De universitaire bestuursorganisatie dient ingrijpend te worden ‘gemoderniseerd’. De universiteits- en faculteitsraad raken cruciale bevoegdheden kwijt aan het college van bestuur en de faculteitsraad.
Share
Er komt een opleidingsdirecteur met ,,volledige bevoegdheden ten aanzien van programmering en personeelsbeleid”. Personeel en studenten mogen slechts nog meepraten over aangelegenheden die hun rechtstreeks betreffen.
Dat zijn de opvallendste punten in twee vertrouwelijke notities van ambtenaren die minister Ritzen adviseren over een nieuwe bestuursstructuur aan de universiteiten.
Ritzen vindt dat het bestuur van de universiteit te ondoorzichtig is. Te veel verschillende mensen (bestuurders, personeel en studenten) hebben invloed op te veel uiteenlopende zaken. Daardoor slagen de colleges van bestuur er onvoldoende in om faculteiten ertoe te bewegen het onderwijs te verbeteren. Ook is het bestuur van de opleidingen te zwak. Onduidelijk is bijvoorbeeld wie kan worden aangesproken op de samenhang in de programma’s, zei de minister onlangs.
,,Platte organisaties met weinig overhead en korte communicatielijnen staan in andere maatschappelijke sectoren borg voor een slagvaardig bestuur”, geeft één van de notities de centrale gedachte aan. Vervolgens noemt het stuk een aantal eisen waaraan de nieuwe bestuursstructuur dient te voldoen, en mogelijke oplossingen.
Begroting
De universiteits- en faculteitsraden moeten in de toekomst plaatsmaken voor medezeggenschapsraden, zoals in het hbo, adviseren de ambtenaren. Het college van bestuur en het faculteitsbestuur krijgen ,,alle bestuursbevoegdheden”. De raden verliezen het belangrijke begrotingsrecht. Zij houden slechts nog overleg-, advies- en instemmingsrecht over. Personeel en studenten mogen alleen nog meepraten over zaken die hun rechtstreeks aangaan.
De u-raad verliest ook invloed op de benoeming van het college van bestuur. Voortaan benoemt een (externe) Raad van Toezicht de leden van het college van bestuur. Deze Raad houdt toezicht op de begroting, het jaarverslag en de jaarrekening. Door deze taken aan zo’n (door de Kroon/minister te benoemen) raad te delegeren, wordt ook voldaan aan de eis dat de afstand tussen overheid en universiteit groter wordt.
Omdat het faculteitsbestuur ,,ten volle aanspreekbaar en aansprakelijk” dient te zijn, luidt het ambtelijk advies dat niet meer de faculteitsraad de leden van het faculteitsbestuur benoemt, maar het college van bestuur. Om effectief te kunnen besturen bestaat het faculteitsbestuur in de toekomst uit de decaan, eventueel aangevuld met twee andere personen.
Het onderwijs is te vrijblijvend geregeld, vindt Ritzen. Vakgroepen zijn te versnipperd. Zijn ambtenaren adviseren in de notities de aanstelling van een beroepsdecaan ofopleidingsdirecteur, die bestuur én beheer onder zijn hoede kan nemen. Beslissingen over kwaliteit en studeerbaarheid van onderwijsprogramma’s, het studentenstatuut en het afstudeerfonds kan zo iemand alleen nemen als studenten daarmee instemmen. (HOP/P.E.)
De universitaire bestuursorganisatie dient ingrijpend te worden ‘gemoderniseerd’. De universiteits- en faculteitsraad raken cruciale bevoegdheden kwijt aan het college van bestuur en de faculteitsraad. Er komt een opleidingsdirecteur met ,,volledige bevoegdheden ten aanzien van programmering en personeelsbeleid”. Personeel en studenten mogen slechts nog meepraten over aangelegenheden die hun rechtstreeks betreffen.
Dat zijn de opvallendste punten in twee vertrouwelijke notities van ambtenaren die minister Ritzen adviseren over een nieuwe bestuursstructuur aan de universiteiten.
Ritzen vindt dat het bestuur van de universiteit te ondoorzichtig is. Te veel verschillende mensen (bestuurders, personeel en studenten) hebben invloed op te veel uiteenlopende zaken. Daardoor slagen de colleges van bestuur er onvoldoende in om faculteiten ertoe te bewegen het onderwijs te verbeteren. Ook is het bestuur van de opleidingen te zwak. Onduidelijk is bijvoorbeeld wie kan worden aangesproken op de samenhang in de programma’s, zei de minister onlangs.
,,Platte organisaties met weinig overhead en korte communicatielijnen staan in andere maatschappelijke sectoren borg voor een slagvaardig bestuur”, geeft één van de notities de centrale gedachte aan. Vervolgens noemt het stuk een aantal eisen waaraan de nieuwe bestuursstructuur dient te voldoen, en mogelijke oplossingen.
Begroting
De universiteits- en faculteitsraden moeten in de toekomst plaatsmaken voor medezeggenschapsraden, zoals in het hbo, adviseren de ambtenaren. Het college van bestuur en het faculteitsbestuur krijgen ,,alle bestuursbevoegdheden”. De raden verliezen het belangrijke begrotingsrecht. Zij houden slechts nog overleg-, advies- en instemmingsrecht over. Personeel en studenten mogen alleen nog meepraten over zaken die hun rechtstreeks aangaan.
De u-raad verliest ook invloed op de benoeming van het college van bestuur. Voortaan benoemt een (externe) Raad van Toezicht de leden van het college van bestuur. Deze Raad houdt toezicht op de begroting, het jaarverslag en de jaarrekening. Door deze taken aan zo’n (door de Kroon/minister te benoemen) raad te delegeren, wordt ook voldaan aan de eis dat de afstand tussen overheid en universiteit groter wordt.
Omdat het faculteitsbestuur ,,ten volle aanspreekbaar en aansprakelijk” dient te zijn, luidt het ambtelijk advies dat niet meer de faculteitsraad de leden van het faculteitsbestuur benoemt, maar het college van bestuur. Om effectief te kunnen besturen bestaat het faculteitsbestuur in de toekomst uit de decaan, eventueel aangevuld met twee andere personen.
Het onderwijs is te vrijblijvend geregeld, vindt Ritzen. Vakgroepen zijn te versnipperd. Zijn ambtenaren adviseren in de notities de aanstelling van een beroepsdecaan ofopleidingsdirecteur, die bestuur én beheer onder zijn hoede kan nemen. Beslissingen over kwaliteit en studeerbaarheid van onderwijsprogramma’s, het studentenstatuut en het afstudeerfonds kan zo iemand alleen nemen als studenten daarmee instemmen. (HOP/P.E.)
Comments are closed.