Katalysatoren zonder watervrees

Deze resultaten zijn vooral opvallend omdat de reacties in water plaatsvinden. Verspui ging uit van een van de weinige bekende wateroplosbare katalysatoren, palladium of rhodium met phosphine-liganden. Hij ‘sleutelde’ eraan voor een optimale werking. 12 februari promoveert Verspui op zijn onderzoekswerk.

Chemici, zeker de industriëlen, zijn vaak huiverig voor water. Dat is ook logisch. Veel katalysatoren kunnen niet tegen water; ze vallen uiteen of verliezen hun functie. En zonder katalysator verloopt een industrieel proces traag of levert niet het gewenste product.

Helemaal zonder organisch oplosmiddel lukken de reacties van Verspui nog niet. Hij gebruikt een tweefasensysteem, een mengsel van water en een organische (apolaire) vloeistof. De uitgangsstof lost enigszins op in het water waar het de katalysator tegenkomt en reageert. Het product voelt zich meer thuis in de organische laag. Product en katalysator zijn daardoor na de reactie eenvoudig te scheiden door de organische laag ‘af te schenken’. De katalysator kan weer opnieuw worden gebruikt.

,,Een braakliggend terrein”, typeert Verspui zijn vakgebied. Het oorspronkelijke idee dateert al van de jaren zeventig, maar wordt in de industrie nog weinig toegepast. Hij hoopt dat zijn voorbeelden de industrie op andere gedachten zet. Want water is het ‘groenste’ oplosmiddel dat er bestaat en een tweefasensysteem hoeft in principe geen afvalwater op te leveren.

Scheikundige Göran Verspui heeft aangetoond dat enkele chemische reacties prima verlopen in water.

Promovendus Göran Verspui ontwikkelde een actievere katalysator voor de productie van de kunststof polyketon en een efficiëntere synthese voor het menselijk slaaphormoon melatonine. Deze resultaten zijn vooral opvallend omdat de reacties in water plaatsvinden. Verspui ging uit van een van de weinige bekende wateroplosbare katalysatoren, palladium of rhodium met phosphine-liganden. Hij ‘sleutelde’ eraan voor een optimale werking. 12 februari promoveert Verspui op zijn onderzoekswerk.

Chemici, zeker de industriëlen, zijn vaak huiverig voor water. Dat is ook logisch. Veel katalysatoren kunnen niet tegen water; ze vallen uiteen of verliezen hun functie. En zonder katalysator verloopt een industrieel proces traag of levert niet het gewenste product.

Helemaal zonder organisch oplosmiddel lukken de reacties van Verspui nog niet. Hij gebruikt een tweefasensysteem, een mengsel van water en een organische (apolaire) vloeistof. De uitgangsstof lost enigszins op in het water waar het de katalysator tegenkomt en reageert. Het product voelt zich meer thuis in de organische laag. Product en katalysator zijn daardoor na de reactie eenvoudig te scheiden door de organische laag ‘af te schenken’. De katalysator kan weer opnieuw worden gebruikt.

,,Een braakliggend terrein”, typeert Verspui zijn vakgebied. Het oorspronkelijke idee dateert al van de jaren zeventig, maar wordt in de industrie nog weinig toegepast. Hij hoopt dat zijn voorbeelden de industrie op andere gedachten zet. Want water is het ‘groenste’ oplosmiddel dat er bestaat en een tweefasensysteem hoeft in principe geen afvalwater op te leveren.