Harde bankjes, mooie muziek

/strong>

Van Raaij: ,,Het programma vond ik erg goed. Ze hebben gekozen voor één bekend stuk, het requiem van Mozart. Daarnaast speelden ze drie wat minder bekende modernere werken. Dit vond ik een goede verdeling, want als je alleen maar klassiekers speelt dan krijg je een classic-FM-achtige verzameling.”

Quaedflieg: ,,Ik schat dat er vijftig muzikanten en veertig zangers optraden. Doordat het koor soms wel en soms niet meezong en er veel werd gevarieerd met het tempo, bleef het tot het einde aan toe erg boeiend om naar te luisteren. Ook de entourage van de kerk droeg bij aan de sfeer. Dit had echter als nadeel dat je vanaf de kerkbankjes het orkest niet goed kon zien. Ook gingen de houten bankjes na verloop van tijd toch wel erg hard aanvoelen. De die hard kerkgangers hadden hier rekening mee gehouden door een kussentje mee te nemen. De volgende keer ga ik dat ook doen.”

Van Raaij: ,,De akoestiek van de kerk was niet optimaal. Bij hardere passages in de muziek werd het een grote brij. Dit lag zeker niet aan de prestaties van de muzikanten en die van het koor, want die waren over het algemeen erg goed. Bij andere concerten viel het me wel eens op dat de tonen van de zangers tegen elkaar aan zweven, maar bij dit koor klonk het echt opvallend strak. Het mooiste stuk vond ik dan ook Libera Me van Lajos Bárdos, waarbij het koor achter in de kerk zong zonder muzikale begeleiding.”

Quaedflieg: ,,Het was mijn eerste bezoek aan een klassiek concert, dus het is voor mij moeilijk om te oordelen over de kwaliteit. Normaal heb ik alleen klassieke muziek als achtergrondmuziek opstaan tijdens het studeren. Ik vind het wel erg knap dat studenten een dergelijk concert kunnen spelen. Eigenlijk zou ik vaker naar dit soort dingen moeten gaan, maar de stap om daadwerkelijk kaarten te reserveren voor een zondagmiddagconcert is toch wel erg groot.”

Volgens traditie speelt studentenorkest Krashna Musika aan het einde van het kalenderjaar een reeks decemberconcerten. Jansbruggers Joris Quaedflieg en Bjørn van Raaij bezochten vorige week donderdag het eerste concert in de Maria van Jessekerk.

Van Raaij: ,,Het programma vond ik erg goed. Ze hebben gekozen voor één bekend stuk, het requiem van Mozart. Daarnaast speelden ze drie wat minder bekende modernere werken. Dit vond ik een goede verdeling, want als je alleen maar klassiekers speelt dan krijg je een classic-FM-achtige verzameling.”

Quaedflieg: ,,Ik schat dat er vijftig muzikanten en veertig zangers optraden. Doordat het koor soms wel en soms niet meezong en er veel werd gevarieerd met het tempo, bleef het tot het einde aan toe erg boeiend om naar te luisteren. Ook de entourage van de kerk droeg bij aan de sfeer. Dit had echter als nadeel dat je vanaf de kerkbankjes het orkest niet goed kon zien. Ook gingen de houten bankjes na verloop van tijd toch wel erg hard aanvoelen. De die hard kerkgangers hadden hier rekening mee gehouden door een kussentje mee te nemen. De volgende keer ga ik dat ook doen.”

Van Raaij: ,,De akoestiek van de kerk was niet optimaal. Bij hardere passages in de muziek werd het een grote brij. Dit lag zeker niet aan de prestaties van de muzikanten en die van het koor, want die waren over het algemeen erg goed. Bij andere concerten viel het me wel eens op dat de tonen van de zangers tegen elkaar aan zweven, maar bij dit koor klonk het echt opvallend strak. Het mooiste stuk vond ik dan ook Libera Me van Lajos Bárdos, waarbij het koor achter in de kerk zong zonder muzikale begeleiding.”

Quaedflieg: ,,Het was mijn eerste bezoek aan een klassiek concert, dus het is voor mij moeilijk om te oordelen over de kwaliteit. Normaal heb ik alleen klassieke muziek als achtergrondmuziek opstaan tijdens het studeren. Ik vind het wel erg knap dat studenten een dergelijk concert kunnen spelen. Eigenlijk zou ik vaker naar dit soort dingen moeten gaan, maar de stap om daadwerkelijk kaarten te reserveren voor een zondagmiddagconcert is toch wel erg groot.”