Geishas en samoerais

Maar ook de tegenwoordige technologische grootmacht fascineert, met de verhalen over mannetjes met handschoenen die je in een metro mogen persen en een bevolking van workaholics die hun dagen vol werken om maar genoeg yens het land in te krijgen.

Om uit te leggen wat hiervan waar is en het sprookje te ontsluieren, was er maandag in Speakers een lezing over Japan in de serie ‘How to bluff your way into the secret life%’ De Leidse Japanoloog dr. R. Busser kwam langs in het kader van de Nederlandse betrekkingen met Japan. Die bestaan dit jaar vierhonderd jaar en daarom staat Japan nu extra in de schijnwerpers.

Busser en ik hadden helaas niet dezelfde verwachting van die lezing. Hij bereidde zich niet voor om dit interessante onderwerp in een leuke lezing te gieten, maar had de bedoeling zijn toehoorders een puur informatief verhaal te vertellen.

Het verhaal dat hij in het midden van de negentiende eeuw liet beginnen, was een weinig levendige geschiedenis over het feodale stelsel en bleef een droge rode draad tot de interessantere Tweede Wereldoorlog waar hij sprak over de positieve kant van de Japanse overheersing in Azië. Dit lichtpuntje was spijtig genoeg een aanzet tot een nog drogere opsomming van feitjes over de jaren tachtig en negentig. De Leidse leraar gaf een college weg dat meer bedoeld was voor economiestudenten en Japanofielen.

Hij vertelde over de economische stagnatie, de wisselkoersen, de betrekkingen tussen Japan en de VS, de lage rente en de bubble-economy en de niet-wisselende politiek-economische constellatie. Dit college was geen passend betoog voor de volle zaal. Naarmate de lezing verliep, verslapte de concentratie en vielen sommige ogen zelfs dicht. Te veel feitjes en informatie zorgden voor een overkill die het moeilijk maakte om de aandacht er de volle lezing bij te houden.

Oosterse kennis heeft de Japanoloog blijkbaar meer dan voldoende, maar de bijzondere Westerse kunst om een verhaal interessant over te brengen heeft deze jonge leraar nog niet onder de knie kunnen krijgen.

Een land dat me altijd aangetrokken heeft is Japan; een verafgelegen Aziatisch eiland vol mysteries en geheimen. Het Japan van lang geleden, met zijn samoerai’s en geisha’s en gesloten cultuur toen geen buitenlander het land in mocht. Maar ook de tegenwoordige technologische grootmacht fascineert, met de verhalen over mannetjes met handschoenen die je in een metro mogen persen en een bevolking van workaholics die hun dagen vol werken om maar genoeg yens het land in te krijgen.

Om uit te leggen wat hiervan waar is en het sprookje te ontsluieren, was er maandag in Speakers een lezing over Japan in de serie ‘How to bluff your way into the secret life%’ De Leidse Japanoloog dr. R. Busser kwam langs in het kader van de Nederlandse betrekkingen met Japan. Die bestaan dit jaar vierhonderd jaar en daarom staat Japan nu extra in de schijnwerpers.

Busser en ik hadden helaas niet dezelfde verwachting van die lezing. Hij bereidde zich niet voor om dit interessante onderwerp in een leuke lezing te gieten, maar had de bedoeling zijn toehoorders een puur informatief verhaal te vertellen.

Het verhaal dat hij in het midden van de negentiende eeuw liet beginnen, was een weinig levendige geschiedenis over het feodale stelsel en bleef een droge rode draad tot de interessantere Tweede Wereldoorlog waar hij sprak over de positieve kant van de Japanse overheersing in Azië. Dit lichtpuntje was spijtig genoeg een aanzet tot een nog drogere opsomming van feitjes over de jaren tachtig en negentig. De Leidse leraar gaf een college weg dat meer bedoeld was voor economiestudenten en Japanofielen.

Hij vertelde over de economische stagnatie, de wisselkoersen, de betrekkingen tussen Japan en de VS, de lage rente en de bubble-economy en de niet-wisselende politiek-economische constellatie. Dit college was geen passend betoog voor de volle zaal. Naarmate de lezing verliep, verslapte de concentratie en vielen sommige ogen zelfs dicht. Te veel feitjes en informatie zorgden voor een overkill die het moeilijk maakte om de aandacht er de volle lezing bij te houden.

Oosterse kennis heeft de Japanoloog blijkbaar meer dan voldoende, maar de bijzondere Westerse kunst om een verhaal interessant over te brengen heeft deze jonge leraar nog niet onder de knie kunnen krijgen.