Hoe overleef ik….de puinhoop van mijn bestaan?

Relax!
Voordat je begint met opruimen: relax. Rome is ook niet in één dag gebouwd. Begin niet meteen aan een megaklus, want dat blijft meestal toch alleen bij plannen, of ontaardt in gigantische frustratie omdat het je veel meer tijd kost dan je van plan was. Mest alleen je onderbroekenla uit, of één keukenkastje. Ipod met een lekker muziekje aan en chill: morgen weer een dag.

De zak
Altijd effectief: grijp een vuilniszak en loop je kamer eens kritisch door. Kom op, die collegeaantekeningen van twee jaar geleden kunnen nu toch wel eens weg? Stop pas als de zak vol is. En een vuistregel die je nooit mag vergeten: gooi voor alles wat je koopt, ook iets weg. Kijk, dat ruimt lekker op.

Klerenzooi
Tja, die kledingkast… Het zou al heel wat zijn als die eeuwige berg was eens verdween. En die kaarsrechte stapeltjes uit de tijd dat je nog bij je ouders woonde? Dat hoef je niet eens te proberen. Hoe schep je dan toch nog orde in die enorme prop kleren? Simpel: maak er drie bergen van! (Stapeltjes zijn natuurlijk nog beter.) Eén met spullen die je vaak draagt, eentje met twijfelgevallen – al máánden niet aan gehad maar nog wel erg leuk – en één berg met kleding die meteen weg kan. Loop na een paar maanden de tweede berg nog eens door, wedden dat je het gros alsnog kunt dumpen?

Papier hier
O jee, alweer een aanmaning. En die telefoonrekening had je toch al betaald? Zie jij door al die losse papieren ook het bos niet meer? Stapelen maar weer! Geef ze namen: ‘belangrijk’, ‘weg’, ‘afgehandeld’ of ‘nog betalen’ bijvoorbeeld. Enne, laat die stapels niet zo hoog worden dat je daar geen wijs meer uit wordt; berg wat je hebt afgehandeld op in bijbehorende mappen.

Pictogrammen
Alles opgeruimd en geordend, maar zit je nog met een berg losse rommel? Box it! Koop wat plastic dozen met deksel en sorteer daar je spullen in. Maak een polaroidfoto van de inhoud, plak die op de voorkant en in de kast ermee. Als je nú nog iets kwijt bent…

Time’s up!
Een tip voor dagelijks gebruik: zet de kookwekker op vijftien minuten. Binnen die tijd moet je één klus aangepakt hebben. Tijd om? Tijd voor een nieuwe klus.

Waarom moeilijk doen
… als het makkelijk kan? Zorg voor dichte kasten, dan zie je de zooi tenminste niet. Maar laat je niet verleiden: ze maken het natuurlijk wel makkelijk om rommel weg te proppen en er nooit meer naar te kijken. Zorg verder voor een vaste plek voor spullen die je altijd nodig hebt: je telefoon, sleutels, je bril… En ja, alsof je je moeder hoort praten, maar het is echt waar: wees af en toe streng voor jezelf. Dwing jezelf om elke avond even op te ruimen; een was te draaien of ten minste de vaat te doen. En bekijk het van de positieve kant: daarna kun je met een opgeruimd hoofd onderuit met een welverdiend biertje.

Dertig jaar geleden besloot de rijksoverheid de autosnelwegverbinding A4 Delft-Schiedam (zeven kilometer) aan te leggen. Er werd alvast een zandlichaam aangebracht voor een tracé. Nu probeert de rijksoverheid opnieuw de noodzaak voor de aanleg aan te tonen. Van twee varianten zijn de effecten vergeleken: een variant waarbij de A13 verbreed wordt in combinatie met de aanleg van een nieuwe A16 van Doenkade-Terbregseplein (in totaal negentien km); en een variant met een nieuwe verbinding van Ypenburg naar de Maasvlakte met een tunnel onder de Nieuwe Maas.
De geplande capaciteitsuitbreiding zou in 2020 leiden tot een verhoging van de verkeersintensiteit met circa 130 duizend voertuigen per etmaal (A4) of met honderdduizend (verbreding A13). Geen van beide varianten resulteert echter in een ‘adequate en betrouwbare verkeersafwikkeling’. Het gemiddelde reistijdverlies tijdens de spits op het veertien kilometer lange A13-traject tussen Ypenburg en Kleinpolderplein bedraagt nu tien minuten. Dat zou verminderen naar vier minuten. Dit vergt wel een investering van 920 miljoen euro voor de A4 of 2,1 miljard euro voor de A13 en A16. Dit is naar mijn mening een zeer slecht rendement. Het door de aanleg gestimuleerde extra verkeer is ook in strijd met de noodzaak de mobiliteit te verduurzamen en de CO2 uitstoot te verminderen.
Bovendien is de verkeersstudie gestoeld op zeer betwistbare uitgangspunten. Zo zijn alternatieve varianten achterwege gelaten. Zoals een nieuwe verbinding (A14) tussen Leidschendam en het knooppunt Terbregseplein in Rotterdam. Of de opwaardering van het onderliggende provinciale wegennet in combinatie met de aanleg van bufferruimtes met toeritdosering en beprijzing bij de aansluitingen van de autosnelwegen. Daarnaast is de invloed van de nieuwe spoortunnel Delft met vier doorgaande sporen van Rijswijk tot en met Rotterdam niet onderzocht. Een hoogfrequente treindienst met zes intercities en zes sprinters per uur en richting, zou zeker een significante verhoging van het treingebruik bewerkstelligen. Een aantrekkelijke snelle bus- of toekomstige light-raillijn tussen Kijkduijn-Delft-Pijnacker-Zoetermeer kan ook vele autoritten vervangen.
De vervoerprognose in de Trajectnota voor 2020 (een toename van vervoer met 39 procent) berust daarnaast op onrealistische aannames. Zo zou de arbeidsparticipatie stijgen van 43 naar 47 procent; het autobezit met 50 procent toenemen; en de brandstof niet meer dan 1,05 euro per liter kosten. Deze aannames zijn door de economische crisis en ineenstorting van de verkoop van auto’s en vrachtwagens volstrekt achterhaald. Waarschijnlijk zal het verkeer tussen Ypenburg en het Prins-Clausplein in de toekomst helemaal vastlopen, als de A4 Delft-Schiedam en/of de A13 wordt verlengd respectievelijk verbreed en ook de A16 wordt aangelegd. De maatschappelijke kosten door fileverliestijden op de A13 zijn naar mijn mening veel minder dan de netto contante waarde van te besparen investeringskosten voor de uitbreiding van de wegcapaciteit.

Prof. Ingo Hansen werkt bij de sectie transport & planning op de faculteit CiTG.