me kunnen voorstellen als ze daar niet aan had willen meewerken”, lacht Heerema. ,,Maar het was geen probleem.”
De bewoner van Oude Delft 127 maakt zich al tijden druk over de straatklinkertjes in Delft, die dreigen te verdwijnen. De kunstenares gaf hem daarom gordijnen met straatklinkertjes-print. Zo houdt hij hoe dan ook uitzicht op de hem zo dierbare betegeling.
Het is opvallend dat Heerema niet elk verhaal klakkeloos in beeld heeft proberen om te zetten, maar er een eigen draai aan heeft gegeven. Ze zoekt naar een oplossing, vaak met een vette knipoog naar de bewoner, zoals bij de heksenbezems en straatklinkertjes.
Haar favoriete werk, Paradiso Terrestre (aards paradijs), eveneens aan de Oude Delft (159), maakte ze echter omdat het verhaal van de desbetreffende bewoner veel indruk op haar maakte. Heerema: ,,Wezaten onder een grote kroonluchter, waar hij me vertelde over zijn liefde voor Italië. Daaruit kwam een fascinatie naar voren voor de verhalen over Franciscus van Assisi, die de vogels in de bomen toespreekt en alle aardse goederen opgeeft. Aan de hand van dat verhaal besloot ik een gouden boom ondersteboven aan zijn gevel te hangen.”
Ook plaatste Heerema werk op minder in het oog springende locaties, bij trapjes en bankjes vlak aan het water. De kunstenares noemt ze ontdekplekken, waar werk te zien is van Delftse basisscholieren, die onder leiding van Heerema werk maakten over hun wensplek.
Hoewel Mijn Stad/Jouw Stad op zijn minst origineel genoemd mag worden, maakt de kunstenares er een gewoonte van om alledaagse dingen als uitgangspunt voor haar werk te gebruiken. In haar ‘anekdotische plaatsbepalingen’ onderzoekt ze de vervreemdende werking die daar van uit kan gaan. Heerema creëert geen beelden voor de eeuwigheid, maar ensceneert veranderlijke situaties binnen de dagelijkse werkelijkheid. Haar wensplekken bestaan bijvoorbeeld slechts twee maanden.
‘Mijn Stad/Jouw Stad’ maakt deel uit van ‘Langs Kunst en Antiek in Delft’, een wandeling door de historische binnenstad waarbij deelnemers kennismaken met veertig galeries, antiek- en keramiekzaken, ateliers en winkels met toegepaste kunst.
Het kunstproject van Heerema is één van de zes speciale evenementen die in het kader van de wandelroute worden georganiseerd. Zo organiseert het Legermuseum op 24 juni een amateurschilderdag, is er op 7 oktober een keramiekmanifestatie in de binnenstad en staan op 4 november Delftse Ikonen in het zonnetje.
Mijn Stad/Jouw Stad, van Jacqueline Heerema. Tot en met 22 juli. Info bij Galerie Ariana: 015 214 23 01 en www.jacquelineheerema.nl. De wandelroute ‘Langs Kunst en Antiek in Delft’ is verkrijgbaar bij de VVV en de deelnemende instellingen. Info: 015 214 70 72 en 015 212 10 86 .
Comments are closed.