Het was bedoeld als eerbetoon, niet als persiflage. Maar de door de Delftsche Studenten Bond gedraaide ‘nieuwe aflevering’ van Derrick bleek afgelopen zaterdag in Filmhuis Lumen vooral op de lachspieren te werken.
/strong>
Een Duitse Mercedes die ook over een Nederlands nummerbord beschikt, een vrouw die in tegenstelling tot de rijtjeshuis-buren opeens in een flat blijkt te wonen: deze schoonheidsfoutjes konden de oplettende kijkers natuurlijk niet ontgaan, al was geprobeerd ze weg te moffelen. Gezien het minieme budget en de korte draaitijd waren ze vergeeflijk.
Bovendien kende Aus der Reihe Derrick: Zwei Frauen een paar sterke vertolkingen. Student Lucht- en Ruimtevaarttechniek Frank van den Boom (Derrick) is een paar dagen na de première nog verbaasd over alle lof die hij toegezwaaid kreeg voor zijn rol. Tot nu toe speelde hij toneelrollen, nu zag hij zichzelf terug op het witte scherm. ,,Een hele schrik. Alsof je steeds een zeppelin door het beeld ziet gaan. En je hebt alleen oog voor je fouten.” Maar de positieve reacties overtuigden Van den Boom ervan dat hij toch talent heeft.
Van den Boom lijkt in de verste verte niet op de melancholieke zeventiger Horst Tappert. ,,Met mijn caramelkleurtje ben ik meer een multiculti-Derrick. Maar zodra ze het zilver in je haar spuiten, verander je al een beetje in Derrick.” Het is, benadrukt hij, vooral een kwestie van rust uitstralen en op kalme toon praten. ,,En steeds letten op de juiste uitspraak van het Duits.”
Waar Derrick opduikt, is zijn assistent Harry Klein nooit ver weg. ,,Een lastige rol, want Harry mag nooit op de voorgrond dringen”, vertelt de vertolker, tweedejaars civieler Erik de Bruine. Hij prijst de met zorg geschreven plot. ,,Daarin vind je alle voor Derrick typerende elementen terug: de dader komt uit een rijk milieu, verhoren duren eindeloos lang, kleine details kunnen de zaak in een stroomversnelling brengen, en Derrick heeft oog voor de menselijke kant van de dader.”
Volgende stap: Inspector Morse? Maigret? Als francofiel voelt Van den Boom wel voor de laatste. En een rol in een professionele film zou hij niet snel afslaan. ,,Maar dat is wishful thinking.”
Het was bedoeld als eerbetoon, niet als persiflage. Maar de door de Delftsche Studenten Bond gedraaide ‘nieuwe aflevering’ van Derrick bleek afgelopen zaterdag in Filmhuis Lumen vooral op de lachspieren te werken.
Een Duitse Mercedes die ook over een Nederlands nummerbord beschikt, een vrouw die in tegenstelling tot de rijtjeshuis-buren opeens in een flat blijkt te wonen: deze schoonheidsfoutjes konden de oplettende kijkers natuurlijk niet ontgaan, al was geprobeerd ze weg te moffelen. Gezien het minieme budget en de korte draaitijd waren ze vergeeflijk.
Bovendien kende Aus der Reihe Derrick: Zwei Frauen een paar sterke vertolkingen. Student Lucht- en Ruimtevaarttechniek Frank van den Boom (Derrick) is een paar dagen na de première nog verbaasd over alle lof die hij toegezwaaid kreeg voor zijn rol. Tot nu toe speelde hij toneelrollen, nu zag hij zichzelf terug op het witte scherm. ,,Een hele schrik. Alsof je steeds een zeppelin door het beeld ziet gaan. En je hebt alleen oog voor je fouten.” Maar de positieve reacties overtuigden Van den Boom ervan dat hij toch talent heeft.
Van den Boom lijkt in de verste verte niet op de melancholieke zeventiger Horst Tappert. ,,Met mijn caramelkleurtje ben ik meer een multiculti-Derrick. Maar zodra ze het zilver in je haar spuiten, verander je al een beetje in Derrick.” Het is, benadrukt hij, vooral een kwestie van rust uitstralen en op kalme toon praten. ,,En steeds letten op de juiste uitspraak van het Duits.”
Waar Derrick opduikt, is zijn assistent Harry Klein nooit ver weg. ,,Een lastige rol, want Harry mag nooit op de voorgrond dringen”, vertelt de vertolker, tweedejaars civieler Erik de Bruine. Hij prijst de met zorg geschreven plot. ,,Daarin vind je alle voor Derrick typerende elementen terug: de dader komt uit een rijk milieu, verhoren duren eindeloos lang, kleine details kunnen de zaak in een stroomversnelling brengen, en Derrick heeft oog voor de menselijke kant van de dader.”
Volgende stap: Inspector Morse? Maigret? Als francofiel voelt Van den Boom wel voor de laatste. En een rol in een professionele film zou hij niet snel afslaan. ,,Maar dat is wishful thinking.”

Comments are closed.