Herrie. Twee studenten in blauwe overalls proberen met elkaar te praten. Rommel, overal. Een ander is bezig met het schilderen van een muur.
Dan: stilte. Koffiepauze! De laatste loodjes van de verbouwing van Studio D, de nieuwe sociëteit van CSR.
Duizenden uren werk hebben de studenten van Civitas Studiosorum Reformatorum (kortweg: CSR) erin gestoken. Nu is het bijna zover. Na maanden ontwerpen, slopen en klussen, hebben ze het pand van de voormalige bioscoop Studio D omgetoverd tot Sociëteit Confide. Deze week is de verhuizing, de grand opening is in juni.
Aan de buitenkant lijkt er niet zo veel veranderd aan Studio D. Maar wie naar binnen gaat, ziet weinig terug van de voormalige bioscoop. Er liggen stukken hout op de grond, er staan ladders en stellages. Een gapend gat geeft de plaats aan waar nog een deur moet komen. De verbouwing is in volle gang, maar het eind is in zicht. En dat allemaal binnen de tijd die er voor stond. Preses Marianne van der Griendt en Jan Los, preses van de pandverbouwingscommissie, zijn trots op het resultaat. ,,Al onze honderdtachtig leden hebben meegeholpen met de verbouwing. Zonder hen hadden we dit project niet kunnen realiseren.’
In november 2001 kocht de studentenvereniging het pand aan de Oude Delft. Los: ,,Er ontstonden meteen felle discussies over de inrichting van onze nieuwe sociëteit. Snel is er toen een ontwerpcommissie samengesteld uit een aantal bouwkundestudenten. Zij zijn vervolgens, met behulp van experts, met een definitief ontwerp gekomen.’
Eén van de eerste taken was het inrichten van de eerste verdieping van de nieuwe locatie. Daar is nu het regelcentrum van de verbouwing. Verschillende ontwerpen hangen tegen de muur en er staat een maquette op tafel. Ook een koffiezetapparaat ontbreekt niet. Op een andere tafel staat een aantal lege bierflesjes, maar die zijn niet van de verbouwers. In de avonduren gebruiken de bewoners van de tweede verdieping de ruimte namelijk als huiskamer.
De verbouwing van het nieuwe pand kostte een hoop geld. En dat had CSR niet. ,,De TU is ons te hulp geschoten met een renteloze lening. Daarnaast hebben we giften ontvangen van de kerk, fondsen en oud-leden. Studentenhuisvester Duwo kocht de oude sociëteit. Om zo veel mogelijk te besparen op arbeidskosten hebben we onze leden ingezet. Ieder lid moet werkacties doen en ongeveer zes dagen klussen. Daarnaast is er nog een speciale pandcommissie die fulltime met de verbouwing bezig is’, vertelt Van der Griendt. ,,Uiteindelijk was de inzet van de leden boven verwachting.’
Advies
Niet dat de CSRers nu zo barsten van de verbouwervaring. Een muur metselen doe je niet iedere dag. Er ging dan ook wel eens wat mis. Los: ,,Daar sprak je elkaar dan op aan en kwam je alsnog tot een oplossing. We hebben ook advies ingewonnen bij oud-leden en specialisten die we kennen via de kerk. Bedrijven waren bereid ons te helpen, vaak tegen een gereduceerd tarief. We hebben het pand bijvoorbeeld geluidstechnisch laten doormeten. Zelfs als technische student heb je daar niet de kennis en ervaring voor.’
Soms is dat maar beter ook. ,,Voor bepaalde dingen wil je geen verantwoordelijkheid dragen’, aldus de preses. ,,We hebben bijvoorbeeld een extra verdieping in het gebouw gemaakt. Die moet niet zomaar instorten. Of neem de dakramen die we hebben laten zetten. Als die gaanlekken, wil je daar zelf ook niet aan gaan rommelen. Een bedrijf kun je dan op zijn verantwoordelijkheid aanspreken.’
Bedrijven reageren leuk op de samenwerking met studenten, zegt Van der Griendt. ,,Wij doen heel veel voorwerk, zodat de bedrijven snel en effectief kunnen werken. Het is voor hen een heel andere benadering. Een nadeel is wel dat veel bedrijven al om zeven uur s ochtends willen beginnen. En dat is toch wel erg vroeg voor een student!’
Ach, het verbouwproject is een mooie ervaring voor de studenten, denkt de preses. Op de borrels gaan de stoerste verhalen rond. ,,Zo vond een aantal kerels het heel gaaf om met een moker een aantal stenen muren kapot te slaan. Ook hebben we een diepe put gegraven. Die was nodig voor een vetafscheider in de keuken. Na een maand zaten we een halve meter onder het grondwaterpeil!’
Van de bioscoop is weinig meer over. Toch is niet alles gesloopt, zegt Los: ,,De wand waar het filmdoek hing is er nog. Ook de gangen hebben we op hun plaats gelaten. Maar de geluidsinstallatie hebben we bijvoorbeeld weggehaald. Die was gewoon slecht.’ Voor wie de historie van het pand niet kent, zullen alleen een paar bewaarde bioscoopstoelen nog herinneren aan de oude functie van het gebouw.
Ondertussen zit er weer een dag op voor de studenten van CSR. Ze ruimen het gereedschap op en de radio gaat uit. Studio D wordt afgesloten en ze gaan naar de oude sociëteit van CSR. Morgen de laatste loodjes.
www.csrdelft.nl . .
Herrie. Twee studenten in blauwe overalls proberen met elkaar te praten. Rommel, overal. Een ander is bezig met het schilderen van een muur. Dan: stilte. Koffiepauze! De laatste loodjes van de verbouwing van Studio D, de nieuwe sociëteit van CSR.
Duizenden uren werk hebben de studenten van Civitas Studiosorum Reformatorum (kortweg: CSR) erin gestoken. Nu is het bijna zover. Na maanden ontwerpen, slopen en klussen, hebben ze het pand van de voormalige bioscoop Studio D omgetoverd tot Sociëteit Confide. Deze week is de verhuizing, de grand opening is in juni.
Aan de buitenkant lijkt er niet zo veel veranderd aan Studio D. Maar wie naar binnen gaat, ziet weinig terug van de voormalige bioscoop. Er liggen stukken hout op de grond, er staan ladders en stellages. Een gapend gat geeft de plaats aan waar nog een deur moet komen. De verbouwing is in volle gang, maar het eind is in zicht. En dat allemaal binnen de tijd die er voor stond. Preses Marianne van der Griendt en Jan Los, preses van de pandverbouwingscommissie, zijn trots op het resultaat. ,,Al onze honderdtachtig leden hebben meegeholpen met de verbouwing. Zonder hen hadden we dit project niet kunnen realiseren.’
In november 2001 kocht de studentenvereniging het pand aan de Oude Delft. Los: ,,Er ontstonden meteen felle discussies over de inrichting van onze nieuwe sociëteit. Snel is er toen een ontwerpcommissie samengesteld uit een aantal bouwkundestudenten. Zij zijn vervolgens, met behulp van experts, met een definitief ontwerp gekomen.’
Eén van de eerste taken was het inrichten van de eerste verdieping van de nieuwe locatie. Daar is nu het regelcentrum van de verbouwing. Verschillende ontwerpen hangen tegen de muur en er staat een maquette op tafel. Ook een koffiezetapparaat ontbreekt niet. Op een andere tafel staat een aantal lege bierflesjes, maar die zijn niet van de verbouwers. In de avonduren gebruiken de bewoners van de tweede verdieping de ruimte namelijk als huiskamer.
De verbouwing van het nieuwe pand kostte een hoop geld. En dat had CSR niet. ,,De TU is ons te hulp geschoten met een renteloze lening. Daarnaast hebben we giften ontvangen van de kerk, fondsen en oud-leden. Studentenhuisvester Duwo kocht de oude sociëteit. Om zo veel mogelijk te besparen op arbeidskosten hebben we onze leden ingezet. Ieder lid moet werkacties doen en ongeveer zes dagen klussen. Daarnaast is er nog een speciale pandcommissie die fulltime met de verbouwing bezig is’, vertelt Van der Griendt. ,,Uiteindelijk was de inzet van de leden boven verwachting.’
Advies
Niet dat de CSRers nu zo barsten van de verbouwervaring. Een muur metselen doe je niet iedere dag. Er ging dan ook wel eens wat mis. Los: ,,Daar sprak je elkaar dan op aan en kwam je alsnog tot een oplossing. We hebben ook advies ingewonnen bij oud-leden en specialisten die we kennen via de kerk. Bedrijven waren bereid ons te helpen, vaak tegen een gereduceerd tarief. We hebben het pand bijvoorbeeld geluidstechnisch laten doormeten. Zelfs als technische student heb je daar niet de kennis en ervaring voor.’
Soms is dat maar beter ook. ,,Voor bepaalde dingen wil je geen verantwoordelijkheid dragen’, aldus de preses. ,,We hebben bijvoorbeeld een extra verdieping in het gebouw gemaakt. Die moet niet zomaar instorten. Of neem de dakramen die we hebben laten zetten. Als die gaanlekken, wil je daar zelf ook niet aan gaan rommelen. Een bedrijf kun je dan op zijn verantwoordelijkheid aanspreken.’
Bedrijven reageren leuk op de samenwerking met studenten, zegt Van der Griendt. ,,Wij doen heel veel voorwerk, zodat de bedrijven snel en effectief kunnen werken. Het is voor hen een heel andere benadering. Een nadeel is wel dat veel bedrijven al om zeven uur s ochtends willen beginnen. En dat is toch wel erg vroeg voor een student!’
Ach, het verbouwproject is een mooie ervaring voor de studenten, denkt de preses. Op de borrels gaan de stoerste verhalen rond. ,,Zo vond een aantal kerels het heel gaaf om met een moker een aantal stenen muren kapot te slaan. Ook hebben we een diepe put gegraven. Die was nodig voor een vetafscheider in de keuken. Na een maand zaten we een halve meter onder het grondwaterpeil!’
Van de bioscoop is weinig meer over. Toch is niet alles gesloopt, zegt Los: ,,De wand waar het filmdoek hing is er nog. Ook de gangen hebben we op hun plaats gelaten. Maar de geluidsinstallatie hebben we bijvoorbeeld weggehaald. Die was gewoon slecht.’ Voor wie de historie van het pand niet kent, zullen alleen een paar bewaarde bioscoopstoelen nog herinneren aan de oude functie van het gebouw.
Ondertussen zit er weer een dag op voor de studenten van CSR. Ze ruimen het gereedschap op en de radio gaat uit. Studio D wordt afgesloten en ze gaan naar de oude sociëteit van CSR. Morgen de laatste loodjes.
www.csrdelft.nl . .
Comments are closed.