Jongens, het was geweldig!

Het lijkt wel het script voor een Hollywood feel-good movie. Twaalf mannen doen toevallig mee met dezelfde cursus bij de Delftse Komedie, besluiten een groep op te richten, en winnen een kleine twee jaar later het Groninger Studenten Cabaret Festival.

Twee dagen na de finale verzamelen Delfts-Blokleden Jasper van Kuijk, Niels Gutter en Andries de Roode zich in de huiskamer van Van Kuijk, die tijdelijk als perscentrum dient.

De heren hebben nog kleine oogjes van het slaapgebrek van het overwinningsfeest, maar genieten met volle teugen van alle aandacht voor hun cabaretprestaties. De dag na het festival, zongen ze een liedje uit hun repertoire voor Avro%s Weekendcafé in Hilversum. Van Kuijk: ,,Het is echt heel grappig als je in zo%n studio opeens Boudewijn Büch tegen het lijf loopt en Birgit een nummer ziet inzingen.”

Natuurlijk waren er eerst de zenuwen. Gutter: ,,Tijdens de halve finale op woensdag was ik behoorlijk gespannen. We hadden natuurlijk al een aantal try-outs gedaan, maar als je in Groningen voor achthonderd toeschouwers staat, besef je opeens dat het menens is.”

De Roode: ,,Spanning is iets heel ongrijpbaars. Na afloop van de halve finale kon ik niet zeggen wat er nou niet lekker was gegaan, maar het voelde gewoon niet goed. Het publiek merkt ook heel goed of je ontspannen op het podium staat of niet.”

Ondanks de lichte plankenkoorts, mocht Delfts Blok door naar de finale op vrijdag.

Van Kuijk: ,,Volgens mij hebben we op het juiste moment gepiekt. Het liep als een trein. Het publiek lachte zelfs om grappen waarvan ik zelf niet eens wist dat het grappen waren. Na afloop van de finale had ik echt zoiets van: beter dan dit kunnen we ons programma niet neerzetten, als we nu niet winnen kunnen we het onszelf in ieder geval nooit kwalijk nemen.”

Regisseur Pim van Alten van de Delftse Komedie kon zijn vreugde al voor het juryoordeel van de daken schreeuwen. Van Kuijk: ,,Na ons optreden in de finale hoorde ik hem in de verte al gillen vanuit de kleedkamer: Jongens, het was geweldig! Het was geweldig!”

En de winnaar is… Delfts Blok! Een droom die uitkomt? De Roode: ,,Absoluut. We werkten hier al maanden naar toe.” De heren zijn gewaarschuwd. Eerdere winnaars in Groningen speelden het jaar na hun overwinning makkelijk veertig keer in theaterzalen in heel Nederland. Toch is snel profiteren van de naamsbekenheid niet het belangrijkste voor Delfts Blok. De Roode: ,,We willen ook aan een nieuw repertoire gaan werken. De afgelopen maanden hebben we een en dezelfde act vervolmaakt, iedereen heeft nu weer zin om nieuwe sketches en liedjes te bedenken.”

Het lijkt wel het script voor een Hollywood feel-good movie. Twaalf mannen doen toevallig mee met dezelfde cursus bij de Delftse Komedie, besluiten een groep op te richten, en winnen een kleine twee jaar later het Groninger Studenten Cabaret Festival.

Twee dagen na de finale verzamelen Delfts-Blokleden Jasper van Kuijk, Niels Gutter en Andries de Roode zich in de huiskamer van Van Kuijk, die tijdelijk als perscentrum dient.

De heren hebben nog kleine oogjes van het slaapgebrek van het overwinningsfeest, maar genieten met volle teugen van alle aandacht voor hun cabaretprestaties. De dag na het festival, zongen ze een liedje uit hun repertoire voor Avro%s Weekendcafé in Hilversum. Van Kuijk: ,,Het is echt heel grappig als je in zo%n studio opeens Boudewijn Büch tegen het lijf loopt en Birgit een nummer ziet inzingen.”

Natuurlijk waren er eerst de zenuwen. Gutter: ,,Tijdens de halve finale op woensdag was ik behoorlijk gespannen. We hadden natuurlijk al een aantal try-outs gedaan, maar als je in Groningen voor achthonderd toeschouwers staat, besef je opeens dat het menens is.”

De Roode: ,,Spanning is iets heel ongrijpbaars. Na afloop van de halve finale kon ik niet zeggen wat er nou niet lekker was gegaan, maar het voelde gewoon niet goed. Het publiek merkt ook heel goed of je ontspannen op het podium staat of niet.”

Ondanks de lichte plankenkoorts, mocht Delfts Blok door naar de finale op vrijdag.

Van Kuijk: ,,Volgens mij hebben we op het juiste moment gepiekt. Het liep als een trein. Het publiek lachte zelfs om grappen waarvan ik zelf niet eens wist dat het grappen waren. Na afloop van de finale had ik echt zoiets van: beter dan dit kunnen we ons programma niet neerzetten, als we nu niet winnen kunnen we het onszelf in ieder geval nooit kwalijk nemen.”

Regisseur Pim van Alten van de Delftse Komedie kon zijn vreugde al voor het juryoordeel van de daken schreeuwen. Van Kuijk: ,,Na ons optreden in de finale hoorde ik hem in de verte al gillen vanuit de kleedkamer: Jongens, het was geweldig! Het was geweldig!”

En de winnaar is… Delfts Blok! Een droom die uitkomt? De Roode: ,,Absoluut. We werkten hier al maanden naar toe.” De heren zijn gewaarschuwd. Eerdere winnaars in Groningen speelden het jaar na hun overwinning makkelijk veertig keer in theaterzalen in heel Nederland. Toch is snel profiteren van de naamsbekenheid niet het belangrijkste voor Delfts Blok. De Roode: ,,We willen ook aan een nieuw repertoire gaan werken. De afgelopen maanden hebben we een en dezelfde act vervolmaakt, iedereen heeft nu weer zin om nieuwe sketches en liedjes te bedenken.”