Campus

Ingenieur in de tempel der schoonheid

Na een jaar soul searching dat hij deels zeilend op de Atlantische Oceaan doorbracht, stapte Sjoerd Romkes glimlachend in de wereld van de Franse cosmeticareus L’Oréal: onstuitbare groeicijfers en ongenaakbaar mooie fotomodellen.

/strong>

Is hij nu verloren voor de wetenschap? Romkes schiet in de lach. ,,Je moest eens weten hoeveel verbijsterde reacties ik kreeg toen mensen hoorden dat ik na mijn studie scheikundige technologie als planningmanager bij L’Oréal ging werken. ‘Maar daarvoor heb je toch niet aan de Technische Universiteit gestudeerd!’ Vaak ging het om mensen die maar een vage notie hebben van wat studenten in Delft leren.” Zijn reactie: ,,Ik ben getraind als scheikundig technoloog, en daar heb ik veel lol aan beleefd. Maar ik heb óók geleerd om in bredere zin problemen te analyseren, oplossingen te bedenken.”

Spijt van zijn besluit heeft hij niet. ,,Techniek is prachtig, maar er zijn nog een heleboel andere dingen waarin ik beter wil worden. Ik heb de afgelopen acht maanden zo veel dingen geleerd die ik nooit opgepikt zou hebben als ik een conventioneel carrièrepad gevolgd zou hebben. Met mijn technische achtergrond heb ik een rationele benadering, voor de mensen bij marketing is de subjectieve beleving van de klant juist heel belangrijk. Zo’n contrast boeit me.”

Op de TU kreeg Romkes meerdere malen te horen dat hij geknipt was voor het beroep van onderzoeker. ,,Onderzoek is meer dan alleen theorie: zeker bij scheikunde moet je ook in het lab dingen kunnen bouwen om stellingen te bewijzen. Daar ben ik goed in, vandaar de mooie cijfers. Maar ik mis het geduld van de ware onderzoeker. Na een paar maanden begint een onderwerp me te vervelen. Tijd voor iets nieuws.”

Tijd voor een baan? ,,Ik moest eerst een frisse wind door mijn kop laten waaien % letterlijk. Ik heb gezeild op de Atlantische Oceaan en de Caribische Zee. En ik ben een paar maanden door Midden-Amerika gezworven.”

Romkes heeft overwogen om voor een langere periode als schipper in de Middellandse Zee of in het Caribisch gebied te gaan zeilen. ,,Een mooi leven, al word je er niet rijk van. Maar ik kwam tot de conclusie dat ik eerst carrière wilde maken. Het blijft één van mijn dromen om nog een keer de wereld rond te zeilen.”

Als je met een kleine crew in een zeilboot de oceaan oversteekt, besef je hoe kwetsbaar je bent, vertelt hij. ,,Zulke dingen leren je relativeren. In Panama moest ik snel een oplossing improviseren toen ik bij de grensovergang naar Costa Rica van geld en papieren bleek te zijn beroofd. Daarna heb je in Europa iets van: wat kan mij nu nog gebeuren?”

En vervolgens stap je onder een auto. ,,Welnee! Wat ik heb geleerd is dat een verkeerde keuze geen ramp is; je kunt altijd weer iets anders gaan doen. Tijdens mijn reizen heb ik zo veel mensen ontmoet die het roer radicaal hadden omgegooid. De Schotse schipper op de zeilboot was bijvoorbeeld oorspronkelijk programmeur.”

Rafelige randjes

De vraag is of Romkes dat gevoel van vrijheid vast kan houden.

,,Soms beleef je die ervaringen opnieuw, als je in je eentje ergens over zit na te denken. Maar misschien kan ik je pas over vijf jaar een goed antwoord geven. Dit is mijn eerste baan, ik ben in juni vorig jaar aangenomen. De afspraak is dat het voor mij na twee jaar weer tijd wordt voor iets anders binnen L’Oréal.”

Romkes vindt dat zijn huidige functie bij hem past. ,,Op een slimme manier de voorraadbeheersing organiseren, heel scherp kijken hoe je er de rafelige randjes af kunt halen. Daar heb je natuurlijk een computersysteem voor, maar om het echt goed te doen, moet je begrijpen wat er allemaal speelt. Zo ver ben ik inmiddels wel.”

L’Oréal is al jarenlang een bijzonder succesvol bedrijf. ,,Geweldig, toch?” zegt Romkes lachend. ,,Natuurlijk heeft dat een rol gespeeld bij mijn keuze voor het bedrijf. Saneringsronden zijn niet bevorderlijk voor een goede werksfeer.”

Maar er rust nogal een verantwoordelijkheid op zijn schouders: als het nieuwe product niet tijdig in de winkel of bij de kapper ligt, gaat de klant mokkend naar huis en is de % zeer kostbare – lancering mislukt. Romkes: ,,Daarom is de samenwerking tussen logistiek en marketing cruciaal. Logistiek wil het liefst in een zo vroeg stadium horen in welke hoeveelheden een nieuw product op de markt moet worden gebracht, marketing zal vaak zeggen: wacht even, we weten er nog te weinig van!”

Op Romkes werkkamer staat een kast vol producten voor kapper en consument, respectievelijk Kérastase en L’Oréal Professionnel. ,,Voor die twee productlijnen ben ik planningmanager. Het is belangrijk om affiniteit te hebben met het product. Anders blijven het dozen met potjes die je heen en weer aan het schuiven bent. Ik loop geregeld naar die kast om iets ‘na te slaan’. Je moet heel nauwkeurig zijn: soms kan een menselijke fout ergens in een fabriek in Europa tot gevolg hebben dat ergens anders bij een kapper net de verkeerde haarspoeling wordt gebruikt. Het is zaak razendsnel te achterhalen waar en wanneer iets is misgegaan.”

Romkes kan tegen zachte prijzen L’Oréal-producten kopen. ,,Ik deel ze vaak uit aan vrienden en familie. Ze vragen me vaak: is zo’n L’Oréal-product nu echt beter dan een goedkope shampoo? Ik ben inmiddels gewend te antwoorden: als ik ‘nee’ zeg denk je dat ik gek ben, maar als ik ‘ja’ zeg denk je dat ik lieg % ik werk immers voor L’Oréal. Dus probeer het zelf eens, hier heb je een aantal producten.Van een aantal vrienden hoor ik inmiddels regelmatig: Sjoerd, kun je dit en dat product nog eens meenemen?”

Bij de wetenschappelijke claims waarmee sommige L’Oréal-producten worden aangeprezen % huidverzorgende crèmes die de huid ‘jong’ zouden houden, bijvoorbeeld – zijn door wetenschapsjournalisten wel eens vraagtekens geplaatst. Er zou meer worden beloofd dan kan worden waargemaakt. De vraag is hoe Romkes daar vanuit zijn wetenschappelijke achtergrond tegen aankijkt.

,,Het feit dat iets wetenschappelijk getest is, verzinnen we niet: dat is zo. In het jaar 2001 zijn er vijfhonderd patenten aangevraagd op producttechnologieën. Dat doe je niet als het om iets onzinnigs gaat. We hebben in Parijs een researchafdeling waar zo’n 2500 chemici werken – de technologische grondslag van ons product. Natuurlijk moet marketing daar vervolgens een mooi verhaal van maken om het product te verkopen. Maar ik heb niet het idee dat de positieve bijwerkingen van L’Oréal-producten in campagnes soms mooier worden voorgesteld dan ze zijn, nee.”

Een ander heet hangijzer: proefdieren. ,,Ik zou liegen als ik zou beweren dat het me niets doet als dierbeschermers L’Oréal onder vuur nemen. Maar voor zover ik weet doet L’Oréal geen dierproeven meer. Niet internationaal, en zeker niet in Nederland.”

Doelen voor de toekomst heeft Romkes nog genoeg. ,,Een van mijn ambities is de wereld rondzeilen. En ik zou graag voor L’Oréal in het buitenland werken. Niet noodzakelijk Parijs, ik laat me meer door vakinhoudelijke overwegingen leiden. De productie en de productieplanning, daar wil ik graag meer over leren. Dat sluit natuurlijk ook goed aan op mijn opleiding.

Maar ik houd er niet van om te spreken over de zogenaamde Ultieme Ambitie. Dat past niet bij me. Ook op sollicitatiegesprek ga ik niet zeggen: ik wil de top bereiken. Misschien wil ik dat wel helemaal niet. Daar kom ik onderweg wel achter.”

Naam: Sjoerd Romkes

Leeftijd: 28

Woonplaats: Delft

Verliefd, verloofd, getrouwd: alleenstaand

Opleiding: scheikundige technologie

Afstudeerjaar: 2001 (cum laude)

Loopbaan: eerst post-graduate researcher TU Delft, sinds 2002 planningmanager bij de Nederlandse vestiging van L’Oréal.

Na een jaar soul searching dat hij deels zeilend op de Atlantische Oceaan doorbracht, stapte Sjoerd Romkes glimlachend in de wereld van de Franse cosmeticareus L’Oréal: onstuitbare groeicijfers en ongenaakbaar mooie fotomodellen.

Is hij nu verloren voor de wetenschap? Romkes schiet in de lach. ,,Je moest eens weten hoeveel verbijsterde reacties ik kreeg toen mensen hoorden dat ik na mijn studie scheikundige technologie als planningmanager bij L’Oréal ging werken. ‘Maar daarvoor heb je toch niet aan de Technische Universiteit gestudeerd!’ Vaak ging het om mensen die maar een vage notie hebben van wat studenten in Delft leren.” Zijn reactie: ,,Ik ben getraind als scheikundig technoloog, en daar heb ik veel lol aan beleefd. Maar ik heb óók geleerd om in bredere zin problemen te analyseren, oplossingen te bedenken.”

Spijt van zijn besluit heeft hij niet. ,,Techniek is prachtig, maar er zijn nog een heleboel andere dingen waarin ik beter wil worden. Ik heb de afgelopen acht maanden zo veel dingen geleerd die ik nooit opgepikt zou hebben als ik een conventioneel carrièrepad gevolgd zou hebben. Met mijn technische achtergrond heb ik een rationele benadering, voor de mensen bij marketing is de subjectieve beleving van de klant juist heel belangrijk. Zo’n contrast boeit me.”

Op de TU kreeg Romkes meerdere malen te horen dat hij geknipt was voor het beroep van onderzoeker. ,,Onderzoek is meer dan alleen theorie: zeker bij scheikunde moet je ook in het lab dingen kunnen bouwen om stellingen te bewijzen. Daar ben ik goed in, vandaar de mooie cijfers. Maar ik mis het geduld van de ware onderzoeker. Na een paar maanden begint een onderwerp me te vervelen. Tijd voor iets nieuws.”

Tijd voor een baan? ,,Ik moest eerst een frisse wind door mijn kop laten waaien % letterlijk. Ik heb gezeild op de Atlantische Oceaan en de Caribische Zee. En ik ben een paar maanden door Midden-Amerika gezworven.”

Romkes heeft overwogen om voor een langere periode als schipper in de Middellandse Zee of in het Caribisch gebied te gaan zeilen. ,,Een mooi leven, al word je er niet rijk van. Maar ik kwam tot de conclusie dat ik eerst carrière wilde maken. Het blijft één van mijn dromen om nog een keer de wereld rond te zeilen.”

Als je met een kleine crew in een zeilboot de oceaan oversteekt, besef je hoe kwetsbaar je bent, vertelt hij. ,,Zulke dingen leren je relativeren. In Panama moest ik snel een oplossing improviseren toen ik bij de grensovergang naar Costa Rica van geld en papieren bleek te zijn beroofd. Daarna heb je in Europa iets van: wat kan mij nu nog gebeuren?”

En vervolgens stap je onder een auto. ,,Welnee! Wat ik heb geleerd is dat een verkeerde keuze geen ramp is; je kunt altijd weer iets anders gaan doen. Tijdens mijn reizen heb ik zo veel mensen ontmoet die het roer radicaal hadden omgegooid. De Schotse schipper op de zeilboot was bijvoorbeeld oorspronkelijk programmeur.”

Rafelige randjes

De vraag is of Romkes dat gevoel van vrijheid vast kan houden.

,,Soms beleef je die ervaringen opnieuw, als je in je eentje ergens over zit na te denken. Maar misschien kan ik je pas over vijf jaar een goed antwoord geven. Dit is mijn eerste baan, ik ben in juni vorig jaar aangenomen. De afspraak is dat het voor mij na twee jaar weer tijd wordt voor iets anders binnen L’Oréal.”

Romkes vindt dat zijn huidige functie bij hem past. ,,Op een slimme manier de voorraadbeheersing organiseren, heel scherp kijken hoe je er de rafelige randjes af kunt halen. Daar heb je natuurlijk een computersysteem voor, maar om het echt goed te doen, moet je begrijpen wat er allemaal speelt. Zo ver ben ik inmiddels wel.”

L’Oréal is al jarenlang een bijzonder succesvol bedrijf. ,,Geweldig, toch?” zegt Romkes lachend. ,,Natuurlijk heeft dat een rol gespeeld bij mijn keuze voor het bedrijf. Saneringsronden zijn niet bevorderlijk voor een goede werksfeer.”

Maar er rust nogal een verantwoordelijkheid op zijn schouders: als het nieuwe product niet tijdig in de winkel of bij de kapper ligt, gaat de klant mokkend naar huis en is de % zeer kostbare – lancering mislukt. Romkes: ,,Daarom is de samenwerking tussen logistiek en marketing cruciaal. Logistiek wil het liefst in een zo vroeg stadium horen in welke hoeveelheden een nieuw product op de markt moet worden gebracht, marketing zal vaak zeggen: wacht even, we weten er nog te weinig van!”

Op Romkes werkkamer staat een kast vol producten voor kapper en consument, respectievelijk Kérastase en L’Oréal Professionnel. ,,Voor die twee productlijnen ben ik planningmanager. Het is belangrijk om affiniteit te hebben met het product. Anders blijven het dozen met potjes die je heen en weer aan het schuiven bent. Ik loop geregeld naar die kast om iets ‘na te slaan’. Je moet heel nauwkeurig zijn: soms kan een menselijke fout ergens in een fabriek in Europa tot gevolg hebben dat ergens anders bij een kapper net de verkeerde haarspoeling wordt gebruikt. Het is zaak razendsnel te achterhalen waar en wanneer iets is misgegaan.”

Romkes kan tegen zachte prijzen L’Oréal-producten kopen. ,,Ik deel ze vaak uit aan vrienden en familie. Ze vragen me vaak: is zo’n L’Oréal-product nu echt beter dan een goedkope shampoo? Ik ben inmiddels gewend te antwoorden: als ik ‘nee’ zeg denk je dat ik gek ben, maar als ik ‘ja’ zeg denk je dat ik lieg % ik werk immers voor L’Oréal. Dus probeer het zelf eens, hier heb je een aantal producten.Van een aantal vrienden hoor ik inmiddels regelmatig: Sjoerd, kun je dit en dat product nog eens meenemen?”

Bij de wetenschappelijke claims waarmee sommige L’Oréal-producten worden aangeprezen % huidverzorgende crèmes die de huid ‘jong’ zouden houden, bijvoorbeeld – zijn door wetenschapsjournalisten wel eens vraagtekens geplaatst. Er zou meer worden beloofd dan kan worden waargemaakt. De vraag is hoe Romkes daar vanuit zijn wetenschappelijke achtergrond tegen aankijkt.

,,Het feit dat iets wetenschappelijk getest is, verzinnen we niet: dat is zo. In het jaar 2001 zijn er vijfhonderd patenten aangevraagd op producttechnologieën. Dat doe je niet als het om iets onzinnigs gaat. We hebben in Parijs een researchafdeling waar zo’n 2500 chemici werken – de technologische grondslag van ons product. Natuurlijk moet marketing daar vervolgens een mooi verhaal van maken om het product te verkopen. Maar ik heb niet het idee dat de positieve bijwerkingen van L’Oréal-producten in campagnes soms mooier worden voorgesteld dan ze zijn, nee.”

Een ander heet hangijzer: proefdieren. ,,Ik zou liegen als ik zou beweren dat het me niets doet als dierbeschermers L’Oréal onder vuur nemen. Maar voor zover ik weet doet L’Oréal geen dierproeven meer. Niet internationaal, en zeker niet in Nederland.”

Doelen voor de toekomst heeft Romkes nog genoeg. ,,Een van mijn ambities is de wereld rondzeilen. En ik zou graag voor L’Oréal in het buitenland werken. Niet noodzakelijk Parijs, ik laat me meer door vakinhoudelijke overwegingen leiden. De productie en de productieplanning, daar wil ik graag meer over leren. Dat sluit natuurlijk ook goed aan op mijn opleiding.

Maar ik houd er niet van om te spreken over de zogenaamde Ultieme Ambitie. Dat past niet bij me. Ook op sollicitatiegesprek ga ik niet zeggen: ik wil de top bereiken. Misschien wil ik dat wel helemaal niet. Daar kom ik onderweg wel achter.”

Naam: Sjoerd Romkes

Leeftijd: 28

Woonplaats: Delft

Verliefd, verloofd, getrouwd: alleenstaand

Opleiding: scheikundige technologie

Afstudeerjaar: 2001 (cum laude)

Loopbaan: eerst post-graduate researcher TU Delft, sinds 2002 planningmanager bij de Nederlandse vestiging van L’Oréal.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.