Wetenschap

Making games exciting

Name: Ricardo De Vasconcelos Abreu Lopes (29)
Nationality: Portuguese
Supervisor: Dr Rafael Bidarra (computer graphics group, EEMCS faculty)
Subject: Adaptive game worlds
Thesis defence: In two years

“The goal of my research is to make video games more exiting and appealing.

I’m focussing on games for entertainment, but also serious games, games that convey a message or that are used for training purposes.



The way I do this is by making games adaptive. This means that different things happen every time you or someone else plays. The technique we base this on is called procedural content generation.



This technique is quite new. Some games use it to create new virtual worlds that arise while people play a game. An algorithm decides where the trees appear and what size they are for instance. By allowing these kinds of parameters to be flexible, the virtual world is always new and unexpected. But designers do have control over it: it’s not completely random, as players of course still need to be able to go from A to B.

We want to take this technique a step further. We want to link the player to the content generator, creating a new way of controlling the latter. So what will be generated will be a response to the way the player played. In that way games will be customized to people.



Let’s say I’m playing Super Mario and I suck at it. It would, in that case, be nice if something would happen which would make it more balanced for me, so I don’t have to feel bad about it. The game should become easier – gaps could become smaller – only at that specific moment.



We think we have found a good way to achieve these kinds of adaptations. And we believe that we can develop a technique that is generic, which means it can be used for all kinds of games.



I’m now working on an adaptive game involving a stunt playground for cars. If, during the first round, you turn out to be a Sunday driver, the game will not offer you many loopings in the second round. If however you’re Evel Knievel, it will give you a more exciting playground in the next round.



I use semantics to enrich the game. Every object has all additional information attached to it beside its geometry. A ramp always needs to be in front of an obstacle, for instance. By defining the semantics of objects, the generator can ‘reason’ about them. With the help of a new type of semantics, the programme can decide that a certain ramp is dangerous for the Sunday driver.”

Het zou het einde betekenen van een lange strijd tussen vakbonden en universiteiten. Al jaren pleiten universiteiten voor het ‘bursalenstelsel’. Als promovendi in plaats van een salaris een studiebeurs krijgen, hoeft de universiteit geen werkgeversbelasting en pensioenkosten te vergoeden. Dat scheelt ongeveer eenderde in de kosten en betekent het verschil tussen twee of drie promovendi voor hetzelfde geld.

Rechtszaak
In het verleden probeerden universiteiten het wel om promovendi een studiebeurs te geven, maar telkens liep dat uit op een rechtszaak en floot de rechter hen terug. Reden was dat promovendi arbeid verrichten waarvan de universiteit profiteert. Het zijn dus werknemers, met recht op een pensioenbijdrage.

Voorlopig einde
Ruim twee jaar geleden kwam er een voorlopig einde aan de discussie. De hele Tweede Kamer, met uitzondering van de PVV, nam een SP-motie aan die de regering opriep ‘te realiseren dat promovendi door hun werkgever als werknemer worden behandeld’.

Fatsoenlijk
“De universiteiten moeten gewoon fatsoenlijk met hun promovendi omgaan”, zei Halbe Zijlstra destijds als kamerlid voor de VVD. “Ze gebruiken de promovendi als goedkope onderzoekers. Ze zijn totaal niet bezig met de vraag: wat gebeurt er na de promotie met de promovendus? Het interesseert hun niet dat de doctorstitel op de arbeidsmarkt geen enkele meerwaarde heeft.”

Signaal
Hij meende dat de motie nooit zou zijn aangenomen, als de universiteiten hadden laten merken dat de problemen met het doctoraat tot hen doordrongen. “We moesten een signaal afgeven.”

Meerderheid
Principiële bezwaren had Zijlstra toen niet tegen het bursalenstelsel. Destijds bleek bij navraag dat het CDA er eigenlijk neutraal tegenover stond. De PVV stond toen aan de kant van de universiteiten. Er is dus een duidelijke meerderheid voor het bursalenstelsel.

Behoud status
De promovendi zagen de bezuiniging aankomen en hebben er ‘geen goed woord voor over’, zegt voorzitter Malou Willemars van het Promovendi Netwerk Nederland. Het netwerk vecht altijd voor het behoud van de werknemerstatus. Promoveren zou niet aantrekkelijk genoeg zijn als je er alleen maar een studiebeurs voor krijgt. Promovendi lopen dan ook jaren pensioenopbouw mis.

Diploma of eer
Bovendien stelt het PNN de vraag wat de doctorstitel nu eigenlijk is: een doodgewoon diploma of een eer? Kun je voor de doctorstitel ‘slagen’ of kun je hem alleen ‘verdienen’? Dat is het verschil tussen een student en een volwaardige onderzoeker.

Derde cyclus
Universiteitenvereniging VSNU wijst er altijd op dat promovendi in het buitenland meestal als PhD-studenten te boek staan. Eigenlijk, redeneren de universiteiten, moet je de promotie zien als een logische stap na de bachelor- en masteropleiding: de derde cyclus. Hoe dan ook zouden universiteiten zelf de vrijheid moeten hebben om hun beleid te bepalen. Dat lijkt nu ook de uitkomst.

Oneens
De universiteiten zijn het overigens onderling niet eens. Onder meer Groningen, Maastricht en de UvA hebben in het verleden wel geprobeerd bursalen aan te stellen, maar de Radboud Universiteit Nijmegen was mordicus tegen.

Plasterk
Ook Zijlstra’s voorganger op hoger onderwijs, PvdA-minister Ronald Plasterk, zag persoonlijk weinig in het bursalenstelsel. Hij aarzelde even, maar wilde de keuze uiteindelijk niet aan de afzonderlijke universiteiten laten: promovendi moesten niet aan de ene universiteit werknemers zijn en aan de andere universiteit studenten.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.