Bier en

Zolang het warm genoeg is zijn de terrassen onder de platanen dan ook afgeladen. Een plaats op het terras van Kobus is sinds jaar en dag het meest gewild. Dat kan niets te maken hebben met het imago van Kobus: appeltaart en slagroom zijn niet direct synoniemen voor jong en snel. Des te meer lijkt het te maken te hebben met de locatie op de hoek: perfect voor een combinatie van bier en birdwatching. Een plaats aangrenzend aan Kobus kan nog net door de beugel, daarna houdt het echt op. Dan begint het domein van dixielandliefhebber en midlifecrisis.

Met vazen bier in de hand kijken studenten op straat om zich heen, hopend op een zitplek. Stoeprand is beter dan straat, promotie naar een stoel nog idealer. Als dat ook nog samengaat met een zwart keukenkrukje of zelfs een tafel, is het geluk compleet. Vanaf die bevoorrechte positie kan dan weer worden gekeken naar hen die nog niet zo ver zijn. Zij die telkens opzij moeten stappen voor verkeer. Vooral de colonne van bussen die om de haverklap voorbij rijdt zorgt regelmatig voor chaos. Of linker-arm-uit-het-raam-Delftenaren die met hun auto willen patsen.

In geval van openbaar vervoer of spetterende bolide gaat de massa nog wel vrijwillig opzij, maar in een Nissan Sunny kan de enkele speaker in het dashboard nog zo hard staan, geen student peinst erover opzij te stappen, met schelden en claxonneren van de bestuurder als gevolg. Om escalatie van dit soort incidentjes te voorkomen heeft de Delftse politie de beschikking over een leger van surveillanten, politie te paard en sinds kort ook een donkerblauwe, gepantserde ME-bus op de Burgwal, tactisch opgesteld tussen brandhaarden Kromstraat en Beestenmarkt. Een luizenbaantje: het blijft de hele avond rustig op straat. Terwijl de laatste ronden bier zijn besteld mogen de geüniformeerden dan toch nog een arrestant afvoeren: een dronken vandaal merkt ME-bus en agenten niet op en gooit pal naast hen de planken van een marktstellage op straat. Drie agenten werken de dwaas tegen de grond en voeren hem af naar het bureau.

Met het afzwakken van de zomer lijkt de Beestenmarkt zijn beste tijd gehad te hebben. Regen en Beestenmarkt verdragen elkaar niet op het eerste gezicht. Wie echter beter kijkt, ziet een aantal paarse parasols. Tijdens buiigheid doen deze dienst als paraplu en beletten regendruppels het bier te verdunnen. Stoelen en tafels worden zo dicht mogelijk tegen elkaar aan geschoven, de sfeer wordt alleen maar beter. Birdwatching verandert in leedvermaak om de tientallen mensen die gehaast voorbij fietsen, strengen nat haar aan het gezicht geplakt. Dankzij hen krijgt de plek onder de paraplu de gezelligheid van een blokhut met haardvuur. Kom maar op met die herfst.

Weekend voor de boeg, geld nog niet op en een broeierige föhnwind van tegen de dertig graden Celsius. Verzin dan maar eens een goede reden om niet naar de Beestenmarkt te gaan. Zolang het warm genoeg is zijn de terrassen onder de platanen dan ook afgeladen. Een plaats op het terras van Kobus is sinds jaar en dag het meest gewild. Dat kan niets te maken hebben met het imago van Kobus: appeltaart en slagroom zijn niet direct synoniemen voor jong en snel. Des te meer lijkt het te maken te hebben met de locatie op de hoek: perfect voor een combinatie van bier en birdwatching. Een plaats aangrenzend aan Kobus kan nog net door de beugel, daarna houdt het echt op. Dan begint het domein van dixielandliefhebber en midlifecrisis.

Met vazen bier in de hand kijken studenten op straat om zich heen, hopend op een zitplek. Stoeprand is beter dan straat, promotie naar een stoel nog idealer. Als dat ook nog samengaat met een zwart keukenkrukje of zelfs een tafel, is het geluk compleet. Vanaf die bevoorrechte positie kan dan weer worden gekeken naar hen die nog niet zo ver zijn. Zij die telkens opzij moeten stappen voor verkeer. Vooral de colonne van bussen die om de haverklap voorbij rijdt zorgt regelmatig voor chaos. Of linker-arm-uit-het-raam-Delftenaren die met hun auto willen patsen.

In geval van openbaar vervoer of spetterende bolide gaat de massa nog wel vrijwillig opzij, maar in een Nissan Sunny kan de enkele speaker in het dashboard nog zo hard staan, geen student peinst erover opzij te stappen, met schelden en claxonneren van de bestuurder als gevolg. Om escalatie van dit soort incidentjes te voorkomen heeft de Delftse politie de beschikking over een leger van surveillanten, politie te paard en sinds kort ook een donkerblauwe, gepantserde ME-bus op de Burgwal, tactisch opgesteld tussen brandhaarden Kromstraat en Beestenmarkt. Een luizenbaantje: het blijft de hele avond rustig op straat. Terwijl de laatste ronden bier zijn besteld mogen de geüniformeerden dan toch nog een arrestant afvoeren: een dronken vandaal merkt ME-bus en agenten niet op en gooit pal naast hen de planken van een marktstellage op straat. Drie agenten werken de dwaas tegen de grond en voeren hem af naar het bureau.

Met het afzwakken van de zomer lijkt de Beestenmarkt zijn beste tijd gehad te hebben. Regen en Beestenmarkt verdragen elkaar niet op het eerste gezicht. Wie echter beter kijkt, ziet een aantal paarse parasols. Tijdens buiigheid doen deze dienst als paraplu en beletten regendruppels het bier te verdunnen. Stoelen en tafels worden zo dicht mogelijk tegen elkaar aan geschoven, de sfeer wordt alleen maar beter. Birdwatching verandert in leedvermaak om de tientallen mensen die gehaast voorbij fietsen, strengen nat haar aan het gezicht geplakt. Dankzij hen krijgt de plek onder de paraplu de gezelligheid van een blokhut met haardvuur. Kom maar op met die herfst.