‘Ik was een zestienjarig meisje op ICQ’

Maar dé cyberhype van het moment vormt ook een groot veiligheidsrisico.

,,Met dit programma zet de gebruiker zijn achterdeur wagenwijd open voor misbruik”, zegt ir. F. De Kruijf van het Rekencentrum. Zijn oproep om ICQ niet meer te gebruiken baarde zoveel opzien dat hij zelfs gevraagd werd om op de radio zijn standpunt toe te lichten. ,,Ik sta nog altijd achter het verbod, gebruikers van het programma nemen een groot risico.”

Wel is de site security officer inmiddels te weten gekomen dat met name een oudere versie van het programma heel onveilig is. ,,Maar omdat de leverancier van het programma weigert mee te werken aan een security bulletin, heb ik geen behoefte om mijn standpunt te veranderen.”

Het verbod laat de chattende student koud. Na de eerste kennismaking heeft het programma een belangrijke functie gekregen binnen de Delftse studentenwereld. ,,Ik gebruik het natuurlijk om aan mensen te vragen of ze nog wat willen gaan drinken. Maar overdag zit ik vaak thuis te werken en dan kan ik met mijn ontwerpgroep contact houden. Ideaal”, vertelt maritiemer Luuk Wondergem via het internet.

Wondergem zegt dat hij met ongeveer vijftig mensen contact heeft via ICQ. ,,Onder anderen met een oud-klasgenoot in Australië. Dat is echt gaaf, ik stuur bijvoorbeeld Nederlandse muziek via ICQ naar hem.”
Vieze praatjes

In praktijk werkt het programma eigenlijk verrassend simpel: als basis dient een lijst met namen van bekenden die iedere gebruiker zelf samenstelt. Wanneer een ander tegelijkertijd online is, kan de gebruiker dit zien en meteen een berichtje sturen of chatten, waarbij de ander direct ziet wat er op het scherm wordt getypt. Wondergem: ,,Dat chatten gebruik ik bijna niet meer, het dient nu echt alleen om kleine boodschappen door te geven.”

Op internet is het mogelijk zelf mensen te vinden die aan het ICQ-en zijn. Op die manier raken wij in gesprek met een student die de naam Bob als pseudoniem gebruikt:

Delta: ‘Heb je wel eens iets geks meegemaakt op ICQ?’

Bob: ‘Zoals gefrustreerde geile mannetjes? Genoeg, daarom heet ik nu Bob’

Delta: ‘Leg uit?’

Bob: ‘Er zijn gasten die op vrouwennaam zoeken en vervolgens aan jou via het netwerk hun vieze praatje kwijtwillen. Daarom noem ik me tegenwoordig Bob.’

Maar niet alleen het anoniem lastig vallen is een negatief aspect aan ICQ. Want de waarschuwing van het Rekencentrum is niet uit de lucht gegrepen; op verschillende ‘hacksites’ staanallerlei hulpprogrammaatjes waarmee een ICQ-er berichten kan versturen onder een andere naam, of zelfs virussen en andere ‘bommen’ kan verspreiden. Met als meest dramatische gevolg dat bestanden gewist worden en computers vastlopen.

Een student industrieel ontwerpen heeft hier ervaring mee. ,,Ik had een bestand toegestuurd gekregen van een onbekende. Omdat ik wel oppas, had ik het niet geopend maar achterhaald waar het vandaan kwam. Het bleek van een zestienjarige jongen te zijn die mij gewoon zat te zieken. Alleen, omdat ik hem al toestemming had gegeven om mij ’te zien’ kon hij zo weer toeslaan.”

De IO’er vond dit geen veilig idee en besloot zijn belager terug te pakken. Hij nam hiervoor een andere internet-identiteit aan. Met alle bijbehorende details: ,,Ik was een zestienjarig meisje en ik had een heel persoon gecreëerd, geboorteplaats en datum enzo. Toen heb ik contact met die jongen gezocht en dat lukte, we hebben zelfs foto’s uitgewisseld. Ja, ik had van een of andere website een foto van een heel erg gewoon meisje geplukt. Uiteindelijk heb ik hem een zelfde soort bestand gestuurd, maar ook hij had het door. Dus eigenlijk is er niks gebeurd.”

Toch zijn dit de dingen waar het Rekencentrum voor waarschuwt. En net als in de gewone wereld mag het recht ook niet in eigen hand genomen worden. Zo is er op de Balthasar van der Polweg een jongen een week van internet afgesloten omdat hij ’te brute tegenmaatregelen trof, en het hele flatnet platlegde.’

De meeste ICQ-gebruikers zijn niet zo alert of deskundig. Zij moeten daarom maar hopen dat er geen kwaadwilligen contact zoeken. Ook de bouwkundestudente ‘Bob’ heeft vertrouwen in haar beoordelingsvermogen.

Bob: ‘Ik laat alleen maar vrienden en bekenden toe. Die hacken mijn compu niet, denk ik.’

Delta: ‘Toch heb je ons nu wel toegelaten.’

Bob: ‘Dat is waar, maar ik ging er vanuit dat niemand Delta misbruikt.’

Met het programma ICQ kunnen gebruikers via internet met elkaar communiceren en bestanden uitwisselen. Maar dé cyberhype van het moment vormt ook een groot veiligheidsrisico.

,,Met dit programma zet de gebruiker zijn achterdeur wagenwijd open voor misbruik”, zegt ir. F. De Kruijf van het Rekencentrum. Zijn oproep om ICQ niet meer te gebruiken baarde zoveel opzien dat hij zelfs gevraagd werd om op de radio zijn standpunt toe te lichten. ,,Ik sta nog altijd achter het verbod, gebruikers van het programma nemen een groot risico.”

Wel is de site security officer inmiddels te weten gekomen dat met name een oudere versie van het programma heel onveilig is. ,,Maar omdat de leverancier van het programma weigert mee te werken aan een security bulletin, heb ik geen behoefte om mijn standpunt te veranderen.”

Het verbod laat de chattende student koud. Na de eerste kennismaking heeft het programma een belangrijke functie gekregen binnen de Delftse studentenwereld. ,,Ik gebruik het natuurlijk om aan mensen te vragen of ze nog wat willen gaan drinken. Maar overdag zit ik vaak thuis te werken en dan kan ik met mijn ontwerpgroep contact houden. Ideaal”, vertelt maritiemer Luuk Wondergem via het internet.

Wondergem zegt dat hij met ongeveer vijftig mensen contact heeft via ICQ. ,,Onder anderen met een oud-klasgenoot in Australië. Dat is echt gaaf, ik stuur bijvoorbeeld Nederlandse muziek via ICQ naar hem.”
Vieze praatjes

In praktijk werkt het programma eigenlijk verrassend simpel: als basis dient een lijst met namen van bekenden die iedere gebruiker zelf samenstelt. Wanneer een ander tegelijkertijd online is, kan de gebruiker dit zien en meteen een berichtje sturen of chatten, waarbij de ander direct ziet wat er op het scherm wordt getypt. Wondergem: ,,Dat chatten gebruik ik bijna niet meer, het dient nu echt alleen om kleine boodschappen door te geven.”

Op internet is het mogelijk zelf mensen te vinden die aan het ICQ-en zijn. Op die manier raken wij in gesprek met een student die de naam Bob als pseudoniem gebruikt:

Delta: ‘Heb je wel eens iets geks meegemaakt op ICQ?’

Bob: ‘Zoals gefrustreerde geile mannetjes? Genoeg, daarom heet ik nu Bob’

Delta: ‘Leg uit?’

Bob: ‘Er zijn gasten die op vrouwennaam zoeken en vervolgens aan jou via het netwerk hun vieze praatje kwijtwillen. Daarom noem ik me tegenwoordig Bob.’

Maar niet alleen het anoniem lastig vallen is een negatief aspect aan ICQ. Want de waarschuwing van het Rekencentrum is niet uit de lucht gegrepen; op verschillende ‘hacksites’ staanallerlei hulpprogrammaatjes waarmee een ICQ-er berichten kan versturen onder een andere naam, of zelfs virussen en andere ‘bommen’ kan verspreiden. Met als meest dramatische gevolg dat bestanden gewist worden en computers vastlopen.

Een student industrieel ontwerpen heeft hier ervaring mee. ,,Ik had een bestand toegestuurd gekregen van een onbekende. Omdat ik wel oppas, had ik het niet geopend maar achterhaald waar het vandaan kwam. Het bleek van een zestienjarige jongen te zijn die mij gewoon zat te zieken. Alleen, omdat ik hem al toestemming had gegeven om mij ’te zien’ kon hij zo weer toeslaan.”

De IO’er vond dit geen veilig idee en besloot zijn belager terug te pakken. Hij nam hiervoor een andere internet-identiteit aan. Met alle bijbehorende details: ,,Ik was een zestienjarig meisje en ik had een heel persoon gecreëerd, geboorteplaats en datum enzo. Toen heb ik contact met die jongen gezocht en dat lukte, we hebben zelfs foto’s uitgewisseld. Ja, ik had van een of andere website een foto van een heel erg gewoon meisje geplukt. Uiteindelijk heb ik hem een zelfde soort bestand gestuurd, maar ook hij had het door. Dus eigenlijk is er niks gebeurd.”

Toch zijn dit de dingen waar het Rekencentrum voor waarschuwt. En net als in de gewone wereld mag het recht ook niet in eigen hand genomen worden. Zo is er op de Balthasar van der Polweg een jongen een week van internet afgesloten omdat hij ’te brute tegenmaatregelen trof, en het hele flatnet platlegde.’

De meeste ICQ-gebruikers zijn niet zo alert of deskundig. Zij moeten daarom maar hopen dat er geen kwaadwilligen contact zoeken. Ook de bouwkundestudente ‘Bob’ heeft vertrouwen in haar beoordelingsvermogen.

Bob: ‘Ik laat alleen maar vrienden en bekenden toe. Die hacken mijn compu niet, denk ik.’

Delta: ‘Toch heb je ons nu wel toegelaten.’

Bob: ‘Dat is waar, maar ik ging er vanuit dat niemand Delta misbruikt.’