‘Ik ben vooral héél leeg; fysiek en mentaal’

Een speciaal naar de Rotsee afgereisde delegatie van Proteus zag ter plekke hoe de lichte mannenvier, met ‘hun’ Roeland Lievens aan boord, de laatste kans aangreep in een race waarin de onderlinge verschillen slechts in centimeters waren te meten. De tweede plaats achter de Verenigde Staten was genoeg voor kwalificatie. Dat gold een half uur eerder ook voor de dames dubbeltwee, waarin de om hun ‘jeugdig enthousiasme en vrolijke ongeremdheid’ geroemde Ellen Hogerwerf (Proteus) en Inge Janssen van Orca vriend en vijand verbaasden met hun kwalificatie.



Mei is voor veel potentiële Olympiërs de maand van de waarheid. Een waarheid die ook keihard kan zijn. De topsporter die werk of studie compleet opzij zet voor dat ene ultieme doel, zich kwalificeren voor de Spelen, mag niet twijfelen aan de goede afloop. Toch kan de missie tot op het allerlaatst simpelweg mislukken, zo ondervond slalomkanoër Robert Bouten. Op het EK in Augsburg maakte hij in de finalerace op 12 mei een fataal foutje door een poortje te raken. “In twee strafseconden kwam mijn wereld van de afgelopen vier jaar samen en die brak daarna voor me uiteen”, blogde hij. “Hoe erg ik en velen met mij ook dachten dat ik het zou halen, topsport kent geen garanties. Ik ben vooral héél leeg; fysiek en mentaal.” Dat de missie vroegtijdig zou stoppen was voor de werktuigbouwkundestudent, vier jaar geleden in Beijing nog finalist, nooit een serieuze gedachte geweest. “Het is een onwerkelijk besef.”



Steven Krol (maritieme techniek) zag zijn Olympische aspiraties vorige week eveneens in rook opgaan. De zeiler in de 470-klasse moest op het WK in Barcelona, met zijn zeilpartner Steven Lefevre, een plaats in de top-10 halen. ‘Team Steven’ kwam echter niet verder dan positie nummer 44. Een wel wat geflatteerde plek, aldus Krol. “We zijn voortijdig gestopt omdat er toch niets meer te halen viel. Dan zak je in de ranglijst. Ik ben natuurlijk erg teleurgesteld, maar het is niet anders. Het zat heel erg tegen waardoor we ons bij de split net niet kwalificeerden voor de gold races. In de silver group wonnen we wel nog een potje. Dat vonden we een mooi moment om te stoppen.”



Beachvolleyer Daan Spijkers (bouwkunde) voldeed deze maand met zijn kompaan Emiel Boersma aan de zware eis om een plaats in de top-5 te halen in een World Cupwedstrijd. Tot tweemaal toe zelfs: in Shanghai en in Beijing. Nu is het zaak om een plaats in de top-16 van Olympische landen te verkrijgen of behouden. Daarbij is het duo Spijkers/Boersma ook afhankelijk van de resultaten van anderen. Het komt er op neer dat het koppel zelf tot eind juli veel punten zal moeten scoren op verschillende internationale toernooien.