Onderwijs

‘Ik ben hier niet vanwege de mooie stad’

De Amerikaanse wetenschapper en astronaut prof.dr. A. Sacco was vorige week op bliksembezoek in Delft om aan de TU te vertellen over zijn ervaringen met ruimteonderzoek en om te onderhandelen over toekomstige samenwerking met Materiaalkunde.

br />

1 Prof.dr. A. Sacco

Albert Sacco is een bijzonder man. Behalve wetenschapper was hij twintig jaar lang samen met broer en vader eigenaar van een restaurant. Gepromoveerd bij het fameuze MIT, hoofd van onderzoek naar zeoliet. Een kristal dat maar op twee plaatsen natuurlijk gewonnen wordt: Hawaï en de plaats waar zijn ouders vandaan komen: Napels. ,,Puur toeval”, zegt hij. Tijdens de tweeëneenhalf jaar voorbereiding op zijn ruimtevlucht zag hij vrouw en kinderen slechts een maand, leerde hij vliegen (alleen niet landen) en bleef zijn drang naar wetenschap onvervuld. Dat alles voor een jeugddroom: de ruimte in.

Twee jaar geleden deed Sacco (47) tijdens een vlucht met de space shuttle onder andere onderzoek voor de faculteit Materiaalkunde. Het betrof een deel van het Europese onderzoek naar de vorming en groei van zeoliet-kristallen in een staat van gewichtloosheid. Sacco is als hoofd chemische technologie van het Worcester Polytechnic Institute verantwoordelijk voor het Amerikaanse zeolietprogramma.

Met het oog op toekomstige experimenten in het Russisch, Amerikaans, Japans en Europees ruimtestation ‘Space Station’ wil men beide onderzoeksprogramma’s samenvoegen.

Sacco: ,,Het is een te groot gebied om apart te gaan werken. Het zou wel heel raar zijn wanneer er tijdens de maanden onderzoek in Space Station apart van elkaar onderzocht zou worden. De samenwerking met onder andere Delft loopt tot nu toe perfect. En dat is gezien de toekomstige plannen van groot belang.”

Delft heeft in het zeoliet-onderzoek een goede naam: ,,Ik ben hier niet vanwege de mooie stad, maar omdat het onderzoek hier state of the art is. Overigens was ik hier nog nooit eerder geweest en Delft is inderdaad wel heel erg leuk.”
Droom

Sacco houdt zich op dit moment nog steeds bezig met onderzoek wat voortvloeide uit de USML-2 vlucht waar hij aan deelnam. Sacco: ,,De resultaten van die ruimtevlucht brengen het onderzoek weer een grote stap dichter bij een beter begrip van zeoliet-kristallisatie en groei in de ruimte. Bij de Nasa moet onderzoek een bepaalde economische waarde hebben om mee te kunnen op een vlucht. Bij zeoliet is dat absoluut het geval.”

Zeoliet wordt voor een groot aantal toepassingen gebruikt. Bijvoorbeeld voor de produktie van pure zuurstof, als ‘drying agent‘ om dubbel glas droog te houden en jaarlijks produceert men zo’n 600.000 ton voor wasverzachters.

Ruimtevaart was altijd al een droom voor Sacco. Op foto’s en beelden van de vlucht wijkt de grijns nooit van zijn gezicht.Het onderzoek wat hij deed omschrijft hij als volgt: ,,We moesten onderzoek doen voor 127 verschillende wetenschappers. Zij hadden de experimenten voorbereid en deden het werk, ik had slechts de lol er van.”

Veel astronauten veranderen door hun ruimte-ervaringen. Sacco is niet de man om een wazig religieus avontuur aan te gaan maar hij zegt nu anders naar dingen om zich heen te kijken: ,,Vanuit de ruimte kun je zien hoe afhankelijk wij van elkaar op aarde zijn. Met name milieuverontreiniging is enorm zichtbaar.”

Toch hoopt Sacco begin volgende eeuw gedurende een maand of zes onderzoek te doen op het dan in gebruik genomen Space Station: ,,Of ik dan nog steeds in actie ben als astronaut? Zo oud zie ik er toch niet uit?” (M.L.)

Martijn Leenders

De Amerikaanse wetenschapper en astronaut prof.dr. A. Sacco was vorige week op bliksembezoek in Delft om aan de TU te vertellen over zijn ervaringen met ruimteonderzoek en om te onderhandelen over toekomstige samenwerking met Materiaalkunde.


1 Prof.dr. A. Sacco

Albert Sacco is een bijzonder man. Behalve wetenschapper was hij twintig jaar lang samen met broer en vader eigenaar van een restaurant. Gepromoveerd bij het fameuze MIT, hoofd van onderzoek naar zeoliet. Een kristal dat maar op twee plaatsen natuurlijk gewonnen wordt: Hawaï en de plaats waar zijn ouders vandaan komen: Napels. ,,Puur toeval”, zegt hij. Tijdens de tweeëneenhalf jaar voorbereiding op zijn ruimtevlucht zag hij vrouw en kinderen slechts een maand, leerde hij vliegen (alleen niet landen) en bleef zijn drang naar wetenschap onvervuld. Dat alles voor een jeugddroom: de ruimte in.

Twee jaar geleden deed Sacco (47) tijdens een vlucht met de space shuttle onder andere onderzoek voor de faculteit Materiaalkunde. Het betrof een deel van het Europese onderzoek naar de vorming en groei van zeoliet-kristallen in een staat van gewichtloosheid. Sacco is als hoofd chemische technologie van het Worcester Polytechnic Institute verantwoordelijk voor het Amerikaanse zeolietprogramma.

Met het oog op toekomstige experimenten in het Russisch, Amerikaans, Japans en Europees ruimtestation ‘Space Station’ wil men beide onderzoeksprogramma’s samenvoegen.

Sacco: ,,Het is een te groot gebied om apart te gaan werken. Het zou wel heel raar zijn wanneer er tijdens de maanden onderzoek in Space Station apart van elkaar onderzocht zou worden. De samenwerking met onder andere Delft loopt tot nu toe perfect. En dat is gezien de toekomstige plannen van groot belang.”

Delft heeft in het zeoliet-onderzoek een goede naam: ,,Ik ben hier niet vanwege de mooie stad, maar omdat het onderzoek hier state of the art is. Overigens was ik hier nog nooit eerder geweest en Delft is inderdaad wel heel erg leuk.”
Droom

Sacco houdt zich op dit moment nog steeds bezig met onderzoek wat voortvloeide uit de USML-2 vlucht waar hij aan deelnam. Sacco: ,,De resultaten van die ruimtevlucht brengen het onderzoek weer een grote stap dichter bij een beter begrip van zeoliet-kristallisatie en groei in de ruimte. Bij de Nasa moet onderzoek een bepaalde economische waarde hebben om mee te kunnen op een vlucht. Bij zeoliet is dat absoluut het geval.”

Zeoliet wordt voor een groot aantal toepassingen gebruikt. Bijvoorbeeld voor de produktie van pure zuurstof, als ‘drying agent‘ om dubbel glas droog te houden en jaarlijks produceert men zo’n 600.000 ton voor wasverzachters.

Ruimtevaart was altijd al een droom voor Sacco. Op foto’s en beelden van de vlucht wijkt de grijns nooit van zijn gezicht.Het onderzoek wat hij deed omschrijft hij als volgt: ,,We moesten onderzoek doen voor 127 verschillende wetenschappers. Zij hadden de experimenten voorbereid en deden het werk, ik had slechts de lol er van.”

Veel astronauten veranderen door hun ruimte-ervaringen. Sacco is niet de man om een wazig religieus avontuur aan te gaan maar hij zegt nu anders naar dingen om zich heen te kijken: ,,Vanuit de ruimte kun je zien hoe afhankelijk wij van elkaar op aarde zijn. Met name milieuverontreiniging is enorm zichtbaar.”

Toch hoopt Sacco begin volgende eeuw gedurende een maand of zes onderzoek te doen op het dan in gebruik genomen Space Station: ,,Of ik dan nog steeds in actie ben als astronaut? Zo oud zie ik er toch niet uit?” (M.L.)

Martijn Leenders

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.