Een Ami in bruikleen

Hoewel, eigenaar: ,,Ik heb de wagen nog steeds niet echt gekocht, want ik heb ‘m in bruikleen van een vriendin van me. Die had de wagen in Amsterdam staan, terwijl ze er niet in reed.”

Voordat Smoor met de wagen naar Frankrijk kon, moest er nog wel het een en ander aan de auto gebeuren. Dit deed hij samen met een huisgenoot. De wagen werd op een brug gezet en samen hebben ze de bodemplaat dichtgelast. Smoor: ,,De auto was eigenlijk pas half af toen ik ermee op vakantie ging, maar hij was nog APK-gekeurd. Ik heb nog steeds een Ami-deur op mijn kamer staan die ik een keer moet vervangen.”

Een echte klusfreak is Smoor niet, maar hij weet wel iets van auto’s. ,,Ik ben eens met mijn vader in een Landcruiser van Zuid-Afrika naar Nederland gereden. Ik weet dus eigenlijk meer van Landcruisers. Maar als er iets kapot is, kan ik het meestal wel maken.”

In Frankrijk realiseerde Smoor zich dat de Ami een bijzondere wagen is. ,,De Fransen toonden echt respect voor de wagen.” Het rijden ging echter niet altijd even soepel. Nadat bij Epinal de koppelingskabel was gebroken, moest de wagen verder gesleept worden naar de eerste camping. ,,Ik werd dus met 120 km per uur door een clubgenoot gesleept. Toen heb ik wel zitten zweten achter het stuur.”

Omdat de Ami maar een motor heeft van 800 cc is het geen snelheidsmonster. Vooral in de Alpen ging het niet erg hard. ,,Bergop werden we zelfs ingehaald door vrachtwagens.”

Inmiddels is Smoor volledig verliefd op de auto. ,,In deze wagen moet je echt met liefde rijden, het is niet ‘sit back and relax‘. Terugschakelen bijvoorbeeld moet je langzaam doen, en in de bochten moet je er rekening mee houden dat de veren erg zacht zijn.” Inmiddels is een aantal vrienden van Smoor ook al verknocht aan de wagen. ,,Maar ik blijf er gewoon zelf in rijden, ten minste zolang dat mag van de eigenares.”

,,Nadat ik met de jaarclub op lustrumvakantie ben geweest naar Frankrijk heeft de auto echt mijn respect gewonnen.” Elton Smoor, zevendejaars student bouwkunde, is de gelukkige eigenaar van een Citroen Ami 8 break. Hoewel, eigenaar: ,,Ik heb de wagen nog steeds niet echt gekocht, want ik heb ‘m in bruikleen van een vriendin van me. Die had de wagen in Amsterdam staan, terwijl ze er niet in reed.”

Voordat Smoor met de wagen naar Frankrijk kon, moest er nog wel het een en ander aan de auto gebeuren. Dit deed hij samen met een huisgenoot. De wagen werd op een brug gezet en samen hebben ze de bodemplaat dichtgelast. Smoor: ,,De auto was eigenlijk pas half af toen ik ermee op vakantie ging, maar hij was nog APK-gekeurd. Ik heb nog steeds een Ami-deur op mijn kamer staan die ik een keer moet vervangen.”

Een echte klusfreak is Smoor niet, maar hij weet wel iets van auto’s. ,,Ik ben eens met mijn vader in een Landcruiser van Zuid-Afrika naar Nederland gereden. Ik weet dus eigenlijk meer van Landcruisers. Maar als er iets kapot is, kan ik het meestal wel maken.”

In Frankrijk realiseerde Smoor zich dat de Ami een bijzondere wagen is. ,,De Fransen toonden echt respect voor de wagen.” Het rijden ging echter niet altijd even soepel. Nadat bij Epinal de koppelingskabel was gebroken, moest de wagen verder gesleept worden naar de eerste camping. ,,Ik werd dus met 120 km per uur door een clubgenoot gesleept. Toen heb ik wel zitten zweten achter het stuur.”

Omdat de Ami maar een motor heeft van 800 cc is het geen snelheidsmonster. Vooral in de Alpen ging het niet erg hard. ,,Bergop werden we zelfs ingehaald door vrachtwagens.”

Inmiddels is Smoor volledig verliefd op de auto. ,,In deze wagen moet je echt met liefde rijden, het is niet ‘sit back and relax‘. Terugschakelen bijvoorbeeld moet je langzaam doen, en in de bochten moet je er rekening mee houden dat de veren erg zacht zijn.” Inmiddels is een aantal vrienden van Smoor ook al verknocht aan de wagen. ,,Maar ik blijf er gewoon zelf in rijden, ten minste zolang dat mag van de eigenares.”