Fietsketting

Kan heeft gewoon een leuk idee waar hij een prijs voor gekregen heeft. Gefeliciteerd! Maar praten over energie “die eigenlijk toch al is gebruikt”, is onzorgvuldig. Dat Gerard Bart deze zinsnede opvat als een “ontkenning van de eerste hoofdwet van de themodynamica” is logisch, maar niet bedoeld door de schrijfster van het artikel.

Kan heeft eigenlijk een complexe dynamo geconstrueerd, met een vermoedelijk een laag rendement en een hoge kostprijs. Het enige voordeel is de afwezigheid van extra bewegende onderdelen. Hierdoor omzeilt hij het wrijvingsverlies van de overbrenging tussen dynamo en fietsband. De energie voor het opwekken van de elektriciteit wordt natuurlijk gewoon geleverd doordat de ketting wat zwaarder rond te draaien is. Voor de rest wens ik hem veel sleutelplezier.

Sam Naber,

Staf college van bestuur

Fietsketting (3)

Ik acht me in goed gezelschap bij Gerard Bart die stelt dat “Wat Kan kan niet kan”. Hij gaat echter een stap te ver als hij het perpetuum mobile erbij betrekt. Hij heeft gelijk maar -hetgeen blijkt uit het naschrift van Delta- overschat het gemiddelde publiek.

Dus wat simpeler: de fietsketting krijgt een tweede taak als onderdeel van een niet als zodanig herkenbare fiets-dynamo. Wat Gerard Bart wilde zeggen is dat je met de dynamo op het fietswiel harder moet trappen, vanwege de wrijving (en die heb je sowieso al bij de ketting dus dat is de aardigheid van Kans innovatie) en vanwege het opwekken van de elektrische energie.

Dat laatste betekent dat je nog steeds harder moet trappen naarmate er meer elektrische energie wordt verbruikt. Het gaat hier dus niet om -zoals in het redactie naschrift- energie die normaal niet wordt benut… Is dat nou werkelijk zo moeilijk?

Peter Swart,

International Research Centre for Telecommunications-transmission and Radar

Fietsketting (2)

Het artikel over de fietsketting van ir. Sioeyao Kan en de reacties erop hebben mij geërgerd door de onzorgvuldigheid van formuleren, waardoor het niveau van de discussie nergens op lijkt. Kan heeft gewoon een leuk idee waar hij een prijs voor gekregen heeft. Gefeliciteerd! Maar praten over energie “die eigenlijk toch al is gebruikt”, is onzorgvuldig. Dat Gerard Bart deze zinsnede opvat als een “ontkenning van de eerste hoofdwet van de themodynamica” is logisch, maar niet bedoeld door de schrijfster van het artikel.

Kan heeft eigenlijk een complexe dynamo geconstrueerd, met een vermoedelijk een laag rendement en een hoge kostprijs. Het enige voordeel is de afwezigheid van extra bewegende onderdelen. Hierdoor omzeilt hij het wrijvingsverlies van de overbrenging tussen dynamo en fietsband. De energie voor het opwekken van de elektriciteit wordt natuurlijk gewoon geleverd doordat de ketting wat zwaarder rond te draaien is. Voor de rest wens ik hem veel sleutelplezier.

Sam Naber,

Staf college van bestuur

Fietsketting (3)

Ik acht me in goed gezelschap bij Gerard Bart die stelt dat “Wat Kan kan niet kan”. Hij gaat echter een stap te ver als hij het perpetuum mobile erbij betrekt. Hij heeft gelijk maar -hetgeen blijkt uit het naschrift van Delta- overschat het gemiddelde publiek.

Dus wat simpeler: de fietsketting krijgt een tweede taak als onderdeel van een niet als zodanig herkenbare fiets-dynamo. Wat Gerard Bart wilde zeggen is dat je met de dynamo op het fietswiel harder moet trappen, vanwege de wrijving (en die heb je sowieso al bij de ketting dus dat is de aardigheid van Kans innovatie) en vanwege het opwekken van de elektrische energie.

Dat laatste betekent dat je nog steeds harder moet trappen naarmate er meer elektrische energie wordt verbruikt. Het gaat hier dus niet om -zoals in het redactie naschrift- energie die normaal niet wordt benut… Is dat nou werkelijk zo moeilijk?

Peter Swart,

International Research Centre for Telecommunications-transmission and Radar