Crème de la crème

Wanneer maar lang genoeg voortgemodderd is, zal het grootste gedeelte de eindstreep halen. Het doel om zoveel mogelijk studenten te laten slagen voor het ingenieursexamen houdt een zekere inflatie van een academische titel in. Maar degenen die overtuigend genoeg gestudeerd hebben, krijgen de mogelijkheid om zich te onderscheiden van de grote massa. Een zeer selecte groep studenten kiest voor de ultieme wetenschappelijke uitdaging: een promotieonderzoek.

Wat er precies onder academische vorming verstaan wordt, of hoe je academisch gevormd wordt is niet duidelijk, maar wanneer de jacht op studiepunten succesvol is verlopen, word je in staat geacht een open, kritische en zelfstandige houding te hebben ontwikkeld op de ‘academie’. Mijn inziens word je níet academisch gevormd door je te onderscheiden in een of andere (feest-)commissie van een studenten-, studie-, muziek-, of sportvereniging. Natuurlijk draagt dit wel bij aan de algemene ontwikkeling.

Academische vorming begint wanneer je opgeleid wordt in een specialisme. Door een specialisme in een bepaalde mate te beheersen, beschik je op een gegeven moment over genoeg analytisch vermogen om kritisch naar andere vakgebieden te kijken. Promoveren gaat een stap verder. Promoveren is het verkennen en verleggen van je grenzen. Je bevindt je op het gebied waar nog geen formules, trucjes of feiten bekend zijn. Je komt op het terrein waar nog niemand geweest is. Je krijgt het warme gevoel van ‘de eerste keer’.

Als je zo’n hoog niveau bereikt, zal de twijfel toeslaan. Je kunt jezelf niet meer vergelijken met iemand anders. Resultaten worden niet meer uitgedrukt op een schaal van één tot tien, voortgang wordt niet meer uitgedrukt in studiepunten. De twijfel of je dingen goed doet, zal je drijven tot weer nieuwe standjes der techniek. Op dit moment begint het worstelen en begint de tocht om mensen op de wereld te vinden om van gedachten te kunnen wisselen. Als je zo diep gepenetreerd bent in een bepaald vakgebied, ben je niet alleen in staat om kennis te absorberen, maar ook om kennis te genereren.

Ik kom tot de conclusie dat academische vorming begint met het studeren aan een universiteit, maar dat alleen de crème de la crème van de studenten begrijpt dat het verder gaat na de buluitreiking. Iedereen begrijpt dat er vijf jaar nodig is om een bepaalde academische en maatschappelijke status te verkrijgen, maar er zijn maar weinig mensen die begrijpen hoe je tot een hoogtepunt kunt komen.

Steven Lans

PROMOvendi Overleg Delft

Dit is de zesde in een reeks discussiebijdragen over de noodzaak van academische vorming, opgezet door de Vereniging voor Studie- en Studentenbelangen Delft.

.chap Academische vorming (6)

De technische universiteiten laten iedereen met een bepaald vakkenpakket of profiel toe om zijn ingenieursgraad te halen. Wanneer maar lang genoeg voortgemodderd is, zal het grootste gedeelte de eindstreep halen. Het doel om zoveel mogelijk studenten te laten slagen voor het ingenieursexamen houdt een zekere inflatie van een academische titel in. Maar degenen die overtuigend genoeg gestudeerd hebben, krijgen de mogelijkheid om zich te onderscheiden van de grote massa. Een zeer selecte groep studenten kiest voor de ultieme wetenschappelijke uitdaging: een promotieonderzoek.

Wat er precies onder academische vorming verstaan wordt, of hoe je academisch gevormd wordt is niet duidelijk, maar wanneer de jacht op studiepunten succesvol is verlopen, word je in staat geacht een open, kritische en zelfstandige houding te hebben ontwikkeld op de ‘academie’. Mijn inziens word je níet academisch gevormd door je te onderscheiden in een of andere (feest-)commissie van een studenten-, studie-, muziek-, of sportvereniging. Natuurlijk draagt dit wel bij aan de algemene ontwikkeling.

Academische vorming begint wanneer je opgeleid wordt in een specialisme. Door een specialisme in een bepaalde mate te beheersen, beschik je op een gegeven moment over genoeg analytisch vermogen om kritisch naar andere vakgebieden te kijken. Promoveren gaat een stap verder. Promoveren is het verkennen en verleggen van je grenzen. Je bevindt je op het gebied waar nog geen formules, trucjes of feiten bekend zijn. Je komt op het terrein waar nog niemand geweest is. Je krijgt het warme gevoel van ‘de eerste keer’.

Als je zo’n hoog niveau bereikt, zal de twijfel toeslaan. Je kunt jezelf niet meer vergelijken met iemand anders. Resultaten worden niet meer uitgedrukt op een schaal van één tot tien, voortgang wordt niet meer uitgedrukt in studiepunten. De twijfel of je dingen goed doet, zal je drijven tot weer nieuwe standjes der techniek. Op dit moment begint het worstelen en begint de tocht om mensen op de wereld te vinden om van gedachten te kunnen wisselen. Als je zo diep gepenetreerd bent in een bepaald vakgebied, ben je niet alleen in staat om kennis te absorberen, maar ook om kennis te genereren.

Ik kom tot de conclusie dat academische vorming begint met het studeren aan een universiteit, maar dat alleen de crème de la crème van de studenten begrijpt dat het verder gaat na de buluitreiking. Iedereen begrijpt dat er vijf jaar nodig is om een bepaalde academische en maatschappelijke status te verkrijgen, maar er zijn maar weinig mensen die begrijpen hoe je tot een hoogtepunt kunt komen.

Steven Lans

PROMOvendi Overleg Delft

Dit is de zesde in een reeks discussiebijdragen over de noodzaak van academische vorming, opgezet door de Vereniging voor Studie- en Studentenbelangen Delft.