Campus

Café Rotterdam

Mijn maaginhoud klotst. Het regent en het waait. Ik haat bootjes. ,,Romantisch”, vindt mijn eennachtsvlinder. ,,Zijn we er al?” brom ik.Met het bootje van de Rotterdamse Veerhaven naar de Wilhelminakade.

En dan ben je nog niet eens bij Café Rotterdam, want de watertaxi is bedoeld voor Hotel New York. En daar is het eten vies. Ik proest in mijn zakdoek en laat mijn vlinder betalen.

Café Rotterdam. Ultra-Rotterdams, die industriële, kille vormgeving. Mijn waterrat bestelt Chardonnay. Een blonde kakmadam in ruitjesbroek kijkt naar zijn bruine huid. ,,Kan hij dat wel betalen?” sist ze tegen haar tafelboer. Ze wappert met haar menu. ,,Kan jij dat wel lezen?” zeg ik. ,,Chardonnay?” lacht mijn donkere held.

Een Marokkaanse ober serveert ons zalm en platvis. Ik wacht op hysterie bij de blonde trol. Ze hoest luidruchtig. ,,Ik snap niet dat mensen roken!” krijst ze naar haar boer. Ik steek twee peuken tegelijk op en krijg een vuurtje van de ober.

Hippe omgeving, prima eten. Ik krijg een warm gevoel van het uitzicht over de Maas.

Ik heb geen trek meer in een toetje. ,,Irish Coffee in de kroeg beneden?” vraagt mijn mooie man. Hij pakt mijn hand en toont twee kaartjes voor Club Las Palmas, om de hoek. ,,Graag”, fluister ik en vlij me tegen hem aan. De trol veinst een braakreflex. Mijn nachtvlinder trekt een twintigje uit zijn geldstapel en drukt het lieflijk in haar hand. ,,Neem er ook een”, zegt hij.

Naam: Café Rotterdam

Waar: Wilhelminakade 699, Rotterdam

Wanneer: altijd

Wie: van studenten tot bejaarden

Wie niet: late eters, want de keuken sluit om 22.00 uur en het restaurant is dan al uitgestorven. De gelijknamige kroeg eronder is echter altijd gezellig

Wat: vis en Chardonnay en alcohol naar keuze om vast in te drinken voor de clubs in de buurt

Wat niet: lichtgevoeligheid voor een incidenteel bekrompen bakvisje

Hoeveel: iets meer dan in een gemiddeld eetcafé, maar het eten is dan ook beter dan gemiddeld, en het uitzicht magnifiek

Locatie: *****

Eten: ****

Drank: ****

Bediening: ***

Nikka’s eindoordeel: ****

Mijn maaginhoud klotst. Het regent en het waait. Ik haat bootjes. ,,Romantisch”, vindt mijn eennachtsvlinder. ,,Zijn we er al?” brom ik.

Met het bootje van de Rotterdamse Veerhaven naar de Wilhelminakade. En dan ben je nog niet eens bij Café Rotterdam, want de watertaxi is bedoeld voor Hotel New York. En daar is het eten vies. Ik proest in mijn zakdoek en laat mijn vlinder betalen.

Café Rotterdam. Ultra-Rotterdams, die industriële, kille vormgeving. Mijn waterrat bestelt Chardonnay. Een blonde kakmadam in ruitjesbroek kijkt naar zijn bruine huid. ,,Kan hij dat wel betalen?” sist ze tegen haar tafelboer. Ze wappert met haar menu. ,,Kan jij dat wel lezen?” zeg ik. ,,Chardonnay?” lacht mijn donkere held.

Een Marokkaanse ober serveert ons zalm en platvis. Ik wacht op hysterie bij de blonde trol. Ze hoest luidruchtig. ,,Ik snap niet dat mensen roken!” krijst ze naar haar boer. Ik steek twee peuken tegelijk op en krijg een vuurtje van de ober.

Hippe omgeving, prima eten. Ik krijg een warm gevoel van het uitzicht over de Maas.

Ik heb geen trek meer in een toetje. ,,Irish Coffee in de kroeg beneden?” vraagt mijn mooie man. Hij pakt mijn hand en toont twee kaartjes voor Club Las Palmas, om de hoek. ,,Graag”, fluister ik en vlij me tegen hem aan. De trol veinst een braakreflex. Mijn nachtvlinder trekt een twintigje uit zijn geldstapel en drukt het lieflijk in haar hand. ,,Neem er ook een”, zegt hij.

Naam: Café Rotterdam

Waar: Wilhelminakade 699, Rotterdam

Wanneer: altijd

Wie: van studenten tot bejaarden

Wie niet: late eters, want de keuken sluit om 22.00 uur en het restaurant is dan al uitgestorven. De gelijknamige kroeg eronder is echter altijd gezellig

Wat: vis en Chardonnay en alcohol naar keuze om vast in te drinken voor de clubs in de buurt

Wat niet: lichtgevoeligheid voor een incidenteel bekrompen bakvisje

Hoeveel: iets meer dan in een gemiddeld eetcafé, maar het eten is dan ook beter dan gemiddeld, en het uitzicht magnifiek

Locatie: *****

Eten: ****

Drank: ****

Bediening: ***

Nikka’s eindoordeel: ****

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.