Campus

Effectief bekvechten

Nooit meer met een mond vol tanden. Ik laat me niet meer afbekken. Vanaf nu heb ik altijd mijn woordje klaar. Ik ga Effectief Bekvechten, op een ultramoderne workshop van Studium Generale in Cultureel Centrum Mekelweg 10.

br />
De cursusleidster probeert de twaalfkoppige groep deze herfstige dinsdagmiddag te wijzen op heuse communicatiemiddelen om gedaan te krijgen wat we willen.

Toch is de workshop niet helemaal wat sommigen zich ervan hadden voorgesteld. We verwachtten snel bereikte doelen: nooit meer overdonderd, voortaan altijd bijdehand en assertief. Maar bovenal: altijd gelijk krijgen. We krijgen de fijne kneepjes van het debatteervak.

,,Dat is toch niets anders dan in zo weinig mogelijk tijd zoveel argumenten weten te verzinnen?” probeert een eerste student moedig. ,,Vergeet het maar”, ratelt de cursusleidster. ,,Ook al heb je goede argumenten, dan nog kun je daarmee slechts voor twintig procent overtuigen in een discussie of debat. Het meeste hangt af van lichaamstaal, houding en uitstraling.” ,,En manipuleren?” probeert iemand.

Onze spreekster deelt mee dat ze verschillende debatteerwedstrijden heeft gewonnen. De meeste studenten en aio’s in onze groep kijken wel uit haar tegen te spreken.

Om ons zegje te kunnen doen in een vergadering of discussie moeten we de argumenten ontleden van de tegenstander. ,,LSD”, zegt de cursusleidster. Pardon? ,,Luisteren, samenvatten en doorvragen.”

Nog een advies. Over een onderwerp waar je niets vanaf weet kun je moeilijk communiceren. ,,Dus als iemand zomaar een generaliserende uitspraak doet, gewoon doorvragen: hoe bedoelt u? Kunt u hier meer over vertellen? Dat geeft jullie meer tijd om te reageren. Het maakt niet uit dat het langer duurt dan vijf seconden voordat je een antwoord klaar hebt.”

En daarmee wordt de assertiviteitmythe ontrafeld. Assertiviteit is handig tijdens discussies, maar het draait niet altijd om iets snel en scherp terugzeggen.

Net voor de pauze oefenen we in een een-op-eengesprek onze debatteerstrategieën. Ik moet mijn ‘baas’ Arjen zien te overtuigen dat ik echt vrij moet hebben met de kerst. Helaas zijn we allebei vreselijk koppig. Onmogelijk lukt het ons een klein compromis te sluiten. Zelfs een ‘laten we er een nachtje over slapen’ zit er voor ons niet in.

De klas is een zooitje. Drogredeneringen vliegen over de tafel, twee studenten met de zwaarste en luidste stemmen beginnen een welles-nietesdiscussie. Het meisje naast me friemelt verveeld aan de elastiekjes in haar beugel. Niks Lagerhuis-technieken. Het lukt haar en haar buurvrouw aan het einde van de lange tafel niet om zich te mengen in de discussie. Volgens de debatteergoeroe geeft het allemaal niets. Zij zegt verlekkerd: ,,Ga naar zo veel mogelijk van dit soort cursussen. Dan wordt je je steeds bewuster van jedebatteertechnieken en dan word je steeds beter.”

Ik kijk nog eens lachend om me heen. Ik gebruik mijn eigen trucjes wel.

Nooit meer met een mond vol tanden. Ik laat me niet meer afbekken. Vanaf nu heb ik altijd mijn woordje klaar. Ik ga Effectief Bekvechten, op een ultramoderne workshop van Studium Generale in Cultureel Centrum Mekelweg 10.

De cursusleidster probeert de twaalfkoppige groep deze herfstige dinsdagmiddag te wijzen op heuse communicatiemiddelen om gedaan te krijgen wat we willen.

Toch is de workshop niet helemaal wat sommigen zich ervan hadden voorgesteld. We verwachtten snel bereikte doelen: nooit meer overdonderd, voortaan altijd bijdehand en assertief. Maar bovenal: altijd gelijk krijgen. We krijgen de fijne kneepjes van het debatteervak.

,,Dat is toch niets anders dan in zo weinig mogelijk tijd zoveel argumenten weten te verzinnen?” probeert een eerste student moedig. ,,Vergeet het maar”, ratelt de cursusleidster. ,,Ook al heb je goede argumenten, dan nog kun je daarmee slechts voor twintig procent overtuigen in een discussie of debat. Het meeste hangt af van lichaamstaal, houding en uitstraling.” ,,En manipuleren?” probeert iemand.

Onze spreekster deelt mee dat ze verschillende debatteerwedstrijden heeft gewonnen. De meeste studenten en aio’s in onze groep kijken wel uit haar tegen te spreken.

Om ons zegje te kunnen doen in een vergadering of discussie moeten we de argumenten ontleden van de tegenstander. ,,LSD”, zegt de cursusleidster. Pardon? ,,Luisteren, samenvatten en doorvragen.”

Nog een advies. Over een onderwerp waar je niets vanaf weet kun je moeilijk communiceren. ,,Dus als iemand zomaar een generaliserende uitspraak doet, gewoon doorvragen: hoe bedoelt u? Kunt u hier meer over vertellen? Dat geeft jullie meer tijd om te reageren. Het maakt niet uit dat het langer duurt dan vijf seconden voordat je een antwoord klaar hebt.”

En daarmee wordt de assertiviteitmythe ontrafeld. Assertiviteit is handig tijdens discussies, maar het draait niet altijd om iets snel en scherp terugzeggen.

Net voor de pauze oefenen we in een een-op-eengesprek onze debatteerstrategieën. Ik moet mijn ‘baas’ Arjen zien te overtuigen dat ik echt vrij moet hebben met de kerst. Helaas zijn we allebei vreselijk koppig. Onmogelijk lukt het ons een klein compromis te sluiten. Zelfs een ‘laten we er een nachtje over slapen’ zit er voor ons niet in.

De klas is een zooitje. Drogredeneringen vliegen over de tafel, twee studenten met de zwaarste en luidste stemmen beginnen een welles-nietesdiscussie. Het meisje naast me friemelt verveeld aan de elastiekjes in haar beugel. Niks Lagerhuis-technieken. Het lukt haar en haar buurvrouw aan het einde van de lange tafel niet om zich te mengen in de discussie. Volgens de debatteergoeroe geeft het allemaal niets. Zij zegt verlekkerd: ,,Ga naar zo veel mogelijk van dit soort cursussen. Dan wordt je je steeds bewuster van jedebatteertechnieken en dan word je steeds beter.”

Ik kijk nog eens lachend om me heen. Ik gebruik mijn eigen trucjes wel.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.