Huisgenoten Maya Savelkoul en Naima El Bouzidi bezochten afgelopen donderdag de Virgiel-musical West Side Story. Hoe vertolkten de Virgilianen deze mixture van liefde en geweld?Savelkoul: ,,De musical speelt zich af in de Verenigde Staten, zo rond de jaren vijftig.
Delen
Twee rivaliserende bendes, de Sharks en de Jets, gaan elkaar bij elke gelegenheid te lijf. De locatie voor een dergelijk stuk was goed uitgekozen. De zaal aan de Kanaalweg is oud, veel stalen spanten en weinig ramen. Het decor was daarmee eigenlijk al klaar.”
El Bouzidi: ,,Er was inderdaad veel aandacht besteed aan de sfeer van die tijd, met pijpenlokken en vetkuiven. Zelfs het taalgebruik was ouderwets. Je merkte ook duidelijk een verschil in cultuur tussen de twee bendes. De Sharks vormden een bende van Latino’s, en de Jets vormden een bende van blanke Amerikanen. Dit was goed te zien bij de dans. De sharks dansten echt heel soepel Zuid-Amerikaans, terwijl de Jets vooral blij rondsprongen.”
Savelkoul: ,,Maria, de zus van de Shark-leider, is net in de Verenigde Staten aangekomen om uitgehuwelijkt te worden, maar natuurlijk wordt ze op slag verliefd op Toni, een lid van de rivaliserende bende.”
El Bouzidi: ,,Dat gebeurt op een dansavond waar de twee bendes moesten verbroederen. Nadat Toni en Maria gezoend hadden, sloeg natuurlijk weer de vlam in de pan.”
Savelkoul: ,,Bij de zang en dans ging af en toe wel wat mis, maar over het algemeen was het echt heel knap wat er werd neergezet. Vooral Anita, de vriendin van de Shark-leider, kon echt fantastisch zingen. Die zou wel in een echte musical kunnen spelen.”
El Bouzidi: ,,Toen die Anita het welbekende lied Amerika zong, kreeg ik echt kippevel.”
Savelkoul: ,,De climax van de musical werd ook sterk opgevoerd. Maria ziet haar minnaar Toni voor haar ogen gedood worden, waarna de twee bendes elkaar huilend in de armen vallen.”
El Bouzidi: ,,Ik kreeg bijna tranen in m’n ogen, zo tragisch was het slot, maar ik ga natuurlijk niet zitten huilen bij een Virgiel-musical.”
Huisgenoten Maya Savelkoul en Naima El Bouzidi bezochten afgelopen donderdag de Virgiel-musical West Side Story. Hoe vertolkten de Virgilianen deze mixture van liefde en geweld?
Savelkoul: ,,De musical speelt zich af in de Verenigde Staten, zo rond de jaren vijftig. Twee rivaliserende bendes, de Sharks en de Jets, gaan elkaar bij elke gelegenheid te lijf. De locatie voor een dergelijk stuk was goed uitgekozen. De zaal aan de Kanaalweg is oud, veel stalen spanten en weinig ramen. Het decor was daarmee eigenlijk al klaar.”
El Bouzidi: ,,Er was inderdaad veel aandacht besteed aan de sfeer van die tijd, met pijpenlokken en vetkuiven. Zelfs het taalgebruik was ouderwets. Je merkte ook duidelijk een verschil in cultuur tussen de twee bendes. De Sharks vormden een bende van Latino’s, en de Jets vormden een bende van blanke Amerikanen. Dit was goed te zien bij de dans. De sharks dansten echt heel soepel Zuid-Amerikaans, terwijl de Jets vooral blij rondsprongen.”
Savelkoul: ,,Maria, de zus van de Shark-leider, is net in de Verenigde Staten aangekomen om uitgehuwelijkt te worden, maar natuurlijk wordt ze op slag verliefd op Toni, een lid van de rivaliserende bende.”
El Bouzidi: ,,Dat gebeurt op een dansavond waar de twee bendes moesten verbroederen. Nadat Toni en Maria gezoend hadden, sloeg natuurlijk weer de vlam in de pan.”
Savelkoul: ,,Bij de zang en dans ging af en toe wel wat mis, maar over het algemeen was het echt heel knap wat er werd neergezet. Vooral Anita, de vriendin van de Shark-leider, kon echt fantastisch zingen. Die zou wel in een echte musical kunnen spelen.”
El Bouzidi: ,,Toen die Anita het welbekende lied Amerika zong, kreeg ik echt kippevel.”
Savelkoul: ,,De climax van de musical werd ook sterk opgevoerd. Maria ziet haar minnaar Toni voor haar ogen gedood worden, waarna de twee bendes elkaar huilend in de armen vallen.”
El Bouzidi: ,,Ik kreeg bijna tranen in m’n ogen, zo tragisch was het slot, maar ik ga natuurlijk niet zitten huilen bij een Virgiel-musical.”
Comments are closed.