Hoog bezoek

Maar het telefoontje dat rond de laatste maandwisseling rinkelde, bracht de zenuwen toch in beweging. Niemand minder dan Kofi Annan, de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, wenste een bezoek te brengen aan het Laboratorium voor Vloeistofmechanica. Een privé-bezoek wel te verstaan, de Ghanees was dus niet gesteld op de aanwezigheid van pers.

Waarom interesseert Annan zich voor vloeistofmechanica? Véronique van der Varst, secretaresse van decaan d’Angremond en verantwoordelijk voor een goed verloop van het bezoek, weet het eigenlijk ook niet. Uit de papieren blijkt dat Annan zich in zijn studie alleen met economische zaken heeft beziggehouden. Maar misschien ligt de reden in de vooruitziende blik van de voorzitter van de volkerenorganisatie. ,,Er wordt wel eens gezegd dat de volgende oorlog om water zal gaan”, zal hij zijn Civiel-gehoor nog toevertrouwen.

Half vijf, dinsdag 6 mei. Annan kan elk moment binnenstappen, maar zijn wandelingetje door Delft en bezoek aan het Prinsenhof zijn blijkbaar wat uitgelopen. Zenuwachtig lopen decaan d’Angremond en voorzitter van het college van bestuur De Voogd van het kamertje van de conciërge naar het halletje, en af en toe even naar buiten. ,,Ik heb net gebeld, hij is in aantocht”, zegt d’Angremond. Even later rijdt een politie-escorte het terrein op.

Annan, zijn vrouw, en een gebruikelijk groepje begeleiders worden naar boven geleid, waar een select gezelschap uitverkorenen de VN-baas ontvangt. Een aantal civiel-studenten, op verzoek van Annan zelf; en een aantal Ghanese TU-studenten, naar een idee van de gastheren. Maar hoe gedraag je je in zo’n geval, mag je al gaan zitten voor de hoge gast plaats genomen heeft? Onwennig en wat zenuwachtig staan de meesten wat achter hun stoel te draaien.

D’Angremond houdt een korte inleiding. Hij legt Annan de structuur van het Nederlandse schoolsysteem uit: kleuterschool, lagere school … om uiteindelijk uit te komen bij de twee secties waar Annan interesse in schijnt te hebben: vloeistofmechanica en watermanagement. ,,Waarom studeren er zo weinig meisjes?”, wil Annan weten. ,,Goede vraag”, zegt d’Angremond, en de aanwezige studentes mogen improviseren hoe dat volgens hen komt.

Annan krijgt vervolgens een college watermanagement dat geregeld gestoord wordt door afgaande zaktelefoons. Kofi moet bereikbaar blijven, de aarde draait immers door. Maar ook de elektronische kwelgeesten van mindere goden oefenen hun terreur uit.

Wat Annan betreft hebben de inleidingen lang genoeg geduurd, en het gezelschap gaat richting het vloeistoflab. Prof.dr.ir. J.A. Battjes geeft de secretaris-generaal uitleg, de rest van de groep sjokt er achteraan. Mevrouw Annan knoopt hier en daar met een student een gesprekje aan. ,,Welke richting doe je?”De student legt uit dat hij vooral erg geïnteresseerd is in rivieren. Het gesprek kabbelt een minuutje door en mevrouw Annan stapt naar de volgende.

Via een achterdeur verlaten de Annans het gebouw. ,,Thanks for your visit, I hope you enjoyed it”, voegen de trotse De Voogd en d’Angremond hun gast nog toe. ,,Volgens mij vond hij het heel leuk”, meent Véronique van der Varst. ,,Hij is langer gebleven dan gepland.”

Hoog bezoek is de faculteit Civiele Techniek niet vreemd. Zo wil er wel eens een minister een praatje houden aan dit instituut van typisch Hollands vernuft. Maar het telefoontje dat rond de laatste maandwisseling rinkelde, bracht de zenuwen toch in beweging. Niemand minder dan Kofi Annan, de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, wenste een bezoek te brengen aan het Laboratorium voor Vloeistofmechanica. Een privé-bezoek wel te verstaan, de Ghanees was dus niet gesteld op de aanwezigheid van pers.

Waarom interesseert Annan zich voor vloeistofmechanica? Véronique van der Varst, secretaresse van decaan d’Angremond en verantwoordelijk voor een goed verloop van het bezoek, weet het eigenlijk ook niet. Uit de papieren blijkt dat Annan zich in zijn studie alleen met economische zaken heeft beziggehouden. Maar misschien ligt de reden in de vooruitziende blik van de voorzitter van de volkerenorganisatie. ,,Er wordt wel eens gezegd dat de volgende oorlog om water zal gaan”, zal hij zijn Civiel-gehoor nog toevertrouwen.

Half vijf, dinsdag 6 mei. Annan kan elk moment binnenstappen, maar zijn wandelingetje door Delft en bezoek aan het Prinsenhof zijn blijkbaar wat uitgelopen. Zenuwachtig lopen decaan d’Angremond en voorzitter van het college van bestuur De Voogd van het kamertje van de conciërge naar het halletje, en af en toe even naar buiten. ,,Ik heb net gebeld, hij is in aantocht”, zegt d’Angremond. Even later rijdt een politie-escorte het terrein op.

Annan, zijn vrouw, en een gebruikelijk groepje begeleiders worden naar boven geleid, waar een select gezelschap uitverkorenen de VN-baas ontvangt. Een aantal civiel-studenten, op verzoek van Annan zelf; en een aantal Ghanese TU-studenten, naar een idee van de gastheren. Maar hoe gedraag je je in zo’n geval, mag je al gaan zitten voor de hoge gast plaats genomen heeft? Onwennig en wat zenuwachtig staan de meesten wat achter hun stoel te draaien.

D’Angremond houdt een korte inleiding. Hij legt Annan de structuur van het Nederlandse schoolsysteem uit: kleuterschool, lagere school … om uiteindelijk uit te komen bij de twee secties waar Annan interesse in schijnt te hebben: vloeistofmechanica en watermanagement. ,,Waarom studeren er zo weinig meisjes?”, wil Annan weten. ,,Goede vraag”, zegt d’Angremond, en de aanwezige studentes mogen improviseren hoe dat volgens hen komt.

Annan krijgt vervolgens een college watermanagement dat geregeld gestoord wordt door afgaande zaktelefoons. Kofi moet bereikbaar blijven, de aarde draait immers door. Maar ook de elektronische kwelgeesten van mindere goden oefenen hun terreur uit.

Wat Annan betreft hebben de inleidingen lang genoeg geduurd, en het gezelschap gaat richting het vloeistoflab. Prof.dr.ir. J.A. Battjes geeft de secretaris-generaal uitleg, de rest van de groep sjokt er achteraan. Mevrouw Annan knoopt hier en daar met een student een gesprekje aan. ,,Welke richting doe je?”De student legt uit dat hij vooral erg geïnteresseerd is in rivieren. Het gesprek kabbelt een minuutje door en mevrouw Annan stapt naar de volgende.

Via een achterdeur verlaten de Annans het gebouw. ,,Thanks for your visit, I hope you enjoyed it”, voegen de trotse De Voogd en d’Angremond hun gast nog toe. ,,Volgens mij vond hij het heel leuk”, meent Véronique van der Varst. ,,Hij is langer gebleven dan gepland.”